[email protected]
Ελβετία: Καθιέρωσε την ουδετερότητά της μέσω της Ειρήνης της Βεστφαλίας (1640), η οποία τερμάτισε τον Τριακονταετή Πόλεμο στην Ευρώπη. Επιβεβαίωσε επίσης την ανεξαρτησία της Ελβετικής Συνομοσπονδίας. Μετά το 1789, η Γαλλία κατέλαβε μεγάλο μέρος της επικράτειας της Συνομοσπονδίας. Το Συνέδριο της Βιέννης το 1815 επανίδρυσε την Ελβετική Συνομοσπονδία και μια πράξη, που υπογράφηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1815 από την Αυστρία, τη Γαλλία, την Αγγλία, την Πρωσία και τη Ρωσία, εγγυήθηκε μόνιμη ουδετερότητα για την Ελβετία.
Σουηδία: Βασίζει την πολιτική της ουδετερότητας στην παράδοση και όχι σε μια διεθνή συνθήκη. Κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών συγκρούσεων στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, η Σουηδία διατήρησε το ουδέτερο καθεστώς της. Η ουδετερότητα διακηρύχθηκε επίσημα από τον βασιλιά Γουσταύο XIV το 1834. Η Σουηδία ήταν ισχυρή στρατιωτική δύναμη, αλλά προσάρμοσε την πολιτική της ουδετερότητας στα δικά της πολιτικά συμφέροντα. Το 1941 επέτρεψε στις γερμανικές δυνάμεις να διέλθουν από το σουηδικό έδαφος στο φινλανδικό μέτωπο και ταυτόχρονα προστάτευσε τους πρόσφυγες από τον ναζισμό. Μετά το 1945 η Σουηδία επέλεξε να διατηρήσει το ουδέτερο καθεστώς της. Η ασφάλεια της Σουηδίας εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από το καθεστώς της Φινλανδίας και έμμεσα από την πολιτική της ΕΣΣΔ.
Φινλανδία: Οι ρίζες της φινλανδικής ουδετερότητας βρίσκονται στην περίοδο που ακολούθησε αμέσως τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ενδιαφέρον της να παραμείνει ουδέτερο στις συγκρούσεις μεταξύ μεγάλων δυνάμεων αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά σε μια συνθήκη μεταξύ της Φινλανδίας και της ΕΣΣΔ το 1948 (η Συνθήκη Φιλίας, Συνεργασίας και Αμοιβαίας Βοήθειας). Η συνθήκη απαγορεύει στους υπογράφοντες να συμμετάσχουν σε στρατιωτική συμμαχία εναντίον της άλλης χώρας και με βάση αυτή η Φινλανδία δεν μπορούσε να επιτρέψει τη χρήση του εδάφους της για επίθεση στην ΕΣΣΔ. Η Φινλανδία ήταν επίσης υποχρεωμένη να διατηρήσει την ουδετερότητά της μέσω επαρκών ενόπλων δυνάμεων. Η ουδετερότητα της Φινλανδίας δεν έχει ρίζες στο διεθνές δίκαιο και δεν υπάρχουν διεθνείς δεσμεύσεις για την ουδετερότητά της. Έτσι, η Φινλανδία, όπως και η Αυστρία, είναι μια περίπτωση επιβεβλημένης ουδετερότητας, και πάλι από την ΕΣΣΔ.
Ιρλανδία: Εφήρμοσε μια πολιτική ουδετερότητας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1949 η Ιρλανδία προσκλήθηκε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν αποδέχτηκε την πρόσκληση γιατί δεν επιθυμούσε να ενταχθεί σε μια συμμαχία που περιλάμβανε και τη Μεγάλη Βρετανία. Με αυτόν τον τρόπο, η Ιρλανδία καθιέρωσε την ενοποίηση της Ιρλανδίας ως προϋπόθεση. Στην πραγματικότητα, κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, η Ιρλανδία ανήκε στη Δύση με την πολιτική έννοια, και ήταν επίσης σαφές ότι το ΝΑΤΟ θα προστάτευε την Ιρλανδία σε περίπτωση πολέμου μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων.
. Όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό από το naftemporiki.gr .
