Το ημερολόγιο γράφει 15 Δεκεμβρίου 1892, όταν έρχεται στη ζωή ο Ζαν Πολ Γκετί, σε μία εύπορη οικογένεια της Μινεσότα των ΗΠΑ. Ο πατέρας του, Τζορτζ Γκετί, ήταν επιχειρηματίας με δραστηριότητες στον κλάδο του πετρελαίου, στον οποίο μεγαλούργησε και ο ίδιος.
Μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το 1913, ο Γκετί αγόρασε και πούλησε μισθώσεις πετρελαίου κοντά στην Tulsa της Οκλαχόμα. Ο νεαρός Γκετί αποδείχθηκε προικισμένος επιχειρηματίας και μέχρι το 1916 είχε βγάλει το πρώτο του εκατομμύριο, οπότε και μετέφερε τη βάση των δραστηριοτήτων του στην Καλιφόρνια. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, έχοντας συσσωρεύσει μια σημαντική περιουσία, άρχισε να αποκτά τον έλεγχο πολλών μεγάλων ανεξάρτητων πετρελαϊκών εταιρειών και να χτίζει μια τεράστια οικονομική αυτοκρατορία. Το πλέον προσοδοφόρο εγχείρημά του ήταν μια παραχώρηση εκμετάλλευσης κοιτάσματος, διάρκειας 60 ετών, που εξασφάλισε στη Σαουδική Αραβία το 1949. Τα κέρδη από το deal αυτό τον κατέστησαν τον πρώτο δισεκατομμυριούχο της πετρελαιοβιομηχανίας ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1950.
Στην προσωπική του ζωή παντρεύτηκε και χώρισε πέντε φορές. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πέρασε λίγο χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες και τελικά εγκαταστάθηκε στο Sutton Place, ένα μεγάλο κτήμα κοντά στο Surrey της Αγγλίας. Το 1953 ίδρυσε το Μουσείο J. Paul Getty, που βρίσκεται σε ένα κτήμα στο Μαλιμπού, δυτικά του Λος Άντζελες, όπου παρουσίασε πολλά από τα έργα τέχνης που είχε αποκτήσει κατά τη διάρκεια της ζωής του. Το μουσείο μετακόμισε σε μεγαλύτερες συνοικίες στο Μαλιμπού το 1974 και ο Γκετί, 1976, κληροδότησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στους διαχειριστές του μουσείου για να το ξοδέψουν «για τη διάχυση της καλλιτεχνικής και γενικής γνώσης». Το Getty Trust έγινε ένα σημαντικό φιλανθρωπικό ίδρυμα και έχτισε το Getty Center, ένα πολιτιστικό συγκρότημα στο Λος Άντζελες που άνοιξε το 1997.
Λίγο πριν πεθάνει, στις 6 Ιουνίου 1976, ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο με μερίδιο ελέγχουστην Getty Oil Company και συμμετοχή σε σχεδόν 200 ακόμη εταιρείες.
Ο θάνατος του Γουόλτ Ντίσνεϊ
Σαν σήμερα, 15 Δεκεμβρίου 1966, φεύγει από τη ζωή ο «άνθρωπος που έκανε έναν ταραγμένο κόσμο να γελάει», όπως έγραψαν τότε οι New York Times. Ο λόγος για τον Γουόλτ Ντίσνεϊ, ο οποίος υπέκυψε σε ηλικία 65 ετών στο νοσοκομείο St. Joseph’s, στο Μπέρμπανκ, απέναντι από την Walt Disney Productions, όπου περισσότεροι από 4.000 εργαζόμενοι υπό την καθοδήγησή του δημιουργούσαν κόσμους φαντασίας.
Στις αρχές Νοεμβρίου του 1966 είχε διαγνωστεί με καρκίνο του πνεύμονα και υποβλήθηκε σε κοβαλτοθεραπεία. Στις 30 Νοεμβρίου, ένιωσε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο, όπου τελικά το πρωί της 15ης Δεκεμβρίου υπέστη οξεία κυκλοφορική κατάρρευση.
Από τότε που άρχισε να κάνει εμπορικά κινούμενα σχέδια σε ένα γκαράζ του Χόλιγουντ στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο Ντίσνεϊ δημιούργησε εκατοντάδες χαρακτήρες από συνηθισμένα ζώα της αυλής, ήρωες με καθαρή καρδιά και φοβερούς κακούς που αναγνωρίζονται αμέσως στις πιο απομακρυσμένες γωνιές του κόσμου.
Ο μεγαλύτερος πρωταγωνιστής όλων, ο Μίκυ Μάους, το τρωκτικό με την τσιριχτή φωνή που τον οδήγησε στην απόλυτη επιτυχία και τον πλούτο. Ντόναλντ Ντακ, Γκούφυ, ο Οράτιος το Άλογο, αλλά και χαρακτήρες κλασικών παραμυθιών, όπως η Χιονάτη, ζωντάνεψαν στις οθόνες.
Κέρδισε 31 βραβεία Όσκαρ και περισσότερες από 900 άλλες τιμητικές διακρίσεις από προέδρους, βασιλιάδες, βασίλισσες και οργανισμούς. Κάποτε ένα γαλλικό περιοδικό πρότεινε τον Ντίσνεϊ για το Νόμπελ Ειρήνης το 1964. Οι χαρακτήρες του δεν είχαν πολιτικές θέσεις και αγαπήθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο ανεξάρτητα από ιδεολογίες.
