Το 1918, μετά την αποτυχία της εκμετάλλευσης, μαζί με τον περίφημο Ζορμπά, του λιγνιτωρυχείου στην Πραστοβά (Μεσσηνιακή Μάνη), ο Νίκος Καζαντζάκης φτάνει στην Ελβετία. Θα επισκεφτεί, συντροφιά με τη φιλόσοφο Έλλη Λαμπρίδη, πολλές πόλεις και χωριά της γερμανόφωνης και ιταλόφωνης περιοχής.
Στις 11 Μαρτίου 1918, φτάνουν στην Γκάντρια, ένα μικρό γραφικό χωριό κοντά στο Λουγκάνο. Ο Καζαντζάκης γράφει στο σημειωματάριό του: «Εξαίσια μέρα… φτάσαμε στο Hôtel Seehof στην Gandria, η καρδιά μας σκίρτησε, είπαμε εδώ θα γίνουμε ευτυχείς». Θα μείνουν εκεί δέκα ημέρες.
Ύστερα από 97 χρόνια, σε ανάμνηση αυτής της διαμονής, η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη (ΔΕΦΝΚ), η Ελληνική Κοινότητα του καντονίου του Τιτσίνο και το Επίτιμο Ελληνικό Προξενείο του Λουγκάνο εντοίχισαν, στις 14 Ιουνίου, στην πρόσοψη του ξενοδοχείου, κεραμική πλάκα με τα ελληνικά χρώματα, έργο του καλλιτέχνη Luigi Costa.
Στην εκδήλωση, συμμετείχαν πολλοί Έλληνες και φιλέλληνες, Ελβετοί και Γάλλοι και – μεταξύ άλλων – χαιρετισμό απηύθυναν ο πρέσβης της Ελλάδας στη Βέρνη, Χαράλαμπος Μάνεσης, η αντιδήμαρχος του Λουγκάνο, αρμόδια για τον Πολιτισμό, Giovanna Mazzoni, ο πρόεδρος της ΔΕΦΝΚ, πρεσβευτής ελληνισμού, Γιώργος Στασινάκης, ενώ ο συγγραφέας Roberto Genmazzini διάβασε ποίημα στην τοπική διάλεκτο, που έγραψε για τον Καζαντζάκη, σε ανάμνηση της διαμονής του μεγάλου Έλληνα λογοτέχνη στην Γκάντρια.
Στις 27 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους, η ελληνική πρεσβεία στη Βέρνη και η ΔΕΦΝΚ θα εντοιχίσουν αναμνηστική πλάκα στη Ζυρίχη, στην πρόσοψη του κτηρίου που στέγαζε, το 1918, το προξενείο της Ελλάδας και όπου διέμεινε επανειλημμένα ο Νίκος Καζαντζάκης, ενώ το Τιτσίνο σχεδιάζει σημαντικές εκδηλώσεις το 2017, με αφορμή την 60η επέτειο από τον θάνατό του.
Ήδη, σε αναρρωτήριο στο Καντεμάριο (κοντά στο Λουγκάνο), όπου διέμεναν, το 1955, ο Νίκος και η Ελένη Καζαντζάκη, υπάρχει αναμνηστική πλάκα, από τον περασμένο Ιούνιο.
naftemporiki.gr
