Ένας από τους πλέον θρυλικούς φωτογράφους της Κωνσταντινούπολης, ο Αρά Γκιουλέρ (Ara Güler) έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών. Υπέστη καρδιακή προσβολή και τελικά έχασε τη μάχη.
Ο Τουρκοαρμένιος φωτογράφος, Αρά Γκιουλέρ κέρδισε το προσωνύμιο «μάτι της Κωνσταντινούπολης» όχι μόνο επειδή σπούδασε φωτογραφία, θέατρο και οικονομικά στην Κωνσταντινούπολη αλλά επειδή κατάφερε να απαθανατίσει την καθημερινή ζωή της μοναδικής πόλης που βρίσκεται σε δύο ηπείρους.
Με τα ασπρόμαυρα πορτρέτα του και λήψεις από τον Βόσπορο με τους Τούρκους ψαράδες ο Γκιουλέρ κατάφερε να πει πολλές ιστορίες από την Κωνσταντινούπολη.
Οι μελαγχολικές εικόνες του δεν παραπέμπουν στο μεγαλείο της πρωτεύουσας των παλαιών αυτοκρατοριών, αλλά στην πόλη που ο ίδιος βίωσε και αγάπησε.
Οι τρούλοι και οι μιναρέδες διαγράφονται σε σκοτεινούς ορίζοντες που συχνά μαζί με τη θάλασσα, τις γέφυρες, τις αποβάθρες, τα πολύπλοκα δρομάκια και τις κεντρικές αρτηρίες, πλαισιώνουν το κύριο θέμα του: τους ανθρώπους που μοχθούν, προσεύχονται, διασκεδάζουν, ξαποσταίνουν.
Ψαράδες τα χαράματα επιστρέφουν στο λιμάνι, βαρκάρηδες περιμένουν επιβάτες για να διασχίσουν τον Κεράτιο κόλπο, αχθοφόροι κουβαλούν το βαρύ φορτίο τους, άνδρες ξεκουράζονται στα καφενεία, γυναίκες στέκουν μπροστά σε ετοιμόρροπα, ξύλινα περίτεχνα σπίτια, παιδιά παίζουν σε υγρά καλντερίμια στις «πίσω συνοικίες» ή ανάμεσα σε οθωμανικούς τάφους. Το διαχρονικό συνυπάρχει με το εφήμερο, η μελαγχολία με την ενέργεια και το δυναμισμό, το παρελθόν σε επάλληλες διαστρωματώσεις με το παρόν.
Ο ίδιος θεωρώντας το έργο του ζωντανή ιστορία, είχε αναφέρει: «Το να είσαι κάτοικος της Κωνσταντινούπολης είναι ένας τρόπος ζωής. Γιατί η Κωνσταντινούπολη υπήρξε το κέντρο και το χωνευτήρι τριών αληθινών αυτοκρατοριών. Δεν μοιάζει με καμία άλλη πόλη του κόσμου. Είναι κρίμα που οι νεότερες γενιές δεν μπορούν να νιώσουν αυτόν τον τρόπο ζωής που έχει χαθεί».
