Μισό εκατομμύριο βαρέλια πετρελαίου την ημέρα θα μπορεί σύντομα να ρίξει στην αγορά η Συρία, μετά την άρση των αμερικανικών κυρώσεων στο καθεστώς της Δαμασκού από τον πρόεδρο Τραμπ, στη διάρκεια της επίσκεψής του στον Κόλπο.
Όπως αναφέρει η S&P Global, μετά την άρση των κυρώσεων και την επίτευξη συμφωνιών από τη νέα κυβέρνηση με τις κουρδικές δυνάμεις που ελέγχουν τις βασικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, στη βόρεια Συρία, θα οδηγήσουν στην αύξηση της παραγωγής πετρελαίου από τα 30.000 βαρέλια την ημέρα, σε περισσότερα από 400.000.
Οι αμερικανικές κυρώσεις κατά της Συρίας επιβλήθηκαν το 2011 μετά την βίαιη καταστολή των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων στη Δαμασκό ,από τον Μπασάρ αλ Άσαντ. Ο τότε πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είχε υπογράψει στις 18 Αυγούστου του ίδιου έτους απαγόρευση οποιασδήποτε εξαγωγή συριακού πετρελαίου σε οποιαδήποτε αμερικανική εταιρεία.
«Θα διατάξω την παύση των κυρώσεων κατά της Συρίας για να τους δώσω μια ευκαιρία να γίνουν σπουδαίοι», δήλωσε ο Τραμπ στο Επενδυτικό Φόρουμ ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας, προσθέτοντας ότι είχε συμβουλευτεί τον Σαουδάραβα πρίγκιπα διάδοχο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν και τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ερντογάν σχετικά με την απόφαση. Ο Αμερικανός πρόεδρος χαρακτήρισε μάλιστα τις κυρώσεις αυτές, «βάναυσες και εξουθενωτικές…Εκείνη την εποχή, εξυπηρέτησαν τον σκοπό τους, αλλά τώρα είναι η ώρα να αρθούν.. Θα τις εξαλείψουμε όλες».
Ο ενεργειακός «διάδρομος»
Αν και η Συρία δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των «βασιλιάδων του πετρελαίου», είναι όμως και σημαντική παραγωγός φυσικού αερίου.
Πριν τον εμφύλιο πόλεμο, η Συρία παρήγαγε 316 εκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου την ημέρα. Η παραγωγή φυσικού αερίου και ενέργειαςε έχει καταρρεύσει όμως μετά από χρόνια εμφυλίου πολέμου και εσωτερικών προβλημάτων, με αποτέλεσμα να υπάρχουν περιοχές, όπως το Ιντλίμπ όπου η ηλεκτρική ενέργεια παρέχεται από τη γειτονική Τουρκία λόγω έλλειψης τοπικών πόρων.
Ωστόσο, το μεγάλο ενεργειακό δυναμικό της χώρας δεν έγκειται στους πόρους της αλλά στην τοποθεσία της. Το Κατάρ, το Ιράκ και πρόσφατα η Σαουδική Αραβία, έχουν συζητήσει ανοιχτά για την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου, που θα συνδέει τη Μέση Ανατολή με την Ευρώπη, μέσω Συρίας ή Τουρκίας. «Η Σαουδική Αραβία υποστηρίζει ότι μια σταθερή Συρία θα τη βοηθούσε να επιτύχει τις οικονομικές της φιλοδοξίες, επειδή θα επέτρεπε έργα, αγωγούς και διαμετακόμιση αγαθών από τον Κόλπο προς την Τουρκία και την Ευρώπη και αντίστροφα», δήλωσε ο Ιμπραήμ Αλ-Ασίλ, ανώτερος συνεργάτης στο Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής.
Ενεργειακός κόμβος η Συρία
Τώρα η Συρία θα μπορούσε να αλλάξει το πεπρωμένο της μετά από περισσότερα από 15 χρόνια ταλαιπωρίας, πολέμου και οικονομικής καταστροφής.
«Με το τέλος των κυρώσεων, το δυναμικό της Συρίας γίνεται τεράστιο. Η χώρα φιλοδοξεί να γίνει στρατηγικός παγκόσμιος κόμβος και τα έσοδα που αυτό θα αποφέρει, σε συνδυασμό με την ανανεωμένη παραγωγή, θα μπορούσαν να βελτιώσουν σημαντικά την οικονομική της κατάσταση», αναφέρουν παράγοντες της αγοράς.
Η Συρία θα μπορούσε να αλλάξει το πεπρωμένο της μετά από περισσότερα από 15 χρόνια πολέμου και οικονομικής καταστροφής. «Το 90% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και η η αγορά είναι ανοιχτή όσον αφορά τις επενδύσεις. Είτε σε ευρωπαϊκό, αμερικανικό ή ακόμη και σε περιφερειακό επίπεδο», προσθέτουν οι ίδιες πηγές
Παραγκωνισμός της Τουρκίας
Ο ενεργειακός χάρτης της Μέσης Ανατολής ενδέχεται βέβαια να επανασχεδιαστεί και μετά την απόφαση του Ιράκ να επαναφέρει σε λειτουργία τον αγωγό που συνδέει το Κιρκούκ με το λιμάνι Μπανιάς, στη Συρία.
«Εάν αυτός ο ”διάδρομος” τεθεί σε λειτουργία, η Τουρκία κινδυνεύει να χάσει ζωτικά έσοδα από τις διαμετακομίσεις και την αξίωσή της να είναι ο περιφερειακός «ενεργειακός κόμβος», γράφει η ιστοσελίδα Yetkin report του Τούρκου δημοσιογράφου, Μουράτ Γετκίν. «Ενας εκσυγχρονισμένος αγωγός από το Κιρκούκ προς το Μπανιάς, θα παρείχε στο Ιράκ άμεση διέξοδο στη Μεσόγειο και μια συντομότερη διαδρομή προς τις ευρωπαϊκές αγορές και θα ήταν άκρως ανταγωνιστικός προς τον υπάρχοντα, τουρκικό αγωγό, Κιρκούκ-Τσεϊχάν, που χρειάζεται άμεσα μέτρα βελτίωσής του», αναφέρει η ιστοσελίδα και προσθέτει : «Μια λειτουργική γραμμή Κιρκούκ-Μπανιάς θα μπορούσε να μετατρέψει τη Συρία σε έναν ολοένα και πιο σημαντικό ενεργειακό κόμβο κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής ανασυγκρότησής της.