Skip to main content

Περίπου 26 εκατ. άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με σχιζοφρένεια

Περίπου 26 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν αυτή τη στιγμή με σχιζοφρένεια. Οι πάσχοντες πεθαίνουν 15 έως 20 χρόνια πιο νωρίς από τους μη πάσχοντες, έχουν 6-7 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να είναι άνεργοι σε σχέση με το γενικό πληθυσμό, ενώ είναι πολύ συχνά άστεγοι, σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα με αφορμή το Διεθνές Συνέδριο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψυχικής Υγείας, το οποίο έγινε στη χώρα μας και συγκεκριμένα στην Αθήνα.

Όπως τόνισαν οι ομιλητές, το 50% εξ αυτών επιχειρούν να αυτοκτονήσουν ενώ, 5%-10% τελικά το επιτυγχάνουν και αυτοκτονούν. Η συγκεκριμένη νόσος είναι μια από τις 10 συχνότερες αιτίες αναπηρίας στον κόσμο και οι πάσχοντες είναι συχνά θύματα δολοφονίας.

Αυτό που τονίσθηκε επίσης στο συνέδριο, είναι το γεγονός ότι οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια δεν χαίρουν της ίδιας φροντίδας με τους μη πάσχοντες. Χαρακτηριστικά, όπως είπαν, οι πάσχοντες σπάνια υποβάλλονται σε αγγειοπλαστική και σπάνια εισάγονται σε νοσοκομείο όταν έχουν επιπλοκές διαβήτη, ενώ δεν υποβάλλονται σε θεραπεία διακοπής καπνίσματος (στην Αμερική 88% καπνίζουν έναντι μόνον 18% του γενικού πληθυσμού). Επιπλέον, δεν προφυλάσσονται από τη χρήση ουσιών, πράγμα που έχει κρίσιμη σημασία, καθώς ένας από τους πυροδοτικούς μηχανισμούς της σχιζοφρένειας είναι η χρήση χασίς.

Επίσης, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι συγγενείς των ασθενών, που σε ποσοστό 68% είναι οι γονείς τους, συχνά υποφέρουν από στρες, έχουν προβλήματα σωματικής υγείας, δεν φροντίζουν τον εαυτό τους, γιατί δεν έχουν τον χρόνο να το πράξουν και η κύρια έγνοια τους είναι τι θα γίνει το παιδί τους όταν οι ίδιοι φύγουν από τη ζωή.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από σχιζοφρένεια ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία. Η πρόληψη μελλοντικών υποτροπών αποτελεί κρίσιμο στόχο της θεραπείας.

Να σημειωθεί ότι η σχιζοφρένεια είναι μια χρόνια, σοβαρή ψυχική νόσος, η οποία επηρεάζει σε σοβαρό βαθμό την ικανότητα ενός ατόμου να λειτουργεί παραγωγικά. Στα συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνονται διαταραχές της σκέψης, παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις και αποδιοργανωμένος λόγος ή συμπεριφορά, καθώς και τα λεγόμενα «αρνητικά» συμπτώματα (αδιαφορία, κλείσιμο στον εαυτό κ.λπ.).

Σημαντικό κομμάτι του συνεδρίου ήταν η ψήφιση της «Διακήρυξης των Αθηνών για τη Σχιζοφρένεια», στην οποία υποστηρίζεται η ανάγκη για πρόληψη και θεραπεία των ανθρώπων με σχιζοφρένεια και για προαγωγή της Ψυχικής Υγείας στον τομέα της σχιζοφρένειας. Μεταξύ άλλων, στόχος της ψήφισης αυτής της διακήρυξης αποτελεί η υπογράμμιση της σχέσης κόστους-οφέλους στη θεραπεία και την πρόληψη της σχιζοφρένειας (συγκεκριμένα, ότι η θεραπεία και η πρόληψη στοιχίζουν λιγότερο από τη μη θεραπεία και τη μη πρόληψη). Επιπρόσθετα, θα επισημαίνονται οι δυνητικώς καταστροφικές συνέπειες της επιβολής περικοπών στις υπηρεσίες που εξυπηρετούν τους πάσχοντες από ψυχικά νοσήματα, δηλαδή τους ανθρώπους που λόγω της οικονομικής κρίσης έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη για φροντίδα. Τέλος, στη διακήρυξη τονίζεται το γεγονός ότι υπάρχουν περιθώρια για την αποκατάσταση των ασθενών που πάσχουν από τη νόσο, ώστε να μπορούν να ζουν με παραγωγικό τρόπο και καλή ποιότητα ζωής.