Της Ανθής Αγγελοπούλου
Η επεξεργασία των γονιδίων για την απομάκρυνση ιών φέρνει τα όργανα των χοίρων ένα βήμα πιο κοντά ως προς την καταλληλότητα τους για μεταμόσχευση σε ανθρώπους.
Όπως αναφέρει το theguardian.com, η μελέτη αυτή έδειξε ότι η επεξεργασία γονιδίων μπορεί να απομακρύνει τους ενδογενείς ρετροϊούς χοίρου από το DNA των χοίρων, καθιστώντας πιθανώς ασφαλή την ανάπτυξη ανθρώπινων οργάνων μεταμόσχευσης από χοίρους.
Οι επιστήμονες για πρώτη φορά καθάρισαν πειραματόζωα από 25 ιούς – Porcine endogenous retroviruses (Pervs). Μέχρι σήμερα έχουν γεννηθεί 37 μεταλλαγμένα και κλωνοποιημένα γουρουνάκια, εκ των οποίων μόνο 15 εξακολουθούν να ζουν.
Η ύπαρξη του Pervs υπήρξε ένα σημαντικό εμπόδιο για την ανάπτυξη γενετικά τροποποιημένων χοίρων για την παροχή νεφρών και άλλων οργάνων για μεταμόσχευση σε ανθρώπους ασθενείς. Ωστόσο, όπως αναφέρει και το επιστημονικό έντυπο “Science”, αυτό το εμπόδιο μπορεί τώρα να έχει ξεπεραστεί, σύμφωνα με τη νέα έρευνα.
Οι ερευνητές στις ΗΠΑ χρησιμοποίησαν το εργαλείο επεξεργασίας γονιδίων ακριβείας Crispr-Cas9 σε συνδυασμό με την τεχνολογία επισκευής γονιδίων για να απενεργοποιήσουν το 100% των Pervs σε μια σειρά χοίρειων κυττάρων. Τα χοιρίδια που κλωνοποιήθηκαν από τα κύτταρα ινοβλάστης (συνδετικού ιστού) αποδείχτηκαν απαλλαγμένα από Perv.
Ο Δρ Luhan Yang, συνιδρυτής και επικεφαλής επιστήμονας της εταιρίας βιοτεχνολογίας eGenesis τόνισε ότι αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση που αναφέρει την παραγωγή χοίρων χωρίς Perv.
Όπως είπε, αυτή η έρευνα αποτελεί μια σημαντική πρόοδο στην αντιμετώπιση των ανησυχιών για την ασφάλεια, όσον αφορά τη διασταυρούμενη ιική μετάδοση. Η ομάδα των ερευνητών θα επεξεργαστεί περαιτέρω το στέλεχος χοίρου χωρίς Perv για να προσφέρει ασφαλή και αποτελεσματική ξενομεταμόσχευση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιτυχής μεταμόσχευση ιστών και οργάνων από ζώα σε άνθρωπο, γνωστή ως ξενομεταμόσχευση, υπήρξε ένας από τους στόχους της σύγχρονης ιατρικής για τα τελευταία 20 χρόνια.
Να σημειώσουμε ότι, η ασφαλής χρήση οργάνων χοίρων, όπως τα νεφρά σε ξενομεταμόσχευση, θεωρήθηκε από τους επιστήμονες μια προσέγγιση που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να ξεπεραστεί η έλλειψη οργάνων δότη στη μεταμόσχευση ανθρώπων.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι όλα τα χοιρινά κύτταρα φέρουν ιούς καρκίνου ενσωματωμένους στο DNA τους. Αυτά είναι γνωστά ως ενδογενείς ρετροϊοί οι οποίοι, αν και φυσιολογικά σιωπηλοί, μπορούν να ενεργοποιηθούν για να γίνουν πλήρως μολυσματικοί για ανθρώπινα κύτταρα όταν τα χοίρεια κύτταρα που φέρουν αυτούς τους ρετροϊούς συν-επωάζονται με ανθρώπινα κύτταρα.
Κλείνοντας, ο Βρετανός καθηγητής Ian McConnell, από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, αναφερόμενος στα νέα δεδομένα δήλωσε ότι η έρευνα ήταν ένα «πολλά υποσχόμενο πρώτο βήμα».
Ενώ, όπως τόνισε, «δεδομένου ότι η ξενομεταμόσχευση συνεπάγεται μακροπρόθεσμη επαφή μεταξύ κυττάρων και κυττάρων, η πιθανότητα για διάρκεια ζωής των μοσχευμάτων είναι πολύ πραγματική».
Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι υπάρχουν και άλλοι ενδογενείς ρετροϊοί (ERVs) που έχουν εστιάσει οι ειδικοί ότι παίζουν σημαντικό ρόλο σε καρκίνους και αυτοάνοσες διαταραχές στους ανθρώπους, αν και δεν υπάρχουν ακόμα στοιχεία για αυτούς, ενώ έχει εστιαστεί και η συμμετοχή τους στη πολλαπλή σκλήρυνση και τις κινητικές νευρώσεις.
