7 Οκτωβρίου 2023: Το Ισραήλ ξυπνάει με πυροβολισμούς, κραυγές, βιασμούς, 1200 νεκρούς και 250 ομήρους από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς. Μια ολόκληρη χώρα πήγε στα καταφύγια. Ο πόλεμος με τη Γάζα είχε ξεκινήσει.
Η απάντηση του Ισραήλ θα είναι εξαιρετικά βίαιη. Οι βομβαρδισμοί, άγριοι. Πάνω από 70.000 οι νεκροί Παλαιστίνιοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία άμαχοι. Ολόκληρη η Λωρίδα ισοπεδώθηκε από τις βόμβες, δύο εκατομμύρια κάτοικοι αναγκάστηκαν να εκτοπιστούν, προς «ασφαλέστερες περιοχές». Φενάκη!
Ακολούθησε ο λιμός και οι θάνατοι από την πείνα. «Γενοκτονία», σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Οι κάτοικοι της Γάζας είναι εξαντλημένοι, ζωντανοί -νεκροί.
Δύο χρόνια μετά, ξεκίνησαν επιτέλους κάποιες ελπιδοφόρες διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου, με βάση το σχέδιο του Αμερικανού προέδρου Τραμπ. Επειδή αυτός ο πόλεμος δεν έχει πλέον νόημα. Επειδή τα προβλήματα αυτής της βασανισμένης γης πρέπει να λυθούν μια για πάντα. Το μίσος γεννά μίσος και ο πόλεμος γεννά πόλεμο, και μόνο η συμφιλίωση μπορεί να σταματήσει την φονική αυτή πορεία.
Οι συμφωνίες του Οσλο
Η 7η Οκτωβρίου 2023 έχει στην πραγματικότητα διαρκέσει 30 χρόνια. Από το 1994, όταν, μετά και λόγω των Συμφωνιών του Όσλο το 1993, άρχισαν να συμβαίνουν τα εξής. Η Χαμάς εξαπέλυσε μια σειρά από αιματηρές επιθέσεις αυτοκτονίας στο Ισραήλ: Ένα παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο εναντίον λεωφορείου στην Αφούλα, σκοτώνοντας 9 και τραυματίζοντας 40.
Στις 6 Απριλίου 1994, μια βόμβα εξερράγη σε σταθμευμένο λεωφορείο, σκοτώνοντας 6 και τραυματίζοντας 35.
Στις 19 Οκτωβρίου, έκρηξη βόμβας με στόχο λεωφορείο στο κέντρο του Τελ Αβίβ, σκοτώνοντας 23 και τραυματίζοντας 50. Και πάλι: 22 Ιανουαρίου 1995, στη Νετάνια, δύο βομβιστές αυτοκτονίας ανατινάχθηκαν, σκοτώνοντας 21 άτομα και τραυματίζοντας 60.
Στις 24 Ιουλίου, στο κέντρο του Τελ Αβίβ, ένας τρομοκράτης ανατινάχθηκε σε λεωφορείο, σκοτώνοντας 7 και τραυματίζοντας 30.
Στις 21 Αυγούστου, ένας Παλαιστίνιος βομβιστής αυτοκτονίας ανατινάχθηκε μέσα σε λεωφορείο στο Ραμάτ Εσκόλ, σκοτώνοντας πέντε και τραυματίζοντας 100.
Στην αντίπερα όχθη, στις 4 Νοεμβρίου 1995, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης υποστήριξης των Συμφωνιών του Όσλο στο Τελ Αβίβ. Ο πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν, ο οποίος είχε υπογράψει τις Συμφωνίες του Όσλο με τον Γιασέρ Αραφάτ, δολοφονείται από τον Ιγκάλ Αμίρ, έναν εξτρεμιστή έποικο που είναι ενάντια στις διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστίνιους, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για «αμαρτία κατά της Γης του Ισραήλ».
Ο Ράμπιν ήταν άλλωστε στόχος μιας πραγματικής εκστρατείας μίσους από την ακροδεξιά και το τότε αντιπολιτευόμενο κόμμα Λικούντ, στο οποίο, από το 1993, ηγείτο ουσιαστικά ο Μπενιαμίν Νετανιάχου .
Μετά τη δολοφονία του Ράμπιν, η υποστήριξη για τις Συμφωνίες του Όσλο άρχισε να μειώνεται. Η Χαμάς έκανε τα υπόλοιπα με νέες επιθέσεις: 25 Φεβρουαρίου 1996, δύο επιθέσεις στην Ιερουσαλήμ και την Ασκελόν, με 28 νεκρούς. Στις 3 Μαρτίου, ένας Παλαιστίνιος βομβιστής αυτοκτονίας ανατίναξε ένα λεωφορείο στο κέντρο της Ιερουσαλήμ, σκοτώνοντας 19 άτομα. Την επομένη ημέρα, 4 Μαρτίου, έκρηξη στην είσοδο του εμπορικού κέντρου Ντιζένγκοφ στο Τελ Αβίβ, σκοτώνοντας 13 άτομα και τραυματίζοντας 130. Δεν είναι τυχαίο, επομένως, ότι στις 29 Μαΐου εκείνου του έτους ο Νετανιάχου κέρδισε τις εκλογές και έγινε ο νεότερος πρωθυπουργός στην ιστορία του Ισραήλ.
