Της Ανθής Αγγελοπούλου
Η δράση των νέων φαρμάκων παρομοιάζεται με “λύσιμο των φρένων” του ανοσιακού συστήματος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ογκολόγος -παθολόγος και πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής του συνεδρίου Αναστάσιος Μπούτης στην κορυφαία ετήσια επιστημονική εκδήλωση των ελλήνων οικολόγων η οποία αποτελεί το Ελληνικό Συνέδριο Ογκολογίας, και φέτος διεξάγεται από τις 3 έως τις 5 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη σε συνδιοργάνωση με την Ελληνική Εταιρεία Ακτινοθεραπευτών Ογκολόγων.
Σύμφωνα με τον κ. Μπούτο, ασθενείς που άλλοτε είχαν δυσμενή πρόγνωση, σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις, πετυχαίνουν μακροχρόνια σταθεροποίηση με βελτιωμένη ποιότητα ζωής. «Το όνειρο μετατροπής του καρκίνου σε χρόνια νόσο πλέον είναι πολύ κοντά μας» επισημαίνει.
Και όλα αυτά, χάρις την ανοσοθεραπεία η οποία αποτελεί μια μοντέρνα προσέγγιση στο χώρο της ογκολογίας και έρχεται για να μείνει και να συμπληρώσει ή και να αντικαταστήσει σε αρκετές περιπτώσεις την κλασική χημειοθεραπεία.
Πριν από 2 με 3 χρόνια ξεκίνησε η εφαρμογή της με πρώτη ένδειξη τη θεραπεία του μελανώματος, ενώ σήμερα κυριαρχεί ως θεραπευτική στον καρκίνο του πνεύμονα και διευρύνεται η χρήση της στον καρκίνο του νεφρού , της ουροδόχου κύστεως όπως και σε υποκατηγορίες του καρκίνου του παχέως εντέρου.
Με την ανοσοθεραπεία έχουμε όπως λέει, πιο ασφαλή φάρμακα, χωρίς τις κλασικές οδυνηρές συνέπειες της τριχόπτωσης και της ναυτίας, που διεγείρουν το αδρανοποιημένο από τον καρκίνο ανοσιακό σύστημα και επιτρέπουν στον οργανισμό να καταπολεμήσει τη νόσο.
Μία άλλη νέα κατηγορία θεραπευτικής προσέγγισης με την οποία είναι οι στοχεύουσες θεραπείες.
Όπως εξήγησε ο κύριος Μπούτης οι στοχεύουσες θεραπείες είναι ένας άλλος τομέας ανάπτυξης, όπου “έξυπνα” φάρμακα στοχεύουν εκλεκτικά μόνο τα καρκινικά κύτταρα, με αποτέλεσμα βελτιωμένα θεραπευτικά αποτελέσματα και λιγότερες παρενέργειες.
Είναι μια στρατηγική που αναπτύχθηκε τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια και σταδιακά έχει βρει εφαρμογή σε πολλούς τομείς της ογκολογίας, κάθε φορά για συγκεκριμένη κατηγορία ασθενών με μότο “το κατάλληλο φάρμακο για τον συγκεκριμένο ασθενή”.
Η εξατομικευμένη προσέγγιση με τη βοήθεια της τεχνολογίας και των νέων εργαστηριακών μεθόδων (χαρτογράφηση DNA, μοριακά μονοπάτια καρκινογένεσης, γονιαδιακά τεστ), έρχεται πια να αντικαταστήσει το παρωχημένο “ένα φάρμακο ή μία θεραπεία για όλους”.
Σύμφωνα με το γιατρό, όλα τα νέα φάρμακα, οι νέες τεχνολογίες και οι καινοτόμες προσεγγίσεις κουβαλούν ένα δυσβάστακτο οικονομικό φορτίο για τα ήδη επιβαρυμένα συστήματα υγείας. Ωστόσο με την κατάλληλη ορθολογική διαχείριση των πόρων στην παρούσα συγκυρία, ο Έλληνας ασθενής έχει πρόσβαση στα περισσότερα απ’ αυτά και δεν υπολείπεται έναντι της υπόλοιπης Ευρώπης.
