Και μετά το τέλος του μνημονίου η Ελλάδα θα παραμένει για πολλές δεκαετίες σε καθεστώς εποπτείας, σημειώνει η Handelsblatt, ενώ το Spiegel Online παρατηρεί ότι σε σύγκριση με την Ιταλία η ελληνική κρίση ήταν ένα τίποτα.
Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για «καθαρή έξοδο». Στις 20 Αυγούστου ο έλληνας πρωθυπουργός θέλει να σπάσει τις αλυσίδες, γράφει η εφημερίδα Handesblatt σε άρθρο με τίτλο «Η Ελλάδα σε αυστηρή επιτήρηση για δεκαετίες». H οικονομική εφημερίδα παρατηρεί ότι «όσο περνά ο χρόνος γίνεται όλο και πια σαφές πως η ολοκλήρωση του προγράμματος δεν σημαίνει και το τέλος των όρων που θέτουν οι δανειστές. Και μετά την εκπνοή του προγράμματος στήριξης η Αθήνα θα παραμείνει σε καθεστώς εποπτείας, όπως προκύπτει από το κείμενο του «Συμπληρωματικού Μνημονίου» της Κομισιόν. Στις 40 σελίδες του κειμένου αναφέρονται οι λεπτομέρειες των ελέγχων που θα κληθούν να διασφαλίσουν ότι και μετά τις 20 Αυγούστου διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική πειθαρχία θα συνεχιστούν. Ως προς τις περικοπές και τους στόχους του προϋπολογισμού η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευθεί. Το κείμενο της Κομισιόν ωστόσο κάνει λόγο για τη δυνατότητα φορολογικών αυξήσεων ήδη από την 1 Ιανουαρίου του 2019 σε περίπτωση που κριθεί αναγκαίο. Μια κακή είδηση για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θέλει να νικήσει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
«Οι έλεγχοι θα συνεχιστούν το νωρίτερο μέχρι το 2050»
Η επιτήρηση μετά το τέλος του προγράμματος στην Ελλάδα θα ξεπερνά τα πλαίσια μια κανονικής εποπτείας, όπως εκείνη που βίωσαν άλλες χώρες της κρίσης (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρος) όταν εξήλθαν από το πρόγραμμα, συνεχίζει η εφημερίδα του Ντίσελντορφ. Την ίδια στιγμή δεν αποκλείεται να προστεθούν και άλλοι όροι σε περίπτωση που ο Αλέξης Τσίπρας λάβει την πολυπόθητη ελάφρυνση χρέους. Το ζήτημα θα συζητηθεί στο επόμενο Eurogroup στις 21 Ιουνίου. Ως γνωστόν το ΔΝΤ ζητά ελαφρύνσεις για να καταστεί βιώσιμο το χρέος. Ήδη όμως ο επικεφαλής του ΕΜΣ Κλάους Ρέγκλινγκ έχει δηλώσει ότι χορήγηση ελαφρύνσεων σημαίνει επιπλέον αξιολογήσεις καθώς και αυστηρότερους ελέγχους.
Ούτως ή άλλως η Ελλάδα θα πρέπει να μάθει να ζει με τους τακτικούς ελέγχους των δανειστών για πολλές ακόμα δεκαετίες. Μέχρι το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο η Ελλάδα θα έχει λάβει συνολικά 273 δις ευρώ. Σύμφωνα με τους κανόνες του ESM μια χώρα θα βρίσκεται σε καθεστώς επιτήρησης μέχρι να αποπληρώσει το 75% του χρέους της. Στην περίπτωση της Ελλάδα αυτό σημαίνει ότι οι έλεγχοι θα συνεχιστούν το νωρίτερο μέχρι το 2050».
«Σε σύγκριση με την Ιταλία, η ελληνική κρίση ήταν ένα τίποτα»
Επειδή Λέγκα και Πέντε Αστέρια δεν μπορούν να συμφωνήσουν στις απαραίτητες περικοπές για να αποπληρώσουν το ιταλικό χρέος που ανέρχεται στα 250 δις ευρώ, ζητούν την διαγραφή του, παρατηρεί το Spiegel Online και προσθέτει: «Σε σύγκριση με την Ιταλία, η ελληνική κρίση ήταν ένα τίποτα. Η Ιταλία είναι η τρίτη σε ισχύ οικονομία της ευρωζώνης, στην οποία αντιστοιχεί το 25% του συνολικού χρέους της ζώνης του ευρώ. Σε περίπτωση που οι Ιταλοί σταματήσουν να εξυπηρετούν το χρέος της χώρας τότε αυτό θα σημάνει το τέλος του ευρώ και η Γερμανία θα χάσει ότι έδωσε μέχρι σήμερα για τη σωτηρία του.
Ο άνθρωπος που έβαλε στο χέρι της Ρώμης το περίστροφο, με το οποίο απειλεί τώρα την ευρωζώνη βρίσκεται στην Φρανκφούρτη. Οι Ιταλοί θυμούνται πολύ καλά την υπόσχεση του Μάριο Ντράγκι ότι θα κάνει τα πάντα για τη σωτηρία του ευρώ. Whatever it takes! Τα ιταλικά ομόλογα στα υπόγεια της ΕΚΤ ανέρχονται σε 390 δις. Στην Φρανκφούρτη δεν απομένει πια τίποτα άλλο από το να συνεχίσει την γνωστή πολιτική της, μιας και κάθε σημαντική αύξηση του βασικού επιτοκίου θα οδηγούσε το ιταλικό δημόσιο πιο κοντά στην πτώχευση».
