Skip to main content

Κατάθλιψη ή αγχώδης διαταραχή;

Οι ψυχικές διαταραχές ταλαιπωρούν μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Το πρώτο βήμα για την αναζήτηση βοήθειας όσον αφορά τις διαταραχές αυτές είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς, η αναγνώριση του προβλήματος, που θα οδηγήσει στην αναζήτηση της κατάλληλης σε κάθε περίπτωση βοήθειας.

Ωστόσο, πολλές διαταραχές έχουν κοινά συμπτώματα, με αποτέλεσμα ο πάσχων να μην είναι πάντα σε θέση να ξεχωρίσει το πρόβλημα. Η μη διαγνωσμένη ψυχική ασθένεια αποτελεί ένα πολύ σημαντικό θέμα δημόσιας υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου μόλις το ένα τρίτο των 46 εκατομμυρίων ενηλίκων ατόμων, που πάσχουν από κάποια ψυχική ασθένεια, λαμβάνουν θεραπεία. Δύο διαταραχές που πολλές φορές συγχέονται μεταξύ τους είναι η κατάθλιψη και οι διαταραχές άγχους.

Μια πρόσφατη εθνική μελέτη στις ΗΠΑ παρουσίασε τα δεδομένα από 577 ενήλικες (50% Καυκάσιοι, 50% Αφροαμερικανοί), όσον αφορά την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν τις αγχώδεις διαταραχές. Τα ευρήματα έδειξαν ότι το 50% των ερωτηθέντων διακρίνει την κατάθλιψη όταν τους γίνουν γνωστά με λεπτομέρεια τα συμπτώματά της, ενώ λιγότερο από το 20% αναγνωρίζει τις αγχώδεις διαταραχές. Η αύξηση της αναγνώρισης των διαταραχών άγχους θα είναι ένα χρήσιμο πρώτο βήμα προς την αύξηση της χρήσης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας.

Σημειώνεται ότι η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή ψυχική νόσος, η οποία, ωστόσο, σήμερα μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με μια σειρά από θεραπείες. Είναι πολυπαραγοντική και οφείλεται στην αλληλεπίδραση γενετικών, βιολογικών και ψυχοκοινωνικών παραγόντων. Οι βαρύτερες μορφές της προκαλούνται κυρίως από βιολογικούς παράγοντες, ενώ οι ηπιότερες από ψυχοκοινωνικούς.

Οι αγχώδεις διαταραχές χαρακτηρίζονται από έντονα, χρόνια συμπτώματα άγχους τα οποία προκαλούν σοβαρές διαταραχές στη διάθεση, στη σκέψη, στη συμπεριφορά καθώς και στις βιολογικές λειτουργίες του ατόμου. Σήμερα εκατομμύρια άτομα υποφέρουν από υπερβολικό άγχος. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ποσοστό 25% των Αμερικανών βιώνουν τουλάχιστον μια αγχώδη διαταραχή κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Τα περισσότερα από αυτά τα άτομα παραμένουν χωρίς θεραπεία.