Εκλογές στην Αυστρία, δημοψήφισμα στην Ιταλία. Η Μέρκελ φοβάται ότι οι ευρωσκεπτικιστές σε περίπτωση που βγουν ενισχυμένοι από τις κάλπεις, θα ενισχύσουν το γερμανικό ευρωφοβικό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία».
Τα γεγονότα θα μπορούσαν να συμπέσουν και σε πιο ευνοϊκή ημερομηνία. Εάν η έκβασή τους είναι αρνητική για την Άγκελα Μέρκελ, τότε θα ήταν ένα καίριο πλήγμα για την καγκελάριο. Πρόκειται για τις σημερινές εκλογές στην Αυστρία και την Ιταλία. Εάν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, τα αποτέλεσμά τους δεν θα αρέσουν καθόλου στη Μέρκελ.
Μέσω Αυστρίας και Ιταλίας
Στη Βιέννη ο ακροδεξιός λαϊκιστής και επικριτής της Μέρκελ Νόρμπερτ Χόφερ θα μπορούσε να αναδειχθεί πρόεδρος της χώρας, ενώ στη Ρώμη ο φίλος της Ματέο Ρέντσι απειλείται με κατάρρευση με αφορμή το δημοψήφισμα για τροποποίηση του συντάγματος. Εννέα μήνες πριν τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία το κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» θα είχε κάθε λόγο να χαίρεται. Μετά τις εκλογές του ερχόμενου Σεπτεμβρίου θα μπορούσε να αναδειχθεί σε μεγάλο πονοκέφαλο για τη Μέρκελ.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής ότι τα εκλογικά αποτελέσματα στην Αυστρία και την Ιταλία δεν θα έχουν συγκεκριμένες επιπτώσεις στη γερμανική πολιτική – τουλάχιστον άμεσες. Ένας πιθανός πρόεδρος της Αυστρίας από το ακροδεξιό FPÖ θα έχει περισσότερη επιρροή στη Βιέννη, αλλά επιπτώσεις σε πρακτικό επίπεδο δεν θα είχε η εκλογή του.
Ωστόσο, το μήνυμα ότι στην Αυστρία οι ακροδεξιοί έχουν πλειοψηφία, θα ήταν καταστροφικό, εν όψει των γαλλικών και ολλανδικών εκλογών μέσα στο 2017.
Πιο δραματικές θα ήταν οι επιπτώσεις από το ιταλικό δημοψήφισμα. Σε περίπτωση ήττας Ρέντσι αναμένεται παραίτησή του από πρωθυπουργό, κάτι που θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις στις χρηματαγορές. Το μεγάλο δημόσιο χρέος της χώρας θα μπορούσε να θέσει σε δοκιμασία την ευρωζώνη και οι ελπίδες της Μέρκελ για σταθερότητα στην τρίτη σε μέγεθος οικονομία της ευρωζώνης θα εξανεμίζονταν. Αντιπαραγωγικός θεωρείται και ο έπαινος του αντιπαθή στην Ιταλία Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προς τον Ρέντσι και η ανοιχτή στήριξη που του πρόσφερε.
Ήταν μόνο ένα πρόσκαιρο ειδύλλιο
Οι σχέσεις Μέρκελ – Ρέντσι ξεκίνησαν ειδυλλιακά. Το 2014 στην πρώτη τους συνάντηση η καγκελάριος δήλωσε εντυπωσιασμένη χωρίς να πολυδώσει σημασία σε κάποιες επιτακτικές εξαγγελίες του. Από τότε θεωρούνταν βέβαιο ότι οι δύο μπορούν να συνεργαστούν καλά, αν και στο πέρασμα του χρόνου η καγκελάριος δεν μπόρεσε να μην παρατηρήσει κάποια εχθρική στάση του ιταλού πρωθυπουργού.
Τον Σεπτέμβριο, στο έκτακτο συμβούλιο κορυφής της Μπρατισλάβα μετά το Brexit, ανέφερε σε ψυχρό τόνο σε κοινή συνέντευξη με τον Ολάντ και τη Μέρκελ: «Δεν ασπάζομαι τα συμπεράσματά σας». Παρόλα αυτά τους τελευταίους μήνες η Μέρκελ τον επισκέφθηκε δύο φορές, τη μια στην πόλη της Φεράρι, Μαρανέλο και την άλλη μαζί με τον Ολάντ μπροστά από τη νήσο Βεντοτένε. Ήταν μια επίσκεψη στήριξης του ιταλού πρωθυπουργού, διότι, όπως έγραψε η La Repubblica, για τη Μέρκελ η σταθερότητα της Ιταλίας είναι θεμελιώδης.
Μέσα σε όλα αυτά δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε ότι ο Ρέντσι πολύ συχνά ζητούσε περισσότερη ανάπτυξη και λιγότερη, αλλά αποτελεσματική λιτότητα στην Ευρώπη. Με αυτήν τη στάση βρέθηκε στον αντίποδα της Μέρκελ. Το ότι στο τέλος η ασθενής οικονομία και η μεγάλη νεανική ανεργία τείνει να τον συμπαρασύρει στο «έρεβος», πρέπει να ωθήσει την καγκελάριο να κάνει κάποιες σκέψεις.
