Σοσιαλιστής μουσουλμάνος με καταγωγή από την Ινδία και την Ουγκάντα ο νέος υποψήφιος δήμαρχος των Δημοκρατικών για τη Νέα Υόρκη που ακούει στο όνομα Ζοχράν Μαμντάνι. Υποστηρίζει πολιτικές όπως το πάγωμα των ενοικίων, η δωρεάν παιδική μέριμνα, οι δωρεάν αστικές συγκοινωνίες, οι επιθετικές φορολογήσεις κατά των λευκών πλουσίων και άλλα παρόμοια σοσιαλιστικά, που του έδωσαν τη νίκη απέναντι στον άλλο υποψήφιο των Δημοκρατικών, τον πολιτικό βετεράνο Άντριου Κουόμο.
Όλοι ξέρουν ότι πολλά από αυτά που λέει δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ, αλλά η ανάγκη να κερδηθεί η δημαρχία από τους Δημοκρατικούς κάνει τους δεύτερους να υποστηρίζουν οτιδήποτε ακούγεται καλά στα αυτιά του κόσμου.
Δωρεάν δεν υπάρχει τίποτα. Και ό,τι δίνεται δωρεάν, από κάποιους πληρώνεται. Είναι σαν την δωρεάν παιδεία στην Ελλάδα, που πληρώνεται πανάκριβα από τους γονείς και όσους σπουδάζουν παιδιά.
Υποσχέσεις ανάλογες του υποψήφιου δημάρχου της Νέας Υόρκης ακούγαμε κι εμείς στην Ελλάδα μία δεκαετία πριν, που αποδείχθηκαν όλες φρούδες ελπίδες.
Το 2015 οι Έλληνες αναρωτιόντουσαν αν έπρεπε να βγούνε από το ευρώ και να αναζητήσουν την τύχη τους στη δραχμή, με τα χρέη τους από δάνεια και άλλα να διαγράφονται ως διά μαγείας. Ακουγόταν πολύ η σεισάχθεια, μια ωραία λέξη με σοσιαλιστική εσάνς, που συγκινούσε πολλούς με τελείως διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες.
Τότε μάθαμε τα περίφημα capital controls, τη γελοιότητα με τις ουρές στα ATM των τραπεζών, αλλά και τα ευρώ που κρύβονταν στα στρώματα και κάποιοι ήθελαν με εφόδους σε σπίτια να τα βρούνε για να φορολογηθούν… Πολύ σύντομα όλα εκείνα φάνηκε ότι ήταν λόγια του αέρα και αντί για σεισάχθεια είχαμε βροχή φόρων, ενώ οι τότε κυβερνώντες παραδέχθηκαν ότι είχαν και αυταπάτες!
Με τις αυταπάτες που πίστεψαν οι Έλληνες ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 απέναντι σε μια Νέα Δημοκρατία που από τα μέσα του προηγουμένου έτους επιχειρούσε σε διάφορες φάσεις να φανεί ελαφρώς αντιμνημονιακή. Όλοι έπαιζαν ρόλους στην πλάτη της χώρας και σήμερα, 10 χρόνια μετά, μπορεί τα μνημόνια να λέμε ότι τελείωσαν στα λόγια, αλλά οι νόμοι που επέβαλαν είναι εδώ και θα είναι για πολλά χρόνια.
Τα μνημόνια δεν άλλαξαν τη δομή του κράτους, παρά μόνο βελτίωσαν τη δημοσιονομική διαχείριση, πετυχαίνοντας ευνοϊκούς δανεισμούς και περιόδους χάριτος για την αποπληρωμή τμημάτων του χρέους.
Τα ουσιαστικά, που σχετίζονται με την εσωτερική λειτουργία της χώρας, την οικονομία, τη διοίκηση, τη δικαιοσύνη, τις επενδύσεις που θέλουμε να προσελκύσουμε, τους θεσμούς που πρέπει να έχουμε, παραμένουν ζητούμενα που τα ξέρουμε όλοι.
Όπως παραδέχθηκε ο πρωθυπουργός με αφορμή ΟΠΕΚΕΠΕ, αποτύχαμε να διαχειριστούμε μια παθογόνο κατάσταση! Και η παραδοχή αυτή που έρχεται μετά τη σύγκρουση δύο τρένων στα Τέμπη (που ήταν για 12 λεπτά στην ίδια γραμμή χωρίς κανείς να το καταλάβει), μάλλον θα ακολουθηθεί από άλλη αργότερα, αφού τίποτα δεν αλλάζει πραγματικά.
