Skip to main content

Εκεί που το παρελθόν σκιαγραφεί το μέλλον

Το μυθιστόρημα «Νυχτερινό πλοίο για Ταγγέρη» τού Κέβιν Μπάρι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg σε μετάφραση Ορφέα Απέργη.

«Βλέπεις κάποιο τέλος στον ορίζοντα, Τσάρλι; θα ᾽λεγα ότι ήδη, σχεδόν, έχεις μια απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, Μόρις. Δυο Ιρλανδοί, που φαίνονται μελαγχολικοί μέσα στο δυσάρεστα υγρό ϕως του επιβατικού σταθμού, κάνουν χειρονομίες μακροχρόνιας καρτερίας και πόνου –είναι γεννημένοι για τέτοιες χειρονομίες και τις προσϕέρουν αβίαστα. Είναι νύχτα στο παλιό ισπανικό λιμάνι τής Αλχεθίρας. Α, και το μέρος αυτό είναι ό,τι πιο φρικτό θα μπορούσες να πετύχεις -θα ᾽θελες να είχες τα μάτια στο πλάι τού κεφαλιού. Ο επιβατικός σταθμός τού φεριμπότ έχει έναν αέρα στοιχειωμένου τόπου, ένα αίσθημα δυσοίωνο. Βρομάει κουρασμένα σώματα, και φόβο.

Βλέπεις κομμάτια από ξεφτισμένες αφίσες –οι εξαφανισμένοι. Ακούς ανακοινώσεις των τελωνειακών αρχών -ο narcotraficante (μτφ: ο διακινητής ναρκωτικών, το “βαποράκι”).  Ένας τυφλός πλέει μέσα στον νυχτερινό του ιδρώτα και κροταλίζει σαν παχύς κροταλίας τα δόντια του, προσπαθώντας να πουλήσει λαχεία –δε βοηθά καθόλου την όλη ατμόσφαιρα. Οι Ιρλανδοί χαζεύουν με ευθυμία τα πρόσωπα που περνάνε μπροστά τους μέσα σ’ ένα σύννεφο αποτελούμενο από τους εφτά περισπασμούς τής ζωής: αγάπη, δυστυχία, πόνο, συναισθηματισμό, απληστία, λαγνεία, ενόρμηση θανάτου. Από πάνω τους, ένα καφέ-μπαρ όπου φτάνεις με τις κυλιόμενες σφύζει από συριστικές προσμονές, κουδουνίσματα ζωής. Υπάρχει μια θυρίδα με μια ταμπέλα που λέει INFORMACIΟN (μτφ: πληροφορίες) –πείτε μας κι άλλα– μ’ ένα μικρό πεζουλάκι που εκτείνεται υπό κλίση προς τα έξω, ερωτηματικά».

Σ’ ένα λιμάνι της Ανδαλουσίας, δυο παλιοί φίλοι, άνθρωποι του υποκόσμου, περιμένουν με αγωνία ένα πλοίο από την Ταγγέρη. Μια χαμένη αγάπη, μια κόρη εξαφανισμένη…, η ζωή τους έχει έρθει τα πάνω κάτω· άραγε, υπάρχει κάτι που μπορεί ακόμη να σωθεί; Κατά την πολύωρη αναμονή τους, ανατρέχουν στο κοινό τους παρελθόν· σε ιστορίες βίας και ρομαντισμού, σε λάθη, έρωτες, αμοιβαίες υποχωρήσεις και προδοσίες.

Ένα ταξίδι στην άβυσσο της ψυχής που θυμίζει το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Μπέκετ· ένα ταξίδι που τριγυρνά σε δρόμους που μοιάζει να συχνάζουν όσα μοιάζει πως έχουμε χάσει.

Το έργο του πολυβραβευμένου Ιρλανδού Κέβιν Μπάρι (γενν. 1969) είχε συμπεριληφθεί στη μακρά λίστα του Booker (2019).