Μοναδική και απρόβλεπτη, η σπουδαία Γαλλίδα χορεύτρια Συλβί Γκιλέμ έρχεται να συναντήσει ξανά το ελληνικό κοινό με την αποχαιρετιστήρια παράστασή της, «Life in progress» («Ζωή εν εξελίξει»), η οποία θα ανοίξει τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών στο Ηρώδειο, στις 3 και 4 Ιουνίου, στις 9 το βράδυ.
Το πρόγραμμα της περιοδείας «Life in progress» περιλαμβάνει δύο νέα έργα των Άκραμ Καν και Ράσελ Μάλιφαντ, καθώς και ένα σόλο, με τίτλο «Bye», γραμμένο ειδικά για την περίσταση, από τον Ματς Εκ.
«Ήρθε ο καιρός να κάνω την τελευταία μου υπόκλιση»
«Η τεχνική αρτιότητα είναι ανεπαρκής. Είναι ορφανή χωρίς την πραγματική ψυχή του χορευτή» έχει δηλώσει η Συλβί Γκιλέμ, η οποία, στα 50 της χρόνια, αποφάσισε να κρεμάσει τις πουέντ της. Πόσο απλό είναι για ένα «σκηνικό τέρας» να αποχωριστεί τη σκηνή στο απόγειό του; Το θέμα απασχόλησε τον Τύπο, διεθνώς, με πρώτη τη Γαλλία, καθώς η Γκιλέμ, που φώτισε τη διεθνή χορευτική σκηνή εδώ και 39 χρόνια, καταλύοντας τα σύνορα κλασικού και σύγχρονου χορού, παραμένει αγαπημένο «παιδί», ακόμη και για το ευρύ κοινό που δεν έχει «παραδοσιακά» σχέση με τον χορό.
Η ίδια ανακοίνωσε την απόφασή της να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, τον περασμένο Νοέμβριο. «Ήρθε ο καιρός να κάνω την τελευταία μου υπόκλιση. Το 2015, θα πάω μία αποχαιρετιστήρια παγκόσμια περιοδεία με μία ολοκαίνουργια παραγωγή, για να πω αντίο. Με ευγνωμοσύνη και πολλή συγκίνηση… Απόλαυσα κάθε στιγμή των τελευταίων 39 χρόνων που χορεύω και εξακολουθώ και σήμερα να το απολαμβάνω με τον ίδιο τρόπο. Τότε, γιατί σταματάω; Πολύ απλά, γιατί θέλω να τελειώσω την καριέρα μου όσο ακόμα νιώθω ευτυχία, κάνοντας αυτό που κάνω με περηφάνια και πάθος» εξήγησε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, που έλαβε χώρα στο Λονδίνο. Μάλιστα, αστειευόμενη, είπε πως είχε δώσει σε έναν φίλο της «την άδεια να τη σκοτώσει», εάν συνέχιζε να χορεύει για ακόμα υπερβολικά μεγάλο διάστημα. «Ειλικρινά, χαίρομαι που τον απαλλάσσω από αυτό το καθήκον» ανέφερε.
Αντισυμβατική και ασυμβίβαστη
Αντισυμβατική και ασυμβίβαστη, η Συλβί Γκιλέμ δεν έπαψε ποτέ να εξελίσσεται. Η περίφημη «αύρα» της, η «απαράμιλλη τεχνική» της, η «ανατριχιαστική ευλυγισία» της, η «εξωπραγματική ταχύτητα και ισορροπία», αλλά και το χιούμορ και τα πασίγνωστα καπρίτσια της, δημιούργησαν γύρω από το όνομά της τον γνωστότερο σύγχρονο σκηνικό μύθο.
Γεννημένη το 1965, σε μία εργατική περιοχή του Παρισιού, από πατέρα μηχανικό αυτοκινήτων και μητέρα γυμνάστρια, η Συλβί Γκιλέμ έδειξε από νωρίς σημάδια πως ήταν… καταδικασμένη να πετύχει. Το 1976, εντάχθηκε στην εθνική ομάδα ενόργανης γυμναστικής της Γαλλίας για τους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ και, την ίδια χρονιά, ως παιδί – θαύμα, μπήκε στη σχολή χορού της Όπερας του Παρισιού.