Νετανιάχου και Χαμάς
Χωρίς υπερβολή, οι τύχες του Νετανιάχου και της Χαμάς ήταν πάντα αλληλένδετες. Αλλωστε είναι πλέον γνωστό, χάρη και στις έρευνες των ισραηλινών μέσων ενημέρωσης, ότι ο Νετανιάχου και το κόμμα του, είχαν υποστηρίξει και ενισχύσει ενεργά το Ισλαμικό κίνημα, που ιδρύθηκε το 1987 από τον Σεΐχη Αχμάντ Γιασίν, διοχετεύοντας μάλιστα στη Χαμάς εκατομμύρια δολάρια που έφτασαν από το Κατάρ. Στόχος του Νετανιάχου ήταν να μειωθεί η επιρροή των αριστερών εθνικοαπελευθερωτικών οργανώσεων υπό την ομπρέλα της PLO, για να στρέψουν τον παλαιστινιακό λαό προς τον θρησκευτικό φανατισμό.
Ο Νετανιάχου και οι σύμβουλοί του πίστευαν ότι με τον τρόπο αυτό θα διαρραγεί η παλαιστινιακή ενότητα και δεν θα συγκλίνει ποτέ προς τον στόχο ενός ανεξάρτητου κράτους.
Η επέτειος και το σχέδιο Τραμπ
Η επέτειος της 7ης Οκτωβρίου συμπίπτει, ίσως όχι τυχαία, με τις διαπραγματεύσεις στο Σαρμ ελ Σέιχ για το σχέδιο Τραμπ. «Ένα σχέδιο, που αν και έχει πολλές αμφισβητήσιμες πτυχές, είναι η μόνη πρωτοβουλία που μπορεί να εξασφαλίσει τον τερματισμό των σφαγών στη Γάζα- ένας στόχος που πρέπει να αποτελεί τη βασική προτεραιότητα αυτή τη στιγμή», τονίζουν στη Ναυτεμπορική, Αιγύπτιοι δημοσιογράφοι, που παρακολουθούν τις διαπραγματεύσεις στο Σαρμ ελ Σέιχ. «Το σχέδιο Τραμπ είναι επίσης η μόνη πρωτοβουλία που μπορεί να σπάσει την τριακονταετή de facto «σύμπτωση» των στόχων της Χαμάς και εκείνων του Νετανιάχου και της ισραηλινής, Μεσσιανικής ακροδεξιάς.
Η «11η Σεπτεμβρίου» της Μέσης Ανατολής
Η 7η Οκτωβρίου 2023, με όλα όσα ακολούθησαν, στον πόλεμο της Γάζας, είναι μια ημερομηνία που προορίζεται να σηματοδοτήσει τον 21ο αιώνα, όπως η 11η Σεπτεμβρίου 2001, με την τρομοκρατική επίθεση στην Αμερική.
Δυστυχώς, η Δύση, χρησιμοποιεί διπλά μέτρα και σταθμά: Μπορεί να τάσσεται ένθερμα στην ιδέα της αυτοδιάθεσης των λαών και να είναι εχθρική προς τα γενοκτονικά σχέδια, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Κοσσόβου, αλλά να μένει εντελώς αδιάφορη όταν τα ίδια φαινόμενα επηρεάζουν τον παλαιστινιακό λαό. Έναν λαό που ζητά εδώ και σχεδόν 80 χρόνια τη δημιουργία κράτους, αλλά υφίσταται μια βίαιη κατοχή.
«Μακάρι οι διαπραγματεύσεις στο Σαρμ ελ Σέιχ να οδηγήσουν σε μια βιώσιμη ειρήνη, αλλά ο φόβος είναι πώς θα υπάρξει άλλο ένα επιφανειακό αποτέλεσμα, χωρίς να επιτευχθεί κάτι συγκεκριμένο και διαρκές», λένε οι Αιγύπτιοι δημοσιογράφοι και προσθέτουν με αρκετή δόση απαισιοδοξίας: «Ίσως οι όμηροι ν` απελευθερωθούν και να επιτευχθεί μια συμφωνία αφοπλισμού, αλλά όταν έρθει η ώρα να αποφασιστεί το μέλλον της Γάζας, η σύγκρουση θα επιστρέψει. Γιατί το μίσος είναι αβυσσαλέο και θα χρειαστούν να περάσουν γενιές και γενιές, για να επουλωθεί η πληγή. Αν επουλωθεί ποτέ…».
