Ο Λούκας Μπάιερ δεν είναι διάσημος με την κλασική έννοια. Δεν έχει εκατομμύρια followers, δεν πρωταγωνιστεί σε podcasts, ούτε είναι το όνομα που ανοίγει πάνελ πολύκροτων συνεδρίων. Αλλά στον στενό κύκλο της ελίτ των μηχανικών μηχανικής μάθησης, είναι κάτι σαν ροκ σταρ.
Πρώην ερευνητής στην OpenAI, ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα ότι αποχωρεί από το εργαστήριο πίσω από το ChatGPT για να ενταχθεί στη Meta του Μαρκ Ζάκερμπεργκ, που ρίχνει πλέον όλο της το βάρος στην τεχνητή νοημοσύνη.
Οι φήμες ήθελαν τη Meta να προσφέρει πακέτα αποδοχών ύψους 100 εκατ. δολαρίων για να δελεάσει κορυφαίους επιστήμονες AI – ο ίδιος ο Μπάιερ χρειάστηκε να διευκρινίσει δημόσια ότι δεν έλαβε προσφορά εννιαψήφιου μεγέθους. Το γεγονός όμως ότι ένιωσε την ανάγκη να το ξεκαθαρίσει, λέει πολλά για την κατάσταση: στην κορυφή, ο ανταγωνισμός είναι ανελέητος.
Όταν η κορυφή απογειώνεται και η βάση συμπιέζεται
Η εικόνα, όμως, είναι παραπλανητική, σημειώνει ο Economist. Η φρενίτιδα για την προσέλκυση των λίγων superstar coders κρύβει πίσω της μια γενικευμένη κάμψη για τους υπόλοιπους. Οι εταιρείες επαναξιολογούν τη δομή των ομάδων τους, καθώς η γενετική τεχνητή νοημοσύνη μετασχηματίζει την παραγωγή κώδικα.
Σύμφωνα με δεδομένα της πλατφόρμας εύρεσης εργασίας Indeed, οι αγγελίες για θέσεις software developer στις ΗΠΑ έχουν μειωθεί πάνω από 65% από τις αρχές του 2022.
Τον Ιανουάριο, ο CEO της Salesforce Μαρκ Μπένιοφ δήλωσε ότι δεν θα προσληφθούν άλλοι μηχανικοί για όλο το έτος – χάρη στην αύξηση παραγωγικότητας από εργαλεία AI όπως το Copilot της Microsoft.
Και στις 2 Ιουλίου, η ίδια η Microsoft ανακοίνωσε νέο κύμα 9.000 απολύσεων, μετά τις 6.000 του Μαΐου. Μεγάλο ποσοστό αφορά προγραμματιστές.
Μισθολογική απόκλιση δύο ταχυτήτων
Τα στοιχεία της πλατφόρμας Levels.fyi και του Gergely Orosz από το newsletter The Pragmatic Engineer είναι αποκαλυπτικά: για developers με εμπειρία άνω των 5 ετών που προσλήφθηκαν μεταξύ 2022 και 2025, οι αποδοχές παρουσιάζουν τεράστια απόκλιση.
Στο ανώτατο επίπεδο βρίσκονται κορυφαία AI labs όπως η OpenAI και hedge funds τύπου Jane Street που επενδύουν μαζικά στη μηχανική μάθηση. Eδώ, η μέση ετήσια αμοιβή ξεπερνά τις 400.000 δολάρια.
Σε δεύτερη βαθμίδα βρίσκονται τεχνολογικοί κολοσσοί όπως η Alphabet, η Microsoft και μέχρι πρόσφατα η Meta, με μέσες αμοιβές κοντά στις 300.000 δολάρια.
Οι υπόλοιποι προγραμματιστές, σε κοινές εταιρείες ή start-ups, κινούνται πολύ χαμηλότερα, με μέσο όρο γύρω στις 180.000 δολάρια.
Το ανώτατο κλιμάκιο είναι εξαιρετικά μικρό. Mόλις μερικές εκατοντάδες άνθρωποι παγκοσμίως διαθέτουν τον σπάνιο συνδυασμό: άριστη κατανόηση της ανώτερης μαθηματικής θεωρίας, εμπειρία σε κορυφαία ερευνητικά labs και ικανότητα να μεταφράζουν την επιστήμη σε στρατηγική προϊόντων.
Σχεδόν όλοι έχουν περάσει από συγκεκριμένα εργαστήρια όπως OpenAI, Anthropic, DeepMind. Και οι περισσότεροι ζουν στο Σαν Φρανσίσκο ή στο Λονδίνο. Πρόκειται για κλειστό κύκλο – hiring με βάση τη φήμη και τις συστάσεις, όχι με βάση τα βιογραφικά, εξηγεί ο Economist.
Όταν η AI γράφει τον κώδικα μόνη της
Για όλους τους υπόλοιπους, η πραγματικότητα είναι πιο πεζή. Κατά την πανδημία, οι εταιρείες τεχνολογίας διπλασίασαν τα τμήματα ανάπτυξης λογισμικού για να καλύψουν την έκρηξη ζήτησης. Όταν όμως ανέβηκαν τα επιτόκια και ήρθε η ύφεση, οι προσλήψεις πάγωσαν – και πολλές ανακλήθηκαν. Η κορύφωση των απολύσεων ήρθε στις αρχές του 2023. Η ανάκαμψη ακόμα δεν έχει φανεί.
Και δεν πρόκειται μόνο για κύκλο. Είναι και δομική αλλαγή. Εργαλεία όπως το GitHub Copilot της Microsoft επιταχύνουν την παραγωγή κώδικα κατά 10–30%, σύμφωνα με την ίδια την εταιρεία. Οι μηχανικοί πλέον γράφουν λιγότερα από την αρχή. Αφήνουν την AI να προτείνει functions, να διορθώνει bugs, να «φτύνει» ολόκληρα blocks και απλώς τα βελτιώνουν.
Ο Dario Amodei, CEO της Anthropic, προβλέπει ότι σύντομα η AI θα γράφει όλον τον κώδικα. Ίσως να υπερβάλλει – αλλά η κατεύθυνση έχει ήδη χαραχθεί: το μέλλον δεν ανήκει σε όσους γράφουν κώδικα, αλλά σε όσους σχεδιάζουν τα συστήματα που τον γράφουν.
Στην αιχμή του δόρατος, οι προγραμματιστές θεωρούνται επενδύσεις δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων – γιατί μπορούν να εξοικονομήσουν πόρους σε cloud υποδομές που κοστίζουν δισεκατομμύρια. Στις περισσότερες επιχειρήσεις, όμως, οι developers αντιμετωπίζονται όλο και πιο συχνά σαν κόστος προς μείωση.
«Οι περισσότερες εταιρείες αυτή τη στιγμή απλώς περιμένουν», εξηγεί ο Zuhayeer Musa της Levels.fyi. «Θέλουν να δουν τι μπορούν να κάνουν με το υπάρχον προσωπικό τους πριν προσλάβουν άλλους».
Η εποχή του «όποιος ξέρει Python βρίσκει δουλειά αύριο» έχει παρέλθει. Στη θέση της, αναδύεται μια σκληρότερη, πιο ταξική τεχνολογική αγορά. Μια αγορά στην οποία λίγοι εκλεκτοί ανεβαίνουν στην κορυφή – και πολλοί περισσότεροι μένουν να κοιτούν τον ουρανό.
