Skip to main content

Γιατί το «μεγάλο χρήμα» δεν αγοράζει φθηνά

Η περίπτωση της Ιαπωνίας με τις ελκυστικές αποτιμήσεις και το φθηνό γεν να πυροδοτούν ένα «πάρτι» στην αγορά, στο οποίο όμως τα μεγάλα funds δεν λαμβάνουν μέρος.

Ένα ράλι βρίσκεται σε εξέλιξη στην ιαπωνική αγορά μετοχών. Αλλά οι μεγάλοι επενδυτές, με καλή μνήμη, δεν παίρνουν μέρος. Και η στάση τους έχει ένα μήνυμα συνολικά για τους επενδυτές στις διεθνείς αγορές.

Χάρη σε προγράμματα επαναγοράς μετοχών και ισχυρά εταιρικά αποτελέσματα – και κυρίως χάρη στην ώθηση που δίνει το φθηνό γιεν – ο χρηματιστηριακός δείκτης Topix (ο πλέον αντιπροσωπευτικός της ιαπωνικής αγοράς, αφού είναι ευρύτερος του Nikkei 225), έχει σκαρφαλώσει σε επίπεδα, που είχαμε να δούμε από το 1990. Και ο Nikkei ακολουθεί από κοντά, με άνοδο μεγαλύτερη του 3% στις τέσσερις τελευταίες συνεδριάσεις. Ωστόσο το «μεγάλο χρήμα», οι θεσμικοί επενδυτές δεν κάνουν πάρτι. Τηρούν στάση αναμονής. Και τούτο γιατί γνωρίζουν καλά πως μπροστά μας έχουμε ένα επικίνδυνο μονοπάτι για την πολιτκή σε μία από τις ισχυρότερες οικονομίες και πλέον ώριμες αγορές του πλανήτη.

Η BlackRock δεν έχει πειστεί

Ο ερευνητικός βραχίονας της BlackRock, του μεγαλύτερου διαχειριστή κεφαλαίων παγκοσμίως μάλιστα, έχει σύσταση underweight (υποαπόδοση – που ισοδυναμεί με “σήμα” για πώληση μετοχών) στην Ιαπωνία και αυτό που περιμένει για να επιστρέψει έστω σε ουδέτερη στάση είναι μεγαλύτερη σαφήνεια για την οικονομική πολιτική, που θα ακολουθηθεί. «Πιστεύω ότι υπάρχει το ενδεχόμενο για απότομη αλλαγή στην τάση» εξηγεί στo Reuters ο επικεφαλής της BlackRock για την επενδυτική στρατηγική στην περιοχή Ασίας – Ειρηνικού, την ώρα που οι εισροές ενισχύονται, ξεκλειδώνοντας αξία για τους μετόχους. «Είμαι αρκετά μεγάλος για να θυμάμαι τον ενθουσιασμό που επικρατούσε όταν ο Άμπε παρουσίασε τα “τρία βέλη”» λέει, αναφερόμενος στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που προώθησε πριν από μία δεκαετία ο Σίνζο Άμπε και είχαν ως στόχο να προσφέρουν τονωτικές ενέσεις στην ισχνή ανάπτυξη. «Ακολούθησαν πολύ σημαντικές εισροές από διεθνείς επενδυτές. Αλλά δυστυχώς ο ενθουσιασμός χάθηκε γρήγορα και το χρήμα χάθηκε» σημειώνει.

Για  περίπου δύο δεκαετίες η Ιαπωνία κολυμπάει σε αχαρτογράφητα ύδατα στη νομισματική της πολιτικής, σε μία προσπάθεια να δώσει νέα πνοή στην ανάπτυξη, που δέχθηκε ισχυρό πλήγμα όταν έσκασε η ιαπωνική χρηματιστηριακή «φούσκα»  τη δεκαετία του ’90. Οδήγησε τα επιτόκια κοντά στο μηδέν το 1999, υπό το μηδέν το 2016 και έκτοτε το φθηνό χρήμα ρέει άφθονο. Σήμερα όμως που η ανάπτυξη επιτέλους έφτασε, αλλά μαζί της ήρθε και ο επώδυνος πληθωρισμός, η κεντρική τράπεζα δέχεται εντεινόμενη πίεση για επιστροφή στην «κανονικότητα».

Όλοι περιμένουν την κίνηση του κεντρικού τραπεζίτη

Ο νέος διοικητής της, Καζούο Ουεντά, δεν έχει ακόμη αποκαλύψει τι θέλει να κάνει με τα επιτόκια. Πληροφορίες αναφέρουν ότι προετοιμάζει το έδαφος για μία μεταστροφή στη νομισματική πολιτική. Αλλά η στρατηγική εξόδου από το υπερβολικά χαμηλό κόστος δανεισμού απαιτεί λεπτές ισορροπίες. Έως ότου πει με σαφήνεια ποιοι θα είναι αυτοί οι χειρισμοί, όσο ελκυστικές και εάν είναι οι ιαπωνικές μετοχές και το φθηνό γιεν, το μεγάλο χρήμα θα τους γυρίζει την πλάτη.