Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συνεδριάζει σήμερα, Τετάρτη, με τις αγορές να περιμενουν εναγωνίως να δουν εάν η σωρεία των άκρως απογοητευτικών δεδομένων για τη γερμανική οικονομία, την Ιταλία και συνολικά την Ευρωζώνη θα την αναγκάσουν να στείλει σήμα πως θα χαλαρώσει ακόμη περισσότερο την πολιτική της.
Ήδη στην προηγούμενη συνεδρίαση η κεντρική τράπεζα ανακοίνωσε ότι τα επιτόκια θα μείνουν σταθερά τουλάχιστον έως και τα τέλη του 2019 (οι αγορές βλέπουν την πρώτη αύξηση προς τα τέλη του 2020), ενώ προανήγγειλε νέο γύρο δημοπρασιών φθηνών δανείων. Πέρα από περισσότερες λεπτομέρειες για τους όρους των δανείων ή κάποιες νύξεις για το εάν σκέφτεται να υιοθετήσει μέτρα αντιστάθμισης των επιπτώσεων του αρνητικού καταθετικού επιτοκίου στις τράπεζες μπορούν οι επενδυτές να περιμένουν κάτι παραπάνω;
Ο Μοχάμεντ Ελ Εριάν, επικεφαλής οικονομολόγος του ομίλου Allianz (μητρικής της Pimco) απαντά αρνητικά. Σε άρθρο του στο Bloomberg εξηγεί πως παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν ο Μάριο Ντράγκι δεν δίστασε να λάβει δυναμικά, αντισυμβατικά μέτρα, αυτή τη φορά δεν πρόκειται και δεν θα έπρεπε να επιδιώξει περαιτέρω χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής.
Ο Ελ Εριάν αναγνωρίζει ότι οι πέντε μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης αντιμετωπίζουν εσωτερικές πολιτικές μεταβάσεις και έντονες αβεβαιότητες, που εμποδίζουν ουσιαστικές πολιτικές για την τόνωση της ανάπτυξης από τις κυβερνήσεις. Στο σύνολό της η Ε.Ε. έρχεται δε αντιμέτωπη με την απειλή των αμερικανικών δασμών. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει και πάλι η ΕΚΤ να αναλάβει να αντιμετωπίσει την ραγδαία επιβράδυνση μόνη, με τα εργαλεία της νομισματικής πολιτικής.
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο η στήριξη για τα αρνητικά επιτόκια- πόσο μάλλον για μία πρωτοβουλία από την ΕΚΤ να τα οδηγήσει ακόμη βαθύτερα σε αρνητικό έδαφος- περιορίζεται αισθητά. Ήδη πολλοί ανησυχούν δικαίως, όπως λέει, ότι στέκονται εμπόδιο στην πιστωτική επέκταση αφού πιέζουν την κερδοφορία των τραπεζών. Ο σημαντικότερος λόγος όμως για τον οποίο πρέπει να αποφευχθεί η περαιτέρω χαλάρωση είναι ότι θα λειτουργούσε ως αντικίνητρο για τα όσα οφείλουν να πράξουν οι κυβερνήσεις.
«Μία ακόμη πιο γενναιόδωρη χρήση του ισολογισμού της ΕΚΤ είναι πιθανή, ειδικά από τη στιγμή που τερματίστηκε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Ωστόσο αναγνωρίζεται από ολοένα και περισσότερους ότι μία τέτοια κίνηση θα ενείχε τον ηθικό κίνδυνο του να αμβλύνει τον αντίκτυπο των λαϊκιστικών πολιτικών, αλλά και να καθυστερήσει περαιτέρω την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος» εξηγεί ο Ελ Εριάν και προειδοποιεί: «Εν καιρώ και οι δύο αυτοί παράγοντες, θα μπορούσαν να υπομονεύσουν την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας».
naftemporiki.gr
