Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb προσέθεσε στο «άλμπουμ» των εκπληκτικών εικόνων που καταγράφει από το Σύμπαν, μοναδικής λεπτομέρειας και ομορφιάς εικόνες από το Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Οι εικόνες του James Webb προσφέρουν στους επιστήμονες ένα πλήθος δεδομένων που φωτίζουν ολόκληρη την ιστορία και εξέλιξη του νεφελώματος και των κοσμικών διεργασιών που συμβαίνουν εκεί.
«Είμαστε έκπληκτοι από τις θεαματικές εικόνες του νεφελώματος του Ωρίωνα.Μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε καλύτερα πώς τα τεράστια αστέρια μεταμορφώνουν τα νέφη αερίων και σκόνης μέσα στα οποία γεννήθηκαν», δήλωσε η αστροφυσικός Ελς Πίτερς του πανεπιστημίου του Δυτικού Οντάριο στον Καναδά. «Ελπίζουμε να φτάσουμε στο σημείο να κατανοήσουμε ολόκληρο τον κύκλο γέννησης ενός αστεριού», λέει ο αστροφυσικός Έντουιν Μπέργκιν από το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στις ΗΠΑ.Η διεθνής ομάδα ερευνητών που έδωσε στη δημοσιότητα τις εικόνες σκοπεύει να μελετήσει τα νέα δεδομένα προκειμένου να κατανοήσει καλύτερα τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος.
Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα, γνωστό και ως Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνος (μια ακριβέστερη ονομασία, καθώς στον αστερισμό Ωρίωνα υπάρχουν αρκετά άλλα νεφελώματα), αλλά και ως Μεσιέ 42 (Μ42), είναι διάχυτο νεφέλωμα νότια από τη Ζώνη του Ωρίωνα. Είναι ένα από τα φαινομενικώς φωτεινότερα νεφελώματα, ορατό με γυμνό μάτι σε σκοτεινό ουρανό. Το M42 απέχει από εμάς περίπου 1350 έτη φωτός και εκτιμάται ότι σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,5 δισ. έτη.
Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα αποτελεί στην πραγματικότητα τμήμα ενός πολύ μεγαλύτερου νεφελώματος, που είναι γνωστό ως Σύμπλεγμα Μοριακών Νεφών του Ωρίωνα και εκτείνεται σε ολόκληρο τον αστερισμό. Το νεφέλωμα του Ωρίωνα περιλαμβάνει την κοντινότερη στη Γη περιοχή παραγωγής νέων αστέρων. Η πραγματική του διάμετρος εκτιμάται σε 24 έτη φωτός.
Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα είναι ένα από τα πλέον ερευνηθέντα και φωτογραφημένα ουράνια σώματα. Η μελέτη του έχει αποκαλύψει πολλά μυστικά για τη διαδικασία σχηματισμού νέων άστρων και πλανητών ενώ οι παρατηρήσεις αποκαλύπτουν πολλά κοσμικά φαινόμενα. Στο νεφέλωμα υπάρχουν επίσης υπερηχητικά «σφαιρίδια» αερίου που διατρυπούν τα πυκνά νέφη υδρογόνου του νεφελώματο. Το καθένα από αυτά τα σφαιρίδια είναι 10 φορές μεγαλύτερο από το Ηλιακό Σύστημα (ως την τροχιά του Πλούτωνα) και οι άκρες του τονίζονται από κυανή ακτινοβολία ατόμων σιδήρου, ενώ η γένεσή τους πιθανότατα οφείλεται σε κάποιο άγνωστο βίαιο γεγονός που έλαβε χώρα πριν από χίλια περίπου χρόνια.
Naftemporiki.gr
