Ακριβό είναι το φαγητό έξω σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη σύμφωνα (και) με έρευνα του Chef’s Pencil.
Η εκτενής διεθνής μελέτη δείχνει ότι οι ελληνικές πόλεις κατατάσσονται πολύ χαμηλά όσον αφορά το πόσο προσιτό είναι το φαγητό σε σχέση με το μέσο τοπικό μηνιαίο εισόδημα. Στη Θεσσαλονίκη το κόστος αντιστοιχεί στο 2,6% του μέσου μηνιαίου μισθού, ενώ στην Αθήνα φτάνει στο 2,9%.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, πρωτεύουσα και Θεσσαλονίκη κατατάσσονται στην 136η και 144η θέση αντίστοιχα.
Οι τιμές παραμένουν σχετικά υψηλές και στις καθημερινές απολαύσεις. Η Αθήνα βρίσκεται στην 130η θέση για την τιμή του καφέ καφέ και πέφτει ακόμη πιο χαμηλά, στο τέλος της λίστας για την μπύρα, όπου κατατάσσεται στην 160η θέση.
Παρόλο που η Ελλάδα παραμένει ελκυστικός γαστρονομικός προορισμός για τους διεθνείς ταξιδιώτες, η μελέτη αποκαλύπτει ότι για τους κατοίκους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης το πόσο προσιτές είναι οι τιμές, είναι συγκρίσιμο με πόλεις με πολύ χαμηλότερα εισοδήματα, όπως αυτές της Ασίας ή της Ανατολικής Ευρώπης.
Με ορισμένες εξαιρέσεις, τα εστιατόρια μεσαίας κατηγορίας είναι τα πιο συνηθισμένα καταστήματα εστίασης και αποτελούν έναν από τους καλύτερους δείκτες για το πόσο ακριβή είναι μια πόλη για φαγητό εκτός σπιτιού.
Μερικές πόλεις σε όλο τον κόσμο ξεχωρίζουν επειδή, σε σχέση με τους τοπικούς μισθούς, το φαγητό έξω είναι πραγματικά προσιτό.
Η μελέτη συνέκρινε το κόστος για ένα άτομο ενός γεύματος τριών πιάτων (πηγή: Numbeo) με τον μέσο μηνιαίο καθαρό μισθό σε 177 πόλεις παγκοσμίως.
Η ομάδα του 1%
To Chef’s Pencil φτιάχνει το «Γκρουπ του 1%», μια λίστα με 26 πόλεις σε όλο τον κόσμο όπου οι κάτοικοι δαπανούν μόλις το 1% ή και λιγότερο του καθαρού μηνιαίου εισοδήματός τους για ένα μέσο γεύμα.
Η πλειοψηφία αυτών βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες (9 πόλεις) και την Ανατολική Ασία — Ιαπωνία, Κίνα και Νότια Κορέα (7 πόλεις) — ενώ οι υπόλοιπες είναι διασκορπισμένες στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και μία στην Αυστραλία.
Πρώτη στη λίστα έρχεται το Ντάλας των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου ένα γεύμα κοστίζει μόλις το 0,7% του μέσου καθαρού μηνιαίου μισθού. Σύμφωνα με το Numbeo, ο μέσος καθαρός μισθός εκεί φτάνει τα 4.686 δολάρια τον μήνα, ενώ ένα γεύμα τριών πιάτων για δύο άτομα κοστίζει περίπου 70 (δηλαδή 35 δολάρια το άτομο).
Ωστόσο, αυτά τα δεδομένα δεν λαμβάνουν υπόψη έναν κρίσιμο πολιτισμικό παράγοντα: το φιλοδώρημα, το οποίο είναι σημαντικά υψηλότερο στις ΗΠΑ σε σύγκριση με άλλες χώρες. Με την προσθήκη ενός τυπικού φιλοδωρήματος 15%–20%, το πραγματικό κόστος ανεβαίνει στα 40–42 δολάρια ανά άτομο. Αυτό μειώνει ελαφρώς τον δείκτη προσβασιμότητας του Ντάλας, αν και παραμένει μια από τις πιο προσιτές πόλεις παγκοσμίως — δείχνοντας πόσο επηρεάζουν οι χρεώσεις εξυπηρέτησης το πραγματικό κόστος φαγητού εκτός σπιτιού στις ΗΠΑ.
