© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Πώς ένας οικονοµικός συντάκτης, εξοικειωµένος επί δεκαετίες µε τις επιχειρήσεις, τις επενδύσεις, το χρηµατιστήριο και τα χρηµατοπιστωτικά, θα µπορούσε να προσεγγίσει ένα απαιτητικό κείµενο, εστιασµένο στον πανάρχαιο πολιτισµό της Κίνας, έπειτα από ένα άκρως ενδιαφέρον ταξίδι του µε πολλές πολιτισµικές «στάσεις» στην αχανή και ισχυρή αυτή χώρα;
Όποιος δεν έχει εντρυφήσει στον κινεζικό πολιτισµό, περιορίζεται σε αποσπασµατικές εντυπώσεις, δίχως πραγµατική συνείδηση για το µέγεθος, την αξία και τη συµβολή της Κίνας στην ανάπτυξη του παγκόσµιου πολιτισµού.
Αυτό που έγινε εξαρχής αντιληπτό στη δηµοσιογραφική αποστολή που βρέθηκε πολύ πρόσφατα σε τρεις µεγάλες πόλεις της Κίνας, το Πεκίνο, τη Ναντζίνγκ και τη Σαγκάη, είναι ότι οι Κινέζοι τρέφουν τεράστιο σεβασµό για τον ελληνικό πολιτισµό, εκφράζοντας τον αµέριστο θαυµασµό τους.
Τα τελευταία χρόνια, µεταξύ Ελλάδας και Κίνας έχουν αναπτυχθεί πολλές και εξαιρετικά σηµαντικές διακρατικές συνεργασίες, µε σκοπό την ανταλλαγή πληροφοριών, εντυπώσεων, αλλά και γνώσεων σχετικά µε τους δύο αυτούς πανάρχαιους πολιτισµούς.
Η πρόσφατη περιήγηση στη µακρόπνοη κινεζική ιστορία, στους πολιτιστικούς θησαυρούς, στα άγνωστα σε εµάς ήθη και έθιµα των αρχαίων χρόνων της Κίνας, προσέδωσε µια εντελώς διαφορετική οπτική στο πολυήµερο ταξίδι της ελληνικής δηµοσιογραφικής αποστολής, σε µια χώρα η οποία ως οργανωµένο κράτος εµφανίστηκε τον 16ο µε 11ο αιώνα π.Χ. και ως πολιτισµός χιλιετίες πριν, όταν οι Κινέζοι άρχισαν να αναπτύσσουν τα πρώτα συστήµατα γραφής.
Το Ανάκτορο των Αυτοκρατόρων
Ξεχωριστή εµπειρία του ταξιδιού αποτέλεσε η επίσκεψη στην Απαγορευµένη Πόλη (Αυτοκρατορική Πόλη) του Πεκίνου, το Παλάτι, όπου γυρίστηκε -όπως είναι γνωστό- η ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι «Ο τελευταίος Αυτοκράτορας».
Καθιερώθηκε ως το Ανάκτορο των Αυτοκρατόρων της Κίνας. Βρίσκεται στην καρδιά της παλιάς πόλης του Πεκίνου. Σήµερα, λειτουργεί ως ένα απέραντο δηµόσιο µουσείο, αποτελώντας ένα από τα εµβληµατικότερα στοιχεία της κινεζικής ιστορίας. Στο Παλάτι του Πεκίνου έζησαν οι αυτοκρατορικές οικογένειες, από τη ∆υναστεία Μινγκ µέχρι το τέλος της ∆υναστείας Τσινγκ.
Η Αυτοκρατορική Πόλη, που περιβάλλεται από ένα άκρως επιβλητικό τείχος ύψους 10 µέτρων, οικοδοµήθηκε από το 1406 έως και το 1420 από τον τρίτο αυτοκράτορα της ∆υναστείας των Μινγκ, Γιονγκ – Λο, επισκευάστηκε τον 16ο αιώνα, ενώ ανακατασκευάστηκε και αναστηλώθηκε µε µεγάλες προσθήκες από τον 17ο µέχρι τον 19ο αιώνα.
