Με τον μεταποιητικό τομέα σε βαθιά, πολύμηνη ύφεση, το εμπόριο σε διαρκή επιβράδυνση και το ΑΕΠ του μεγαλύτερου μέλους της σε συρρίκνωση, η Ευρωζώνη αποφεύγει μετά βίας τη στασιμότητα. Τα οριστικά στοιχεία της Eurostat επιβεβαίωσαν ότι το δεύτερο τρίμηνο του έτους κατέβασε αισθητά ταχύτητα, αναπτυσσόμενη μόλις 0,2% σε σχέση με το πρώτο.
Η στατιστική αρχή επιβεβαίωσε και τα στοιχεία για ανάπτυξη 0,4% το διάστημα Ιανουαρίου- Μαρτίου σε τριμηνιαία βάση. Η πτώση του ρυθμού ανάπτυξης στο μισό εντείνει τον προβληματισμό, τους φόβους ακόμη και για ύφεση, αλλά και την ανάγκη για δράση. Αυτή θα έρθει από την ΕΚΤ και μένει να φανεί πόσο ισχυρή θα είναι. Δεν αρκούν όμως τα όποια όπλα της νομισματικής πολιτικής πια, ακόμη και εάν αυτά περιλαμβάνουν το «μπαζούκας» ενός νέου QE από τον Οκτώβριο.
Είναι πλέον γενική η αίσθηση πως απαιτείται αλλαγή ρότας και στα δημοσιονομικά. Η γερμανική κυβέρνηση δέχεται εντεινόμενες πιέσεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και από θεσμούς όπως η Κομισιόν και το ΔΝΤ να εγκαταλείψει έστω για λίγο την υπερβολική πειθαρχία και το δόγμα των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών αυξάνοντας τις δημόσιες δαπάνες. Ο υπουργός Οικονομικών, Όλαφ Σολτς, έχει αφήσει υπόνοιες για ένα σχέδιο τόνωσης ύψους 50 δισ. ευρώ. Ίσως ούτε αυτό να αρκεί, προειδοποιεί μερίδα αναλυτών, επικαλούμενο τα ολοένα και πιο ζοφερά δεδομένα για τη γερμανική βιομηχανία.
Είναι σε μεγάλο βαθμό η υπερβολική εξάρτηση της Γερμανίας από τις εξαγωγές, το στοιχείο αυτό που την καθιστά τόσο ευάλωτη στις εμπορικές αντιπαραθέσεις, αλλά και την αβεβαιότητα για τον αντίκτυπο του Brexit. To δικό της ΑΕΠ συρρικνώθηκε 0,1% το δεύτερο τρίμηνο και ίσως δεν αποφύγει τη συρρίκνωση και το τρίτο. Όσο για εκείνο της Ευρωζώνης εκτιμάται ότι θα μπορούσε να κατεβάσει εκ νέου ταχύτητα στο τρέχον τρίμηνο σε μόλις 0,1%.
Το πλήγμα στις εμπορικές συναλλαγές πλήττει συνολικά τη νομισματική ένωση. Η συμβολή του εμπορίου στο ΑΕΠ του δεύτερου τριμήνου ήταν αρνητική, «κόβοντας» 0,1 ποσοστιαία μονάδα από το ρυθμό ανάπτυξης.
ΗΠΑ και Κίνα συμφώνησαν να επιστρέψουν στο τραπέζι τον Οκτώβριο, αλλά έως τότε κανείς δεν είναι σίγουρος ότι τα πράγματα δεν θα επιδεινωθούν περαιτέρω στις σχέσεις των δύο μεγάλων του πλανήτη. Για το μπλοκ του ευρώ άλλωστε ο σινο-αμερικανικός πόλεμος δεν είναι ο μόνος πονοκέφαλος. Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον, θα προσπαθήσει έως τέλους να σπρώξει τη χώρα του εκτός Ε.Ε. έως τα τέλη Οκτωβρίου. Ακόμη και εάν δεν το πετύχει, μία νέα τρίμηνη παράταση, θα παρατείνει απλώς και την αγωνία.
Έντονο προβληματισμό προκαλούν και τα στοιχεία για την ιδιωτική κατανάλωση. Επιβραδύνθηκε η αύξησή της στο 0,2% από 0,4% το πρώτο τρίμηνο, παρά το γεγονός ότι το ποσοστό ανεργίας σε πολλές χώρες κινείται κοντά στα ιστορικά χαμηλά επίπεδα και οι μισθοί έχουν αυξηθεί. Πρόκειται για ένα ηχηρότατο καμπανάκι για το τι μέλλει γενέσθαι. Όσο εμπορικές και γεωπολιτικές εντάσεις ρίχνουν σκιά στο οικονομικό κλίμα τόσο λιγότερο θα βάζουν και οι καταναλωτές το χέρι στην τσέπη.
naftemporiki.gr
