Skip to main content

Ελένη Πέτα: «…θα ήθελα να βρίσκομαι στην εποχή όπου σημασία είχε το τραγούδι και τίποτα άλλο!…»

Παράσταση μουσικών μεταμορφώσεων στη Σφίγγα

© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη

Μια βραδιά μουσικών μεταμορφώσεων θα προσφέρει η  Ελένη Πέτα στο αθηναϊκό κοινό, με τη μουσική παράσταση «Metamorfosis» που θα ανεβάσει την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου  στη Σφίγγα [Κιάφας & Ζωοδόχου Πηγής 3, Αθήνα].

Η  εμβληματική  φωνή της γενιάς της, που με την εκφραστική της ικανότητα και ερμηνεία αποδίδει μοναδικά τη συναισθηματική ατμόσφαιρα των τραγουδιών που επιλέγει, κατορθώνοντας να μας εκπλήσσει κάθε φορά με το ταλέντο και το πάθος της, αυτή τη φορά συνεργάζεται με τους  σολίστες της κιθάρας Γιώργο Λιμάκη και  Κωνσταντίνο Μητρόπουλο· μαζί θα παρουσιάσουν μια βραδιά μελωδικών εκπλήξεων, προσεγγίζοντας τραγούδια γνωστά από τον ελληνικό και διεθνή χώρο μεταμορφώνοντάς τα ενορχηστρωτικά και προσαρμόζοντάς τα στο ηχόχρωμα που προσδίδουν οι δυο κιθάρες!

Μέσα από νέες διαδρομές θα οδηγηθούμε σε γνώριμα και διαχρονικά αγαπημένα τραγούδια όπως τα «Λόγια της Σιωπής», «Φιλί στα Πέλαγα», «Una Noche Mas», «Απόδραση Κρυφή», «Συ μου Xάραξες Πορεία», «Άμλετ της Σελήνης», «Νερό στη Βάρκα», «Un Ano De Amor» και πολλά άλλα ακόμη…

Η Ελένη Πέτα έκανε τα πρώτα της βήματα δόπλα στον Νίκο Παπάζογλου και έχει συνεργαστεί με πολλούς και σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες, συνθέτες, στιχουργούς, καθώς και μεγάλες ορχήστρες όπως η Καμεράτα Φίλων της Μουσικής, η Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, η Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων Δήμου Πατρέων, τα Μουσικά Σύνολα του Δήμου Αθηναίων κ.ά. Πρόσφατα,  μάγεψε και το τηλεοπτικό κοινό  με τα τραγούδια «Είχαμε Ορκιστεί»  και «Απόδραση κρυφή» που έντυσαν επιτυχημένες σειρές.

Μιλήσαμε μαζί της.

«Metamorfosis»,  ο τίτλος της προσεχούς σας εμφάνισης στη Σφίγγα. Ποια είναι η κεντρική ιδέα και τι θα δούμε να μεταμορφώνεται επί σκηνής;

«Φέτος συνεργάζομαι με δύο εξαιρετικούς κιθαρίστες  και διαφορετικούς μεταξύ τους ως προς το ύφος και το στυλ τους! Ουσιαστικά,  συμπληρώνει ο ένας τον άλλον και  ως προς το ηχόχρωμα!

Με αυτούς τους δύο, λοιπόν, εξαίρετους μουσικούς, στήσαμε ένα πρόγραμμα στο οποίο εκτός από τα τραγούδια της δικής μου δισκογραφίας προσεγγίζουμε και άλλα είδη μουσικής,  που  επί της ουσίας “μεταμορφώνουμε” ενορχηστρωτικά· και προσαρμόζουμε στον ήχο των δύο αυτών κιθαριστών! Έτσι,  αποκτούν και άλλη διάσταση αλλά και ενδιαφέρον».

Συγκεκριμένα σε αυτή την εμφάνιση θα έχετε δίπλα σας τον Κωνσταντίνο Μητρόπουλο -εξαιρετικό κιθαρίστα, ιδρυτικό μέλος της μπάντας Gadjo Dilo και συνθέτη,  και τον Γιώργο Λιμάκη -σπουδαίο μουσικό,  με κλασικές σπουδές και επιρροές από την παραδοσιακή μουσική, το φλαμένγκο, τη τζαζ και τη ροκ. Δώστε μας μια εικόνα  του ρεπερτορίου που θα μας προσφέρετε.

«Όπως προανέφερα, εκ των πραγμάτων ο ήχος που θα επικρατεί είναι αυτός της κιθάρας αλλά θα προσεγγίσουμε πολλά είδη μουσικής που έχουν τρομερό ενδιαφέρον να ακουστούν διαφορετικά από ό,τι έχουμε συνηθίσει».

Έχετε συνδεθεί τόσο με την ποπ μουσική όσο και με τη μουσική του κόσμου και τη λάτιν. Τι καθορίζει τις επιλογές σας;

«Ο γνώμονας πάντα είναι τα τραγούδια που επιλέγω ή το είδος των τραγουδιών να αγγίζουν την ψυχή μου! Πάντα είχα τρομερό ενδιαφέρον για τις μουσικές του κόσμου και θα αισθανόμουν πολύ περιορισμένη αν έπρεπε να αρκεστώ αποκλειστικά και μόνο στο  δικό μου ρεπερτόριο!»

Τρία στοιχεία που θεωρείτε ότι σας χαρακτηρίζουν;

«Αποφασιστικότητα, υπομονή και αισιοδοξία!»

Αν επιλέγατε μια εποχή του τραγουδιού, σε ποια θα θέλατε να είστε;

«Ιδανικά,  θα ήθελα να βρίσκομαι στην εποχή όπου σημασία είχε το τραγούδι και τίποτα άλλο! Η εποχή που διανύουμε δεν είναι ιδανική για μένα,  μιας και μιλάμε για μια περίοδο που η εικόνα έχει μεγαλύτερη δύναμη από το ίδιο το τραγούδι  και η θεματολογία των τραγουδιών έχει περιοριστεί τόσο πολύ,  που καταντάει βαρετή και επαναλαμβανόμενη!
Επίσης, δε βοηθάει καθόλου νέους ανθρώπους που έχουν να μας πουν κάτι διαφορετικό· γιατί είμαι σίγουρη πως υπάρχουν!
Ελπίζω και εύχομαι αυτό να αλλάξει κάποτε!»