Λέγεται ότι 200.000 ήταν οι εργάτες που συνέδραµαν για την κατασκευή των 800 κτιρίων µε τις 8.706 αίθουσες, όπου ζούσαν, πέραν των αυτοκρατορικών οικογενειών, 9.000 παλλακίδες και δεκάδες χιλιάδες ευνούχοι.
Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό σύνολο, βασισµένο σε αυστηρούς γεωµετρικούς κανόνες, σε απλά – µινιµαλιστικά µοτίβα, που σέβονται και αναδεικνύουν την παράδοση της Κίνας.
Η Απαγορευµένη Πόλη «επιβάλλει» στον επισκέπτη ένα αίσθηµα ηρεµίας και γαλήνης, ταξιδεύοντάς τον αιώνες πίσω. Η ψευδαίσθηση ότι από τους χώρους των ανακτόρων θα ξεπροβάλουν µέλη των αυτοκρατορικών δυναστειών είναι ισχυρή. Για τον τουρίστα, το µουσείο λειτουργεί ως ησυχαστήριο ψυχής αλλά και ως επίκεντρο της κινεζικής Ιστορίας, ως ένας χώρος όπου αιώνες τώρα κατάφερε να κρατήσει εκτός των τειχών του τη σύγχρονη Κίνα.
Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε για τη δηµοσιογραφική αποστολή µια αφίσα στον προαύλιο χώρο της Απαγορευµένης Πόλης, που διαφήµιζε µία ελληνική έκθεση στο Μουσείο του Παλατιού, µε τίτλο «Daedalus, Legends of Crete – ∆αίδαλος: Μύθοι της Κρήτης», την οποία οργάνωσε το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου σε συνεργασία µε το Κινεζικό Μουσείο και το ελληνικό υπουργείο Πολιτισµού.
Η έκθεση, που εγκαινιάστηκε τον περασµένο Απρίλιο, από την υπουργό Πολιτισµού, Λίνα Μενδώνη, αποτελεί κορυφαία εκδήλωση για τον εορτασµό των 100 ετών του Μουσείου του Παλατιού. Σε αυτήν εκτίθενται 172 αρχαία αντικείµενα από τις συλλογές του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου -πολλά εκ των οποίων δεν είχαν εκτεθεί και άλλα δεν έχουν ταξιδέψει εκτός συνόρων-, καλύπτοντας ένα ευρύ χρονολογικό φάσµα, από τα προϊστορικά χρόνια ώς και τις ιστορικές περιόδους της Κρήτης.
Σε ισορροπία µεταξύ θεού και ανθρώπου
Η ξενάγηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κίνας έδωσε την ευκαιρία στην ελληνική δηµοσιογραφική αποστολή να συγκεντρώσει έναν ανεκτίµητο θησαυρό εντυπώσεων και εικόνων για την Ιστορία και τον πολιτισµό της χώρας. Οι οικοδεσπότες µας στάθηκαν ιδιαίτερα µε τις αναφορές τους στην αξία του ελληνικού πολιτισµού, επισηµαίνοντας διαρκώς ότι οι αρχαίοι πολιτισµοί της Ελλάδας και της Κίνας έχουν πολλά να διδάξουν και τους δύο λαούς.
Η πρώτη εντύπωση που κυριαρχεί στον επισκέπτη είναι η αρχιτεκτονική δοµή του µουσείου.
Όπως µας επισηµάνθηκε, ο σχεδιασµός του βασίστηκε σε ένα από τα σηµαντικότερα εκθέµατα του µουσείου (χάλκινο zun – αρχαίο σκεύος κινεζικής τελετουργικής σκευουργίας), ώστε η κατασκευή να καταστεί ογκώδης – συµπαγής, µε σταθερή όψη και ισχυρό συµβολισµό στην τοπική παράδοση. Το κτίριο αποτυπώνει την ισορροπία µεταξύ θεϊκού και γήινου, ουρανού και γης, µοντέρνου και κλασικού, αρχαίου και σύγχρονου.
