Μια νέα μελέτη, η Loyola Medicine, διαπίστωσε ότι οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες για το υπερηχογράφημα μπορούν να εντοπίσουν με αξιοπιστία τους παιδιατρικούς ασθενείς που θα πρέπει να υποβληθούν σε βιοψία για καρκίνο του θυρεοειδούς.
Η μελέτη της ακτινολόγου Jennifer Lim-Dunham, MD και των συναδέλφων της παρουσιάστηκε στις 18 Μαΐου κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνάντησης της Εταιρείας Παιδιατρικής Ακτινολογίας στο Νάσβιλ.
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι μια κοινή αιτία καρκίνου στους εφήβους και η επίπτωση αυξάνεται για λόγους που δεν είναι σαφείς. Οι έφηβοι έχουν 10 φορές μεγαλύτερη επίπτωση από τα μικρότερα παιδιά και η ασθένεια είναι πέντε φορές πιο συχνή στα κορίτσια από τα αγόρια.
Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας σε σχήμα πεταλούδας στη βάση του λαιμού που εκκρίνει τις ορμόνες που απαιτούνται για τη ρύθμιση της ανάπτυξης, της ανάπτυξης και του μεταβολισμού. Ο καρκίνος μπορεί να εμφανιστεί μέσα σε θρόμβους στο θυρεοειδή που ονομάζονται οζίδια.
Τα οζίδια του θυρεοειδούς συνήθως απαντώνται κατά τη διάρκεια φυσικών εξετάσεων ρουτίνας ή σε εξετάσεις απεικόνισης όπως CT ανίχνευση που γίνεται για άλλους λόγους. Μια οριστική διάγνωση απαιτεί μια διαδερμική βελόνα για βιοψία αναρρόφησης, μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, στην οποία ένας γιατρός χρησιμοποιεί μια πολύ μικρή βελόνα για να αποσύρει τα κύτταρα από το οζίδιο. Τα κύτταρα στέλνονται σε έναν παθολόγο, ο οποίος κάνει τη διάγνωση.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα οζίδια είναι καλοήθεις, δεν απαιτείται η βιοψία όλων των οζιδίων. Οι εξετάσεις υπερήχων χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό εκείνων των οζιδίων που φαίνονται αρκετά ύποπτα για να απαιτήσουν βιοψία. Το 2017, το Αμερικανικό Κολέγιο Ακτινολογίας (ACR) κυκλοφόρησε ένα σύστημα ταξινόμησης οζιδίων σε κλίμακα 1 έως 5, με 1 καλοήθη και 5 ύποπτο για καρκίνο. Οι βαθμοί βασίζονται σε χαρακτηριστικά υπερήχων, όπως το πόσο άσπρο ή μαύρο εμφανίζεται το οζίδιο (ηχογένεια), αν οι άκρες του οζιδίου είναι οδοντωτές ή ομαλές και αν υπάρχουν λευκές κουκίδες στο εσωτερικό του οζιδίου.
Στη μελέτη Loyola, δύο ακτινολόγοι χρησιμοποίησαν το σύστημα ACR για την αναδρομική βαθμολόγηση 74 θυρεοειδικών οζιδίων από 62 παιδιατρικούς ασθενείς. Το σύστημα βαθμολόγησης ACR αποδείχθηκε ακριβές και αναπαραγώγιμο. Για κάθε μία μονάδα αύξηση στην κλίμακα ACR 1 έως 5, οι οζίδια ήταν 2,63 φορές πιο πιθανό να έχουν κακοήθη διάγνωση επιβεβαιωμένη με βιοψία ή χειρουργική επέμβαση.
«Τα ευρήματα θα πρέπει να καθησυχάσουν τους γιατρούς και τους γονείς ότι το σύστημα ACR μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αξιοπιστία στα παιδιά για να γίνει διάκριση μεταξύ των οζιδίων του θυρεοειδούς που απαιτούν βιοψία και εκείνα που δεν χρειάζονται», δήλωσε ο Δρ Lim-Dunham. Ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι και μια προηγούμενη μελέτη με επικεφαλής τον Δρ Lim-Dunham διαπίστωσε ότι μια διαφορετική σειρά κατευθυντήριων γραμμών υπερηχογραφήματος θυρεοειδούς οζιδίου από την Αμερικανική Ένωση Θυρεοειδούς είναι επίσης αξιόπιστη στα παιδιά.
