Όταν το 2015 ο Β. Σόιμπλε «φλέρταρε» με την ιδέα ενός προσωρινού Grexit, η καγκελάριος Μέρκελ διαφώνησε και κράτησε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Θα έκαναν τότε το ίδιο και οι επίδοξοι διάδοχοί της στην προεδρία της CDU;
Τι θα έκαναν άραγε οι επίδοξοι διάδοχοι της Άγκελα Μέρκελ στην προεδρία της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) το 2015, όταν ο τότε υπ. Οικονομικών Σόιμπλε έβαζε στο τραπέζι την προσωρινή αποχώρηση της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα. Την απάντηση στο υποθετικό αυτό ερώτημα έδωσαν εμμέσως οι ίδιοι οι υποψήφιοι, στο πλαίσιο ντοκιμαντέρ των δημοσίων τηλεοπτικών δικτύων WDR και ARD ενόψει του κρίσιμου εκλογικού συνεδρίου της CDU που ξεκινά μεθαύριο Παρασκευή.
Σε ερώτηση εάν το 2015 στήριζε τις θέσεις Σόιμπλε ή εκείνες της Μέρκελ στο ελληνικό ζήτημα, η «εκλεκτή» της νυν καγκελαρίου, νυν γενική γραμματέας του κόμματος και υποψήφια του κέντρου Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ δηλώνει ότι συμφωνεί με τη γραμμή που ακολούθησε τότε η καγκελάριος: «Το έβλεπα περίπου όπως και η καγκελάριος. Το μεγάλο πρόβλημα που συνδεόταν με αυτή την πρόταση (προσωρινής εξόδου της Ελλάδας) ήταν εάν θα προκαλούσε ένα πιθανό ντόμινο εξελίξεων. Εάν το έχεις κάνει ήδη μια φορά, τι θα κάνεις αργότερα σε μια παρόμοια περίπτωση; Γι΄ αυτό και στήριξα σε αυτό το θέμα την καγκελάριο».
Διαφορετικά αποτιμά την τότε πρόταση Σόιμπλε ο στενός του φίλος και εκφραστής της συντηρητικής πτέρυγας της CDU Φρίντριχ Μερτς. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε στο πλαίσιο του ρεπορτάζ, «πιστεύω, κρίνοντας εκ των υστέρων, ότι μάλλον θα ήταν καλύτερα εάν είχε γίνει (η προσωρινή αποχώρηση). Όχι προς παραδειγματισμό των υπολοίπων, αλλά για να δοθεί στην Ελλάδα η δυνατότητα να προχωρήσει σε υποτίμηση του νομίσματός της και να δημιουργηθούν ανταγωνιστικές βιομηχανικές δομές», λέει χαρακτηριστικά ο Μερτς, ο οποίος απέσπασε την Τετάρτη τη δημόσια στήριξη του Β. Σόιμπλε στη μάχη για την προεδρία της CDU.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο τρίτος υποψήφιος -και μάλλον με τις λιγότερες πιθανότητες να εκλεγεί- Γενς Σπαν, ο οποίος διετέλεσε υφυπουργός επί Σόιμπλε, ευθυγραμμιζόμενος συχνά με τη γραμμή του πολιτικού του προϊσταμένου στην ελληνική κρίση, αποφεύγει να τοποθετηθεί ρητώς.
«Επί της αρχής πάντα στήριζα τον υπουργό στις θέσεις του επί ζητημάτων που αφορούν την οικονομία και το ευρώ», επισήμανε ο νεαρός πολιτικός, προσθέτοντας. «Κάνοντας μια αναδρομή σήμερα, θα είχε ενδιαφέρον το υποθετικό ερώτημα, ‘τι θα γινόταν εάν’. Η προσφορά τότε απευθυνόταν στην Ελλάδα και έλεγε ‘αν θέλετε αυτό το διάλειμμα, τότε προσφέρουμε αυτό το διάλειμμα’. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα (των διαβουλεύσεων) των ΥΠΟΙΚ και δη ομόφωνο. Οι πρωθυπουργοί και αρχηγοί κρατών αποφάσισαν διαφορετικά. Αλλά παρόλα αυτά θεωρώ ενδιαφέρον το ερώτημα ‘τι θα γινόταν εάν’ και εάν ενδεχομένως τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα εάν είχε γίνει αυτό το διάλειμμα».
Από τις τοποθετήσεις αυτές είναι προφανές ότι σε περίπτωση εκλογής της Κραμπ-Καρενμπάουερ δεν πρόκειται να υπάρξουν αξιοσημείωτες μεταβολές στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα όσον αφορά τη διαχείριση του ελληνικού ζητήματος. Διαφορετικά θα είναι τα πράγματα εάν εκλεγεί ο Μερτς, ο οποίος πρεσβεύει μια σαφώς πιο σκληρή γραμμή. Όλα αυτά βέβαια θα αποκτούσαν σημασία μόνον η Ελλάδα χρειάζονταν ξανά την βοήθεια των εταίρων.
