Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 μπορούν να επωφεληθούν περισσότερο από τη θεραπεία με ινσουλίνη μακράς δράσης από την ινσουλίνη ενδιάμεσης δράσης. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας συγκριτικής μελέτης που πραγματοποιήθηκε από Καναδούς ερευνητές και δημοσιεύτηκε στο BritishMedical Journal.
Ερευνητές στο Νοσοκομείο St. Michael στο Τορόντο ανέλυσαν 39 διαφορετικές μελέτες στις οποίες η μακράς δράσης ινσουλίνη υπερείχε σε σύγκριση με την ενδιάμεσης δράσης ινσουλίνη στον έλεγχο του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Τα φάρμακα χορηγήθηκαν στους ασθενείς μία φορά την ημέρα ή δύο φορές ημερησίως σε αντίστοιχες δόσεις. Ο έλεγχος της γλυκόζης στο αίμα, ο οποίος μετράται από τα επίπεδα της αιμοσφαιρίνης A1C, ήταν σημαντικά καλύτερος με τη χρήση της ινσουλίνης μακράς δράσης. Επιπλέον, ο κίνδυνος της υπογλυκαιμίας ήταν 38% μικρότερος με την ινσουλίνη μακράς δράσης.
Επίσης, 22 από τις παραπάνω μελέτες εξέτασαν την αποτελεσματικότητα και των δύο τύπων φαρμάκων σε σχέση με το κόστος θεραπείας. Το 77% των μελετών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ινσουλίνη μακράς δράσης ήταν πιο ακριβή, αλλά παράλληλα και πιο αποτελεσματική.
