Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Με τη μουσική τους πρόταση να συνδυάζει παραδοσιακά και σύγχρονα στοιχεία και να δημιουργεί ζεστή και χιουμοριστική ατμόσφαιρα, οι Χειμερινοί Κολυμβητές θα συναντήσουν ξανά το φανατικό τους κοινό, και ο τραγουδιστής τους, Αργύρης Μπακιρτζής, μας μιλά για τις συναυλίες τους στο Half Note.
Γνωστοί για τις ζωντανές εμφανίσεις τους, που δημιουργούνται «επί τόπου» με τη συμμετοχή του κοινού, με ένα σουρεάλ ρεαλιστικό μουσικοθεατρικό σκηνικό ιδιαίτερων αισθήσεων, που έχουν στήσει εδώ και 35 χρόνια, εκφράζοντας με αβάν γκαρντ τρόπο τη λαϊκή μας ποιητική φύση, οι Χειμερινοί Κολυμβητές επιστρέφουν για τέσσερις εμφανίσεις στο Half Note Jazz Club, από την Παρασκευή 28 έως και τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου. Ο Αργύρης Μπακιρτζής μάς μιλά για αυτές τις βραδιές και για την Ελλάδα.
Πώς θα είναι ο μουσικός καμβάς αυτών των εμφανίσεων;
Όλοι μαζί δεν θα εμφανιστούμε καμιά από τις τέσσερις μέρες. Αντίστοιχες μουσικές παραστάσεις έχουμε δώσει αρκετές τα τελευταία χρόνια, με πολύ ενδιαφέρον μουσικό αποτέλεσμα. Αυτή η πρόταση ξεκίνησε για την ευλυγισία που προσφέρει, στους οικονομικά δυσβάσταχτους, μάλιστα, καιρούς που διανύουμε. Όμως, στην πορεία, επιβεβαιώθηκε η ανάπτυξη μουσικών θεμάτων και διεργασιών, που, συχνά, εξαφανίζονται στο πλήρες σχήμα των επτά ή οκτώ μουσικών του συγκροτήματος σε απαρτία.
Σε τέσσερις μέρες, όπως και πέρυσι και ελπίζουμε καλύτερα, θα καλύψουμε το ρεπερτόριό μας των 50 χρόνων μουσικής διαδρομής – και χρονικά και θεματικά – σχηματικά και γύρω από έναν μικρό βασικό μουσικό κορμό, με τραγούδια από τη δισκογραφία μας, συμπεριλαμβανομένων τραγουδιών που δεν έχουν τραγουδηθεί ποτέ στις συναυλίες μας. Τραγούδια, όπως συνήθως, με ιστορικά θέματα, μελοποιήσεις αγαπημένων ποιημάτων, τραγούδια με έντομα, αρρώστιες (φθίση, έρωτας ως αρρώστια κ.λπ.), κρίση και τρομοκράτες και ό,τι άλλο προκύψει από έμπνευση ή σκέψη στις μέρες που μεσολαβούν.
Πενήντα χρόνια μουσικής διαδρομής. Τι κρατά αμείωτη την ενέργεια και την έμπνευση του γκρουπ;
Η έμπνευση αφορά στην ποιότητα των μουσικών, του καθενός ξεχωριστά. Η ενέργεια; Κι εγώ αναρωτιέμαι τι συμβαίνει και, εκεί πάνω, γίνομαι – γινόμαστε 20 χρόνων. Ίσως, και επειδή δεν διεκδικήσαμε μια θέση στο μουσικό στερέωμα. Ίσως, ευτυχής συγκυρία χαρακτήρων. Ίσως, γιατί, επειδή δεν έχουμε συχνά συναυλίες, είναι πολύ ευχάριστο που συναντιόμαστε. Και ακόμη, γιατί πολλοί από μας δεν περιμένουμε τίποτα και το ευχαριστιόμαστε σαν να είναι τελευταία φορά.
Τι πιστεύετε ότι εκτιμά περισσότερο το κοινό που σας ακολουθεί πιστά;
Ίσως, το ότι δεν παριστάνουμε κάτι που δεν είμαστε. Όμως, κι αυτό έχει λάκκο. Μπορεί να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και, έτσι, και το κοινό μας κ.ο.κ.
