Φανταστείτε να περπατάτε στο δρόμο μαζί με ένα 95χρονο άτομο και να αναγκαστείτε να του ζητήσετε να επιβραδύνει το βάδισμα του γιατί δεν τον φτάνετε. Κι όμως μπορεί να συμβεί, σύμφωνα με το συντάκτη του BBC Health. Η Hilda Jaffe, εθελόντρια ταξιδιωτικός οδηγός, περπατούσε τόσο γρήγορα, που υπήρχε κίνδυνος η μικρή ομάδα που την ακολούθησε να μείνει πολύ πίσω της.
Η Hilda, όπως συμβαίνει και με άλλους super-agers, έχει διατηρήσει την επιθυμία της για ζωή και γνώση. Ολοκληρώνει το σταυρόλεξο New York Times κάθε μέρα, ανήκει σε δύο λέσχες βιβλίων, πηγαίνει στην όπερα, συναυλίες κλασικής μουσικής και το θέατρο.
Πηγαίνει επίσης παντού με τα πόδια, περιγράφοντας τη Νέα Υόρκη ως «μεγάλη πόλη για τους ηλικιωμένους».
Ο συντάκτης του BBC ζήτησε από τη Χίλντα να του αποκαλύψει ποιο ήταν το μυστικό της μακράς και υγιούς ζωής της και η ίδια απάντησε ότι πιθανόν τα γονίδια, καθώς ο πατέρας της πέθανε στα 88 και η μητέρα της στα 93.
Σύμφωνα με το συντάκτη, δείγματα του DNA της Hilda αποθηκεύονται σε κατάψυξη στο Albert Einstein College of Medicine στο Μπρονξ, ανάμεσα σε περισσότερους από 600 ανθρώπους ηλικίας άνω των 90 ετών που αποτελούν μέρος της μελέτης Genes Longevity.
Η μελέτη αυτή, σύμφωνα με το Δρ. Nir Barzilai, διευθυντής του Ινστιτούτου για τη Γήρανση, διαπίστωσε αρκετές γενετικές παραλλαγές μεταξύ των συμμετεχόντων της ομάδας, ωστόσο, φάνηκε να έχουν κάποιου προστατευτικά γονίδια από τις ασθένειες της γήρανσης.
Όπως λέει, μόνο 1 στους 10.000 ανθρώπους είναι αρκετά τυχερός για να έχει αυτά τα προστατευτικά γονίδια (super-ager), αλλά πιστεύει ότι η επιστήμη θα μπορούσε να βοηθήσει και τους υπόλοιπους ανθρώπους να τα αποκτήσουν.
Ο Δρ. Nir Barzilai, δήλωσε ότι αυτό που ήταν εντυπωσιακό στην ομάδα παρακολούθησης ήταν ότι οι περισσότεροι ζούσαν ανθυγιεινά. Όπως είπε: «Σχεδόν το 50% ήταν υπέρβαροι, πολλοί ήταν καπνιστές, δεν ασκούνταν και κατανάλωναν ανθυγιεινές τροφές, ενώ δεν ακολουθούσαν τις συμβουλές των γιατρών τους».
Σύμφωνα με το Δρ. Barzilai, ορισμένες φαρμακευτικές εταιρείες διερευνούν εάν αυτά τα γενετικά χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία φαρμάκων κατά της γήρανσης.
Για παράδειγμα, για περισσότερο από 60 χρόνια η μετφορμίνη έχει χρησιμοποιηθεί ως μια πολύ φθηνή θεραπεία πρώτης γραμμής για τον διαβήτη. Τώρα, οι δοκιμές που έγιναν σε μια ποικιλία ζώων έδειξαν ότι ζουν πιο υγιεινά και πιο πολύ σε χρόνο.
Οι νόσοι της γήρανσης δεν είναι καλά κατανοητές ακόμα από τους επιστήμονες, όμως φαίνεται πως η μετφορμίνη μπορεί να καθυστερήσει την οξειδωτική βλάβη και τη φλεγμονή στα κύτταρα. Στους ανθρώπους, οι μελέτες έχουν συνδέσει τη μετφορμίνη με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών παθήσεων, διαβήτη και γνωστική υποβάθμιση.
