Μια ερώτηση που οι επιστήμονες και οι ειδικοί φυσικής κατάστασης θα ήθελαν να απαντήσουν είναι αν η άσκηση ή η διατροφή έχει μεγαλύτερο θετικό αντίκτυπο στην οστική μάζα.
Για το λόγο αυτό, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Michigan εξέτασαν τη συμπλήρωση ανόργανων συστατικών και την άσκηση σε ποντίκια και βρήκαν εκπληκτικά αποτελέσματα – καθώς όπως διαφάνηκε η διατροφή έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στην οστική μάζα και τη δύναμη από την άσκηση. Επιπλέον, ακόμα και μετά τη διακοπή της άσκησης, τα ποντίκια διατηρούσαν τα οφέλη της οστικής μάζας εφ ‘όσον τα τρόφιμα που έτρωγαν ήταν συμπληρωμένα με ανόργανα άλατα.
Όπως ανέφερε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Michigan, David Kohn, μια μακροπρόθεσμη δίαιτα συμπληρωμένη με ανόργανα άλατα οδηγεί όχι μόνο στην αύξηση της οστικής μάζας και της αντοχής, αλλά και στην ικανότητα να διατηρούνται αυτές οι αυξήσεις ακόμη και μετά την εκσπερμάτιση.
Το δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι η δίαιτα από μόνη της έχει ωφέλιμες επιδράσεις στα οστά, ακόμη και χωρίς άσκηση. Αυτό εξέπληξε τον Kohn, ο οποίος ανέμενε ότι η άσκηση με μια κανονική διατροφή θα τροφοδοτεί μεγαλύτερα οφέλη στην οστική δύναμη, αλλά αυτό δεν συνέβη.
Τα δεδομένα, σύμφωνα με τον καθηγητή, δείχνουν ότι η μακροχρόνια κατανάλωση συμπληρωμάτων διατροφής μπορεί να είναι σημαντικά επωφελής για την πρόληψη της απώλειας τόσο της οστικής μάζας όσο και της αντοχής η οποία επέρχεται με την ηλικία, ακόμα κι αν δεν το άτομο δεν κάνει καμία άσκηση.
Ο συνδυασμός ασβεστίου – φωσφόρου ενισχύει το αποτέλεσμα
Όπως ανέφερε ο καθηγητής Kohn, οι περισσότερες μελέτες εξετάζουν τα αποτελέσματα της αύξησης διαιτητικού ασβεστίου. Η μελέτη του Πανεπιστημίου του Michigan αύξησε το ασβέστιο και το φώσφορο και βρήκε οφέλη από αυτή την αύξηση και των δύο.
Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι που εξαντλούνται πρέπει να αγοράζουν συμπληρώματα ασβεστίου και φωσφόρου, δήλωσε ο Kohn. Τα ευρήματα δεν μεταφράζονται απευθείας από τους ποντικούς στους ανθρώπους, αλλά δίνουν στους ερευνητές ένα εννοιολογικό σημείο για να ξεκινήσουν τις περεταίρω έρευνες τους.
Είναι γνωστό, όπως λέει, ότι οι άνθρωποι επιτυγχάνουν μέγιστη οστική μάζα όταν διανύουν τη δεκαετία των ’20 και μετά αρχίζει να μειώνεται. Το ερώτημα είναι πώς να μεγιστοποιηθεί η ποσότητα των οστών όταν είναι νέοι, έτσι ώστε, όταν αρχίζουν οι μειώσεις, οι άνθρωποι να ξεκινούν από μια καλύτερη θέση.
Πηγές:
www.news-medical.net (by James Ives MPsych (Hons)