Η εξαιρετική σωματική διάπλασή της έθεσε τις βάσεις για ένα δυναμικό ξεκίνημα. Αδύνατο σώμα, μακριά πόδια, ευελιξία, αρμονία και έκφραση, ήταν τα όπλα στη φαρέτρα της. Μόλις στα 19 της, ανακηρύχθηκε πρίμα μπαλαρίνα στην Όπερα του Παρισιού από τον τότε καλλιτεχνικό διευθυντή και μέντορά της, Ρούντολφ Νουρέγεφ, ο οποίος, μετά την παρθενική της εμφάνιση στη «Λίμνη των κύκνων», την έχρισε «etoile» («χορεύτρια – αστέρι»).
Υπερβαίνοντας τα τετριμμένα μοτίβα
Με τις πρωτόγνωρες δεξιότητές της που την καθιέρωσαν ταχύτατα και εκτόξευσαν τη φήμη της, η Γκιλέμ προσέδωσε άλλες διαστάσεις στους πρωταγωνιστικούς ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου που ερμήνευσε, υπερβαίνοντας τα τετριμμένα μοτίβα του και αλλάζοντας αμετάκλητα τα πρότυπά του.
Σε ηλικία 23 χρόνων, άφησε εμβρόντητο τον Νουρέγιεφ, αλλά και σύσσωμη τη Γαλλία, όταν εγκατέλειψε το Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού, για να ενταχθεί στο Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου. Ο τότε υπουργός Πολιτισμού, Ζακ Λανγκ, κλήθηκε να λογοδοτήσει γι’ αυτό στο Κοινοβούλιο, ενώ η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» αποκάλεσε την αναχώρησή της «εθνική καταστροφή».
Η ίδια πιστεύει ακράδαντα στον «ενιαίο και αδιαίρετο κόσμο της χορευτικής τέχνης». Στη μεγάλη και πολύκροτη καριέρα της, στιγμάτισε ανεξίτηλα με τον προσωπικό της κινησιολογικό κώδικα, τόσο το κλασικό μπαλέτο, όσο και τον σύγχρονο χορό, καταφέρνοντας να ισορροπεί αξιοθαύμαστα ανάμεσα στα δύο είδη. «Είμαι κλασική χορεύτρια, έχω εκπαιδευτεί με αυτό το στυλ, την τεχνική, την παράδοση, αλλά όχι σαν οπαδός μίας θρησκείας. Το μόνο “ιερό μέρος”, το δικό μου “ιερό τέρας”, είναι αποκλειστικά και μόνον το μέρος που χορεύω, η σκηνή! Με οποιαδήποτε τεχνική και μόνο μου “πιστεύω” την αυθεντική έμπνευση και την υψηλή ποιότητα» έχει δηλώσει.
Πληροφορίες
Ωδείο Ηρώδου Αττικού: Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Ακρόπολη – Αθήνα, τηλ.: 210 3241807. Τιμές εισιτηρίων: διακεκριμένη ζώνη: 50 ευρώ, ζώνη Α: 40 ευρώ, ζώνη Β: 35 ευρώ, ζώνη Γ: 25 ευρώ, άνω διάζωμα: κανονικό: 15 ευρώ, φοιτητικό: 10 ευρώ, άνεργοι – ΑΜΕΑ: 5 ευρώ. Πώληση εισιτηρίων: κεντρικά εκδοτήρια Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Πανεπιστημίου 39 – εντός στοάς Πεσμαζόγλου (Δευτέρα – Παρασκευή: 9:00 – 17:00, Σάββατο: 9:00 – 15:00), καταστήματα: Public, Παπασωτηρίου, Ιανός, Seven Spots, Reload, ηλεκτρονικά: greekfestival.gr, τηλεφωνικά: 210 3272000 (καθημερινά και Κυριακές: 9:00 – 21:00). Εκδοτήρια εισιτηρίων λειτουργούν σε όλους τους χώρους των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, τα οποία εξυπηρετούν μόνο την παράσταση της ημέρας και ανοίγουν δύο ώρες πριν την έναρξη της.
naftemporiki.gr