Η Μασκάτ, πρωτεύουσα του Ομάν, κατατάσσεται δεύτερη, με ένα τυπικό γεύμα να αντιστοιχεί σε περίπου 0,8% του μέσου μηνιαίου εισοδήματος. Αυτό οφείλεται στο σχετικά χαμηλό κόστος φαγητού (13 δολάρια ανά άτομο) σε συνδυασμό με υψηλούς μισθούς, γεγονός που καθιστά τη Μασκάτ μία από τις πιο οικονομικές πόλεις τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους τουρίστες.
Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, το φιλοδώρημα δεν είναι υποχρεωτικό στο Ομάν, αν και προσφέρεται ένα 5%–10% για εξαιρετική εξυπηρέτηση. Συνεπώς, οι αναγραφόμενες τιμές αντανακλούν πιο πιστά το πραγματικό κόστος φαγητού, καθιστώντας την κατάταξη της Μασκάτ ακόμη πιο ακριβή και υπογραμμίζοντας πόσο οι πολιτισμικές συνήθειες γύρω από τις χρεώσεις εξυπηρέτησης επηρεάζουν τις διεθνείς συγκρίσεις.
Τρίτη έρχεται παραδόξως η Βέρνη, η πρωτεύουσα της Ελβετίας. Αν και η Ελβετία θεωρείται γενικά μία από τις πιο ακριβές χώρες στον κόσμο οι εξαιρετικά υψηλοί μισθοί καθιστούν το φαγητό έξω πιο προσιτό για τους ντόπιους.
Στην Ευρώπη η Ελβετία κυριαρχεί
Στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η Ελβετία κυριαρχεί στον πίνακα κατάταξης: Βέρνη, Ζυρίχη και Γενεύη συγκαταλέγονται ανάμεσα στις πιο προσιτές πόλεις για φαγητό έξω σε σχέση με τους μισθούς.
Το Παρίσι (14η θέση παγκοσμίως) και η Πόλη του Λουξεμβούργου (γνωστή για το υψηλό κόστος ζωής, αλλά και για τους υψηλούς μισθούς) καταλαμβάνουν επίσης υψηλές θέσεις.
Οι μεγάλες γερμανικές πόλεις όπως η Φρανκφούρτη (24η παγκοσμίως) και το Βερολίνο (33η) βρίσκονται στο άνω-μεσαίο επίπεδο της παγκόσμιας κατάταξης.
Νότια και Ανατολική Ευρώπη: Χαμηλότερη Προσιτότητα
Αντίθετα, πολλές πόλεις στη Νότια και Ανατολική Ευρώπη είναι πιο χαμηλά.
Στην Ιταλία, οι κάτοικοι του Μιλάνου, της Νάπολης και της Φλωρεντίας μπορούν να τρώνε έξω μόνο το ένα τρίτο έως το μισό σε σχέση με τους κατοίκους της Ελβετίας.
Στην Ελλάδα, η Αθήνα κατατάσσεται στην 143η θέση παγκοσμίως, κοντά στο Κίεβο και τη Μανίλα, γεγονός που δείχνει ότι, παρά τη ζωντανή γαστρονομική της σκηνή, το φαγητό έξω παραμένει σχετικά απρόσιτο για τον μέσο πολίτη.
Στην Κροατία, το Ντουμπρόβνικ καταγράφει μία από τις χαμηλότερες βαθμολογίες στην Ευρώπη, αναδεικνύοντας το χάσμα μεταξύ των υψηλών τουριστικών τιμών και της τοπικής αγοραστικής δύναμης.
Ανατολική Ευρώπη και Βαλκάνια
Πόλεις όπως το Βουκουρέστι (127η), το Βελιγράδι (120ή) και το Κισινάου (132η) τα πηγαίνουν ελαφρώς καλύτερα από την Αθήνα.
Στις Βαλτικές χώρες, η Ταλίν (125η) και η Ρίγα (123η) εμφανίζουν επίσης μέτρια αποτελέσματα, υπογραμμίζοντας το ανατολικό–δυτικό χάσμα όσον αφορά το κόστος εστίασης σε σχέση με τους μισθούς στην Ευρώπη.
Αυτό το χάσμα δείχνει ότι, αν και κάποιες πόλεις προσφέρουν χαμηλές τιμές σε τουρίστες, το φαγητό έξω συχνά παραμένει πολυτέλεια για τους ντόπιους, ειδικά σε περιοχές με χαμηλότερους μισθούς.
Διαβάστε ολόκληρη την έρευνα εδώ.
*Το Chef’s Pencil είναι ένα διεθνές διαδικτυακό περιοδικό γαστρονομίας, που ιδρύθηκε το 2009.
