Σπόροι «εξοπλισμένοι» με μια προστατευτική επικάλυψη, η οποία παρέχει, μεταξύ άλλων, και απαραίτητα θρεπτικά συστατικά στο φυτό, θα επέτρεπαν καλλιέργειες σε κατά τα άλλα «αφιλόξενα» εδάφη, σύμφωνα με νέα έρευνα του ΜΙΤ.
Σύμφωνα με το ΜΙΤ News, μια ομάδα μηχανικών κάλυψε σπόρους με μετάξι το οποίο είχε υποστεί επεξεργασία με ένα είδος βακτηρίων που παράγουν με φυσικό τρόπο ένα λίπασμα με βάση το άζωτο, προκειμένου να βοηθηθούν τα φυτά ενώ βλασταίνουν. Δοκιμές έχουν δείξει πως αυτοί οι σπόροι μπορούν να αναπτυχθούν επιτυχώς σε εδάφη με μεγάλη ποσότητα αλάτων, που κανονικά είναι «αφιλόξενα» για φυτά. Οι ερευνητές ελπίζουν πως αυτή η διαδικασία, που μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς μεγάλο κόστος και χωρίς την ανάγκη για εξειδικευμένο εξοπλισμό, θα καθιστούσε διαθέσιμες για αγροτική εκμετάλλευση περιοχές που σήμερα θεωρούνται ακατάλληλες.
Τα ευρήματα αυτά δημοσιεύτηκαν στο PNAS από τους Ουγκουστίν Ζβιναβάσε, Χούι Σουν, Γιουτζίν Λίμ και Μπενεντέτο Μαρέλι. Η έρευνα βασίστηκε σε προηγούμενες δουλειές του Μαρέλι, που είχε χρησιμοποιήσει «θωρακίσεις» από μετάξι για την επέκταση της αντοχής σπόρων που χρησιμοποιούνται για καλλιέργειες τροφής. «Ενώ έκανα κάποιες έρευνες πάνω σε αυτό, έπεσε πάνω σε βιολιπάσματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αυξήσουν την ποσότητα των θρεπτικών ουσιών στο έδαφος» είπε ο ίδιος. Τα λιπάσματα αυτά χρησιμοποιούν μικρόβια που έχουν συμβιωτική σχέση με συγκεκριμένα φυτά και μετατρέπουν άζωτο από το αέρα σε μια μορφή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα φυτά.
Η μέθοδος αυτή δεν παρέχει απλά στα φυτά ένα φυσικό λίπασμα, μα επιτρέπει και την αποφυγή προβλημάτων που σχετίζονται με άλλες προσεγγίσεις όσον αφορά στα λιπάσματα. «Ένα από τα μεγάλα προβλήματα με τα λιπάσματα αζώτου είναι πως έχουν μεγάλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, επειδή είναι πολύ απαιτητικά από άποψης ενέργειας όσον αφορά στην παραγωγή τους» είπε ο Μαρέλι. «Αυτά τα τεχνητά λιπάσματα μπορεί επίσης να έχουν αρνητική επίπτωση στην ποιότητα του εδάφους» πρόσθεσε.
Αν και αυτά τα βακτήρια συναντώνται με φυσικό τρόπο σε εδάφη ανά τον κόσμο, με διαφορετικές ποικιλίες σε διαφορετικές περιοχές, η συντήρησή τους εκτός του φυσικού τους περιβάλλοντος είναι πολύ δύσκολη. Ωστόσο το μετάξι μπορεί να συντηρεί το βιολογικό υλικό, οπότε ο Μαρέλι και η ομάδα του αποφάσισαν να το δοκιμάσουν μαζί με αυτά τα βακτήρια (ριζοβακτήρια).
«Μας ήρθε η ιδέα να τα χρησιμοποιήσουμε στην επικάλυψη σπόρου, και όταν ο σπόρος ήταν στο έδαφος, λάμβανε χώρα ανάνηψη» όπως είπε.
Οι προκαταρκτικές δοκιμές δεν πήγαν καλά, ωστόσο ο Ζβιναβάσε είχε την ιδέα της εισαγωγής μιας συγκεκριμένης θρεπτικής ουσίας στο μείγμα- ένα είδος ζάχαρης (τρεχαλόζη) που κάποιοι οργανισμοί χρησιμοποιούν για να επιβιώνουν σε συνθήκες πολύ χαμηλής εργασίας. Το μετάξι, τα βακτήρια και η τρεχαλόζη τοποθετήθηκαν σε νερό και οι ερευνητές βούτηξαν στο διάλυμα τους σπόρους για να περαστεί πάνω τους επικάλυψη. Οι δοκιμές που ακολούθησαν ήταν επιτυχείς. Τα φυτά που προέκυψαν αναπτύχθηκαν καλά σε έδαφος που υπό κανονικές συνθήκες δεν ενδεικνυόταν για καλλιέργειες.