Ο Δρ Barzilai, ο οποίος είναι επίσης αναπληρωτής επιστημονικός διευθυντής της Αμερικανικής Ομοσπονδίας για την έρευνα για τη γήρανση (AFAR), σχεδιάζει μια τυχαιοποιημένη μελέτη 3.000 ενηλίκων ηλικίας 65-79 ετών – εκ των οποίων οι μισοί θα παίρνουν μετφορμίνη κάθε ημέρα και μισό εικονικό φάρμακο ή εικονικό χάπι.
Επί του παρόντος, η αμερικανική ρυθμιστική αρχή φαρμάκων, FDA, δεν αναγνωρίζει τη γήρανση ως ιατρική κατάσταση. Αλλά ο Δρ Barzilai λέει, ότι εάν η δοκιμή με μετφορμίνη είναι επιτυχής θα υπάρχει μια απόδειξη για την αρχή φαρμάκων ότι η γήρανση μπορεί να στοχοποιηθεί και να καταπολεμηθεί. Έτσι θα μπορούσαν να έρθουν στο προσκήνιο φάρμακα που θα βοηθούσαν τους ανθρώπους ως προς αυτό.
Μια άλλη υποσχόμενη περιοχή της έρευνας για τη γήρανση είναι η κυτταρική γήρανση, δηλαδή, η διαδικασία με την οποία τα κύτταρα σταματούν να διαιρούνται.
Τα περισσότερα ανθρώπινα κύτταρα μπορούν να αναπαράγουν έναν περιορισμένο αριθμό κάθε φορά. Αυτό προστατεύει το άτομο από τον καρκίνο, καθώς, όταν τα περισσότερα κύτταρα διαιρούνται, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να συσσωρεύονται λάθη. Η κυτταρική γήρανση μπορεί να βοηθά τους ανθρώπους να παραμείνουν κατά κύριο λόγο απαλλαγμένοι από καρκίνο στο πρώτο μισό της ζωής τους, αλλά καθώς γερνάμε, τα γηρασμένα κύτταρα συσσωρεύονται, εκκρίνουν φλεγμονώδη μόρια που μπορούν να βλάψουν το γειτονικό ιστό και να προκαλέσουν διάφορες ασθένειες γήρανσης.
Για παράδειγμα, τα κύτταρα που επηρεάζονται από τη γήρανση συγκεντρώνονται σε ιστούς, όπως οι αρθρώσεις και τα μάτια – και εμπλέκονται τόσο στην οστεοαρθρίτιδα όσο και στον εκφυλισμό της ωχράς κηλίδας που σχετίζεται με την ηλικία.
Η μονάδα βιοτεχνολογίας, στην Καλιφόρνια, σχεδιάζει να ξεκινήσει ανθρώπινες δοκιμές ενός φαρμάκου το 2018, για να δει αν μπορεί να καθαρίσει τα γηρασμένα κύτταρα από το γόνατο.
Ο Δρ Jamie Dananberg, επικεφαλής ιατρικός υπεύθυνος επεσήμανε ότι «η οστεοαρθρίτιδα είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο πονάει κάποιος όταν γερνάει. Η ελπίδα είναι να φτιαχτεί μια εφάπαξ ένεση, που όχι μόνο θα ανακουφίσει από τον πόνο, αλλά ίσως θα μπορεί να σταματήσει τη φθορά ή ακόμα και να επισκευάζει το χαλασμένο γόνατο».
Όπως λένε οι επιστήμονες, αν το φάρμακο, το οποίο μπορεί να χρειαστεί να εγχέεται περισσότερο από μία φορά, αποδειχθεί επιτυχημένο, αυτό θα απέφερε τεράστιες βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής των ατόμων που υποφέρουν από τις αρθρώσεις τους.
Οι επιστήμονες στοχεύουν επίσης στις ασθένειες των ματιών, των πνευμόνων και των νεφρών. Αυτά τα φάρμακα δεν έχουν σχεδιαστεί για να μας κάνουν να ζούμε περισσότερο, όπως λένε, αλλά για να κάνουμε το γήρας λιγότερο οδυνηρό και πιο υγιές – να βάλουμε περισσότερη ζωή στα χρόνια μας. Εάν λειτουργούν, τότε περισσότεροι από εμάς θα μπορούσαν να μιμηθούν τη Hilda Jaffe και να γίνουν super-agers.
