Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Ανήκοντας στους εικαστικούς που δεν εμμένουν στον ίδιο τρόπο έκφρασης που, ίσως, προσφέρει «αναγνωρισιμότητα», κι έχοντας «περιόδους» που θα μπορούσαν, κάθε μία ξεχωριστά, να ανήκουν σε διαφορετικούς δημιουργούς, ο πολυδιάστατος καλλιτέχνης Δημήτρης Βλάσσης μάς μιλά για την έκθεση γλυπτικής, με τίτλο «…όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη…».
Η σειρά έργων του, με θέμα τον έρωτα που ξεκινά από το βλέμμα, για να απογειωθεί στην πιο απελευθερωμένη του πράξη, παρουσιάζεται στην έκθεση που εγκαινιάζεται στον «Εικαστικό Κύκλο Sianti», την Πέμπτη 19 Απριλίου, στις 7 το απόγευμα, και θα διαρκέσει έως τις 9 Μαΐου.
Αρχιτέκτονας, designer και γλύπτης με σημαντικό αριθμό έργων αρχιτεκτονικής και αντικειμένων design, συγγραφέας, αρθρογράφος, σκηνοθέτης και σκηνογράφος, ο Δημήτρης Βλάσσης μιλά για τα έργα της έκθεσης και για τον ρόλο της τέχνης.
Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης των έργων της έκθεσης;
«Η ίδια η ερωτική πράξη, που, απέναντι στην “ουσία” της, στέκω πάντα εκστατικός. Και ενώ, κατά κόρον, “αναφέρεται” στον κινηματογράφο, νομίζω πως πρέπει να έχει την αναγωγή της και στις εικαστικές τέχνες».
Με ποιον τρόπο προσεγγίζετε τον έρωτα σε αυτά τα γλυπτά σας;
«Όπως ο κινηματογράφος χρησιμοποιεί φώτα ή την οπτική γωνία με το πλάνο, ή τη μουσική, ή μία λεπτομέρεια, για να “συνθέσει” την ερωτική κατάσταση που θέλει να προβάλει, η γλυπτική – σαν τέχνη εκτεθειμένη στην περίοπτη θέαση και τον φυσικό φωτισμό – προσεγγίζει αυτήν τη “σύνθεση” αφαιρετικά».
Πώς λειτουργεί η αφαίρεση στην έκφραση – εικαστική απόδοση μιας ιδέας;
«Λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που ένα κείμενο δίνει τον “χώρο” στη φαντασία του αναγνώστη να το συμπληρώσει και να του δώσει την ολοκληρωμένη μορφή, που ο ίδιος ο αναγνώστης χαίρεται. Γι’ αυτό και η εκτίμηση ενός έργου τέχνης ποικίλει από θεατή σε θεατή, αναλόγως της παιδείας του, της διαθέσεώς του, των εμπειριών του κ.λπ., κ.λπ.».
Εκτός από καταφύγιο, τι μπορεί να προσφέρει η τέχνη στη δύσκολη εποχή που διανύουμε;
«Το καταφύγιο είναι ατομική έννοια. Ο καθένας έχει το δικό του. Η θέαση, όμως, ενός έργου τέχνης από “άτομο” – μέρος συνόλου χαρίζει ομαδική ψυχική εφορία. Ας πάρουμε το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα: μία αξιόλογη θεατρική παράσταση. Το κοινό συν – κινείται. Οι θεατές βγαίνουν με άλλη διάθεση. Και κυρίως – θα το έχετε παρατηρήσει – εξαιρετικά ευγενείς. Που σημαίνει πως πνίγουν τον εγωισμό τους και φέρονται σαν μέλη συνόλου. Με δυο λόγια, η τέχνη σε ωριμάζει. Γιατί σου δίνει κέντρισμα για σκέψη και προβληματισμό πάνω στο “ωραίο” και το “καλό”. Και ένας τέτοιος προβληματισμός είναι πολιτισμός».
Πληροφορίες
«Εικαστικός Κύκλος Sianti»: Βασ. Αλεξάνδρου 2 – Αθήνα (πίσω από Εθνική Πινακοθήκη), τηλ.: 210 7245432 και 210 3648335. Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή: 10:00 – 20:00, Τετάρτη: 10:00 – 15:00, Σάββατο: 10:00 – 16:00.
