Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Sports Medicine, έχουν μεγαλύτερα ποσοστά από τραυματισμούς στα πόδια έχουν οι νέοι ηλικίας 10-19 ετών σε σχέση με τους μεγαλύτερους.
Ενώ, όπως αναφέρει η μελέτη, στους άνδρες είναι πιο συχνά τα διαστρέμματα στις ηλικίες από 19-25 από ό,τι στις γυναίκες, όμως στις γυναίκες φαίνεται τα ποσοστά να είναι μεγαλύτερα από την ηλικία των 30 και πάνω.
Όπως αναφέρει ο φυσικοθεραπευτής, Dr manual medicine, επιστημονικός συνεργάτης Πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργος Γουδέβενος, οι πιο συνήθεις τραυματισμοί είναι τα διαστρέμματα και οφείλονται στις υπερβολικές πιέσεις που δέχονται οι αρθρώσεις μας.
Όπως αναφέρει και η μελέτη, πάνω από 50% των διαστρεμμάτων οφείλεται σε αθλητικούς τραυματισμούς.
Συγκεκριμένα στο:
• Μπάσκετ 32%
• Τένις 9%
• Ποδόσφαιρο 8%
• Βόλεϊ 3%
• Ράγκμπι 2%
• Διάφορα σπορ 8%
• Καθημερινές δραστηριότητες 32%
Ο γιατρός εξηγεί τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση ενός διαστρέμματος:
Αρχικά κινούμαστε ψύχραιμα, ζητώντας βοήθεια από τους γύρω σας. Προσέχουμε να μην πατήσουμε το πόδι μας γιατί μπορεί να αυξήσουμε το μέγεθος της βλάβης.
Στη συνέχεια ζητάμε να μας φέρουν λίγο πάγο τον οποίο τυλίγουμε σε ένα ύφασμα και τον τοποθετούμε στο σημείο του τραυματισμού. Προσοχή, δεν βάζουμε τον πάγο χωρίς να τον τυλίξουμε με ένα ύφασμα ή μια πετσέτα γιατί μπορεί να πάθουμε έγκαυμα.
Αφήνουμε τον πάγο 20′ πάνω στο σημείο κάνουμε μια μικρή διακοπή, και ξανατοποθετούμε πάλι για 20′.
Προσέχουμε όταν μας μεταφέρουν να έχουμε δεμένο το πόδι μας με ελαστικό επίδεσμο, σε ανάρροπη θέση (δηλαδή πιο ψηλά από το κεφάλι) και σταθεροποιημένο σωστά, μέχρις ότου σας δει ο ειδικός.
Όταν επιστρέψουμε σπίτι και αν η βλάβη δεν είναι πολύ σοβαρή, ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες του γιατρού.
Αν ο γιατρός συστήσει φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση αυτή γίνεται με παγοθεραπεία (μασάζ με πάγο) με κυκλικές κινήσεις. Η αίσθηση στην αρχή είναι σαν κάψιμο. Αυτό μπορεί να γίνεται για 4-6 φορές την ημέρα από τον ίδιο τον ασθενή στο σπίτι του. Στόχος είναι η μείωση του πόνου και του πρηξίματος. Επίσης τα δινόλουτρα (γίνονται σε μικρή μπανιέρα με ελεγχόμενη θερμοκρασία, όπου σχηματίζονται δίνες νερού) μπορούν να βοηθήσουν στη φάση αυτή.
Εφόσον καλυτερεύσουμε μπορούμε να αρχίσουμε ασκήσεις κάμψεων-εκτάσεων (πάνω-κάτω) του άκρου ποδός, που θα κρατούν 10” από 10 φορές την κάθε κάμψη 2-4 φορές την ημέρα. Μετά τοποθετούμε τον ελαστικό επίδεσμο ή τον ειδικό νάρθηκα.
Σε περίπτωση όμως που ο τραυματισμός είναι πιο σοβαρός, η χρήση βακτηρίας (πατερίτσας) είναι απαραίτητη. Στην αρχή πιθανόν με δύο πατερίτσες και μετά με μία, από την άλλη πλευρά του υγιούς σκέλους (χιαστί από το τραυματισμένο πόδι, του οποίου ακουμπά ελαφρά μόνο η φτέρνα).
Όταν πλέον τα στηρίγματα δεν θα χρειάζονται, ο φυσικοθεραπευτής θα μας δώσει ασκήσεις και θα εφαρμόσει χειρισμούς κινησιοθεραπείας και μηχανήματα όπως υπέρηχο, ρεύματα αναλγησίας, laser, δινόλουτρα κτλ., με στόχο την επανάκτηση του εύρους κίνησης και της ενδυνάμωσης των μυών της περιοχής.
Οι ασκήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις δεν πρέπει να προκαλούν πόνο και πρέπει να έχουν προοδευτικότητα στην ένταση, στην αντίσταση και στις επαναλήψεις.
Κατόπιν θα κάνουμε κυκλικές κινήσεις και, αφού όλα βαίνουν καλώς, θα μας επιτραπεί να κάνουμε επιτόπιο τρέξιμο, στην αρχή στηριζόμενοι με τα χέρια μας στο τραπέζι, αφήνοντας όσο βάρος επιτρέπει η κάκωση. Κατόπιν, εφόσον όλα πάνε καλά, συνεχίζουμε το επιτόπιο τρέξιμο χωρίς στήριξη.
Τελικό στάδιο είναι οι πλευρικές κινήσεις (ζιγκ-ζαγκ) και το τρέξιμο, κάνοντας «οχτάρια».
Όταν αυτό επιτευχθεί χωρίς πόνο, τότε είμαστε έτοιμοι να επιστρέψουμε στις αθλητικές μας δραστηριότητες με τις οδηγίες πάντα του γιατρού μας.
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι κάθε διάστρεμμα παρουσιάζει τις δικές του ιδιομορφίες, γι’ αυτό η παρακολούθηση από τον ορθοπεδικό και η αποκατάσταση από τον φυσικοθεραπευτή θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την επιστημονικά τεκμηριωμένη, σύντομη, σίγουρη και ασφαλή αποθεραπεία του τραύματός.
