Το να επεκτείνουμε όσο το δυνατό περισσότερο το νήμα της ζωής μας είναι το ζητούμενο από τους περισσότερους από μας. Οι γενετιστές προσπαθούν χρόνια να λύσουν το «γρίφο» της μακροζωίας και όπως φαίνεται μάλλον τα καταφέρνουν.
Μια νέα μελέτη αμερικανών επιστημόνων ανοίγει νέους ορίζοντες στο θέμα της επιμήκυνσης της ζωής. Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Σαν Φραντσίσκο στην Καλιφόρνια κατάφεραν να επιμηκύνουν τη ζωή στα πειραματικά σκουλήκια του είδους Caenorhabditis elegans (C. elegans) μέχρι 6 φορές, που αντιστοιχεί στον άνθρωπο με τα 550 χρόνια.
Τα σκουλήκια C. elegans χρησιμοποιούνται ευρέως για πειράματα. Η κανονική διάρκεια ζωής τους είναι μόνο 20 μέρες. Με τις τροποποιήσεις όμως που τους έκαναν οι επιστήμονες, κατάφεραν να επιβιώσουν μέχρι και 144 μέρες με μέσο όσο επιβίωσης τις 120 μέρες.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για τη μεγαλύτερη παράταση ζωής που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα κάτι που έγινε με την αλλαγή στη δραστηριότητα μερικών από τα γονίδια τους και στο αναπαραγωγικό τους σύστημα. Όπως λένε οι ερευνητές, όλα τα θηλαστικά συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων έχουν κοινούς μεταβολικούς μηχανισμούς με των σκουληκιών μέσω των οποίων ελέγχονται πράγματα όπως είναι το προσδόκιμο ζωής.
Οι επιστήμονες προέβησαν σε καταστολή της δραστηριότητας του γονιδίου daf-2, το οποίο ρυθμίζει την παραγωγή ορμονικών υποδοχέων ανάλογους με αυτούς της ινσουλίνης στον άνθρωπο και συνδυάζεται με την αύξηση της διάρκειας ζωής ενώ, συγχρόνως αφαίρεσαν το αναπαραγωγικό τους σύστημα. Ο συνδυασμός των δυο αυτών επεμβάσεων πέτυχε την αύξηση του προσδόκιμου ζωής τους κατά 6 φορές.
Συμπερασματικά λοιπόν η διάρκεια ζωής ελέγχεται από τα γονίδια. Εάν θεωρήσουμε ότι οι κοινοί πρόγονοι όλων των πολύπλοκων οργανισμών που έχουμε σήμερα είχαν μια μικρή διάρκεια ζωής, τότε μέσω των αλλαγών στα γονίδια μπορεί να επιτευχθεί αλλαγή στη διάρκεια ζωής χωρίς να επηρεαστεί η υγεία ή η ζωτικότητα των οργανισμών.