Υπό τη σκέπη του Αρχαιολογικού Μουσείου της Κίνας φιλοξενούνται πάνω από 7.000 ευρήµατα. Οι επισκέπτες του, διατρέχοντας 56.000 τ.µ., ταξιδεύουν -µε τη βοήθεια και της τεχνολογίας που κυριαρχεί ως εργαλείο περιήγησης- χιλιετίες πίσω, ανακαλύπτοντας το πώς ο κινεζικός πολιτισµός εξελίχθηκε από τα πρώτα προϊστορικά του χρόνια µέχρι το σχετικά πρόσφατο παρελθόν.
Ο αντιπρόεδρος της Κινεζικής Ακαδηµίας Ιστορίας, Li Xuesong, υποδεχόµενος την ελληνική αποστολή, αναφέρθηκε στην ιστορία της Ακαδηµίας, που ιδρύθηκε το 1977, όπως και στη δοµή της, στους φορείς που εποπτεύει, καθώς και στους πέντε εκδοτικούς οίκους που λειτουργούν υπό την επίβλεψή του, οι οποίοι ετησίως, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, υποστηρίζουν 4.000 µε 5.000 εκδόσεις, µεταλαµπαδεύοντας στον υπόλοιπο κόσµο την ιστορία του κινεζικού πολιτισµού.
Ο Li Xuesong, αφού περιέγραψε τον τρόπο και τη φιλοσοφία βάσει της οποίας οργανώθηκαν οι χώροι του µουσείου, στάθηκε ιδιαίτερα στον ελληνικό πολιτισµό, σηµειώνοντας τη συµβολή του στη διαµόρφωση του παγκόσµιου πολιτισµού.
Τέλος, δεν παρέλειψε να σχολιάσει τη λειτουργία της Κινεζικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα, η οποία, µεταξύ άλλων, παρουσιάζει και ανασκαφικό έργο, ενώ προσφάτως έθεσε σε εφαρµογή µία σύγχρονη πλατφόρµα ανταλλαγής ιδεών και πληροφοριών για την ελληνική και την κινεζική Ιστορία.
Το τείχος που ενώνει λαούς
Από το πολιτιστικό ταξίδι στο Πεκίνο δεν θα µπορούσε να λείψει µια έστω σύντοµη ξενάγηση στο πραγµατικά επιβλητικό Σινικό Τείχος, το οποίο άρχισε να κατασκευάζεται σταδιακά από τον 7ο αιώνα π.Χ., προκειµένου να προστατεύσει την Κίνα από τις επιδροµές τρίτων λαών.
Τη σηµερινή του µορφή έλαβε από τα τέλη του 14ου αιώνα µέχρι τις αρχές του 17ου αιώνα µ.Χ., εκτεινόµενο σε 8.850 χλµ., ενώ µε όλες τις διακλαδώσεις του έχει συνολικό µήκος 21.196 χλµ. Αποτελεί έτσι το µεγαλύτερο σε διαστάσεις ανθρώπινο οικοδόµηµα.
Ευρισκόµενος πάνω στο Σινικό Τείχος, αισθάνεσαι µοναξιά µέσα στη µεγαλοπρέπεια, ιστορική ταπείνωση, γεωγραφική έκπληξη. Βλέπεις να κυλά πάνω στις κορυφογραµµές της Κίνας ένα ατελείωτο πέτρινο φίδι, ασάλευτο, απέραντο, ανίκητο.
Το οικοδόµηµα κτίστηκε για να χωρίσει λαούς, ωστόσο σήµερα τους ενώνει, µαγνητίζοντας επισκέπτες από όλο τον κόσµο.