Αναλογιζόμενος τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας, τι μας έφερε σε αυτό το σημείο;
Τι να πω κι εγώ σε αυτό το θέμα. Να ψάξουμε τον χαρακτήρα των Ελλήνων, την γκρίνια και την αδυναμία συνεννόησης ακόμη και σε καθόλου ζωτικά θέματα, το χούι μας να βγάζουμε ο ένας τα μάτια του άλλου, την κυριαρχία της ατομικότητας – κυρίως ευλογία και λιγότερο κατάρα – που στηρίζει και η Ορθοδοξία, τις πόλεις – κράτη της αρχαιότητας που αδυνατούσαν να συνεννοηθούν και άφησαν τους Πέρσες να ρυθμίζουν της κατάσταση για τόσα χρόνια; Χωρίς τα λεφτά των Περσών, θα είχαν κερδίσει οι Σπαρτιάτες τον Πελοποννησιακό Πόλεμο; Την επανάσταση του ’21, όταν οι σύμμαχοι του Ναυαρίνου που, με τα δάνειά τους, που δεν εισπράξαμε ποτέ, μας έκαναν μόνιμα έρμαια του παιχνιδιού τους;
Πριν από χρόνια, όταν είχα πάει στα Ιεροσόλυμα για τη θέση του αρχιτέκτονα του Πανάγιου Τάφου, θέση που δεν πήρα τελικά, γιατί ζήτησα για τα έξοδα των έργων ορκωτό λογιστή από Ελλάδα, ένας ηλικιωμένος κύριος, με τον οποίο συνταξίδευσα, σύμβουλος του Δαμασκηνού, όταν αυτός συνάντησε τον Τσόρτσιλ σε εγγλέζικο πολεμικό εν μέσω Δεκεμβριανών, μου έλεγε ότι ο Δαμασκηνός, επί μια βδομάδα μετά τη συνάντηση, έκλαιγε. Και όταν, μετά από καιρό, τον ρώτησε γιατί έκλαιγε, του είπε ότι, στην ερώτησή του: «κατά πόσο εξαρτάται από τους Έλληνες το μέλλον της Ελλάδας», ο Τσόρτσιλ του απάντησε: «ούτε εξαρτιόταν, ούτε εξαρτάται, ούτε θα εξαρτάται».
Τι χρειαζόμαστε πραγματικά σε αυτήν τη δύσκολη φάση;
Εγώ να πω τι πραγματικά χρειαζόμαστε; Να πω κάτι. Σκούπα στους κλέφτες, λίγα λόγια, τα κεφάλια στον φούρνο.
Βλέπετε αίσιους οιωνούς για το μέλλον;
Οπωσδήποτε. Τροχός δεν είναι, δεν γυρίζει; Από την άλλη, πόσοι, ενώ πεθαίνουν, περιμένουν να βγουν στον παράδεισο; Το ΤΑΟ γράφει: «αν δεν βυθιστείς, δεν θα βγεις επάνω, αν δεν λυγίσεις, θα σπάσεις».
Συντελεστές
Αργύρης Μπακιρτζής: τραγούδι, Διονύσης Ρούσσος: κιθάρα – τραγούδι, Μιχάλης Σιγανίδης: κοντραμπάσο – τραγούδι, Κώστας Βόμβολος – ακορντεόν, Χάρης Παπαδόπουλος: μπουζούκι, Θοδωρής Ρέλλος: κλαρίνο – σαξόφωνο, Μπάμπης Παπαδόπουλος: κιθάρα, καθώς και προβλεπόμενοι ή και απρόβλεπτοι συνεργάτες. Οι Χειμερινοί Κολυμβητές θα εμφανιστούν με την εξής σύνθεση κάθε βράδυ: 28/10: Α. Μπακιρτζής, Κ. Βόμβολος, Θ. Ρέλλος, Μ. Σιγανίδης, 29/10: Α. Μπακιρτζής, Κ. Βόμβολος, Χ. Παπαδόπουλος, Μ. Σιγανίδης, 30/10: Α. Μπακιρτζής, Χ. και Μπ. Παπαδόπουλος, Μ. Σιγανίδης, 31/10: Α. Μπακιρτζής, Κ. Βόμβολος, Θ. Ρέλλος, Μπ. Παπαδόπουλος.
Πληροφορίες
Half Note Jazz Club: Τριβωνιανού 17, Μετς – Αθήνα, τηλ. κρατήσεων: 210 9213310. Ώρα έναρξης: Παρασκευή και Σάββατο: 22.30, Κυριακή και Δευτέρα: 21.30. Τιμές εισιτηρίων: Α΄ ζώνη: 25 ευρώ, Β΄ ζώνη: 20 ευρώ, μπαρ: 15 ευρώ. Προπώληση εισιτηρίων: καταστήματα: Public, Seven Spots, Reload Stores, Media Markt, βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, ηλεκτρονικά: halfnote.gr, viva.gr και artinfo.gr.
