Λονδίνο, 17 Ιουνίου 1982. Το πτώμα του Ρομπέρτο Κάλβι αιωρείται κάτω από τη γέφυρα Blackfriars. Τριάντα κιλά τούβλα στις τσέπες. Και μια ιστορία που μυρίζει Βατικανό, μαφία, μασονία και προδοσία.
Χαράματα 18 Ιουνίου: Στην ήσυχη αποβάθρα κάτω από τη γέφυρα ένας ταχυδρομικός υπάλληλος σταματά απότομα. Βλέπει το άψυχο σώμα να κρέμεται από πορτοκαλί σκοινί, δεμένο σε σκαλωσιά του εργοταξίου. Φοράει κοστούμι, λευκό γιλέκο και μπλε ριγέ πουκάμισο. Χωρίς ζώνη, χωρίς γραβάτα. Στα παπούτσια του – ακριβά αλλά ανέγγιχτα – δεν υπάρχει λάσπη. Στις τσέπες του: τούβλα και χαρτονομίσματα 5 διαφορετικών χωρών. Το ρολόι στο χέρι του έχει σταματήσει στις 01:52.
Το όνομα στο διαβατήριο: Τζιαν Ρομπέρτο Καλβίνι. Πλαστό. Το σώμα, όμως, είναι του Ρομπέρτο Κάλβι – προέδρου της Banco Ambrosiano και ανθρώπου που όλοι στην Ιταλία αποκαλούν «Τραπεζίτη του Θεού».
Ο Κάλβι, 62 ετών, έχει εξαφανιστεί από την Ιταλία εδώ και εννέα ημέρες. Είναι καταδικασμένος για παράνομη εξαγωγή κεφαλαίων. Το πρόστιμο: 5 εκατομμύρια λίρες. Η ποινή φυλάκισης: τέσσερα χρόνια, εν αναμονή έφεσης. Έχει ήδη επιχειρήσει αυτοκτονία στη φυλακή, κόβοντας τις φλέβες του.
Αλλά πριν χαθεί, έχει σχεδιάσει κάτι. Ξυρίζει το χαρακτηριστικό του μουστάκι. Κλείνει διαμέρισμα στην Τσέλσι με ενοίκιο ενός μήνα. Αγοράζει εισιτήριο για Βραζιλία. Στέλνει τη σύζυγό του στην Ουάσιγκτον και ζητά από την κόρη του να μετακομίσει στην Ελβετία. Κι γράφει ένα γράμμα.
«Αγιότατε, είστε η τελευταία μου ελπίδα»
Το γράμμα φτάνει στο Βατικανό. Αλλά ο Καρδινάλιος Χοσέ Καστίγιο Λάρα θα δηλώσει ότι ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ «δεν το έλαβε ποτέ». Σε τέσσερις σελίδες, ο Κάλβι περιγράφει χρηματοδοτήσεις αντικομμουνιστικών οργανώσεων σε Ανατολική Ευρώπη και Λατινική Αμερική. Αποκαλύπτει εμπλοκή της Τράπεζας του Βατικανού (IOR), κατονομάζει λάθη του αρχιεπισκόπου Μαρκίνκους και αφήνει αιχμές για πολιτικές διασυνδέσεις υψηλότατου επιπέδου.
«Δεν εκβιάζω και δεν δέχομαι εκβιασμούς. Υπήρξα πάντα πιστός – ακόμη κι όταν ήταν επικίνδυνο».
Αλλά η πίστη δεν αρκεί. Η τράπεζά του καταρρέει. Η Corriere della Sera δημοσιεύει αποκαλύψεις. Η Τράπεζα της Ιταλίας του ζητά να λογοδοτήσει για 1,4 δισ. δολάρια σε άγνωστους δανεισμούς.
Και την παραμονή του θανάτου του, η γραμματέας του, Γκρατσιέλα Κορόκερ, πέφτει από το παράθυρο της έδρας της τράπεζας στο Μιλάνο. Αφήνει σημείωμα: «Καταραμένος να είναι δύο φορές ο Κάλβι για τη ντροπή που έφερε».
Η εκδοχή της αυτοκτονίας δεν πείθει
Αλλά ο Κάλβι δεν αυτοκτονεί. Τον δολοφονούν.
Η πρώτη νεκροψία κάνει λόγο για απουσία τραυμάτων ή ναρκωτικών ουσιών. Το συμπέρασμα: αυτοκτονία. Αλλά οι συγγενείς του Κάλβι, βαθιά καθολικοί, δεν το πιστεύουν. Η χήρα του Κλάρα προσλαμβάνει τον δικηγόρο Τζορτζ Κάρμαν και αργότερα τον ιδιωτικό ερευνητή Τζεφ Κατζ της Kroll Associates.
Το 1992, η εγκληματολόγος Άντζελα Γκάλοπ ξεκινά νέα έρευνα. Μαζί με την ομάδα της, ανασυνθέτει τη διαδρομή: η παλίρροια δείχνει ότι ο Κάλβι κρεμιέται ανάμεσα στη 01:50 και 02:45. Πραγματοποιούνται δεκάδες πειράματα, με αντίγραφα των ρούχων και των παπουτσιών του. Ο ηθοποιός Ράσελ Στόκντεϊλ – σωματικά όμοιος – επιχειρεί να διανύσει τη διαδρομή στο ίδιο σκαλωμένο σημείο. Τα ίχνη χρώματος και φθοράς δεν ταιριάζουν. Ο Κάλβι δεν πέρασε από κει μόνος του. Δεν υπάρχουν ίχνη βαδίσματος στην παλίρροια. Δεν υπάρχουν ίχνη σκουριάς στα παπούτσια του. Δεν υπάρχει τίποτα.
Η τελική εκτίμηση: ο Κάλβι έχει στραγγαλιστεί αλλού – πιθανότατα σε βάρκα – και έχει κρεμαστεί νεκρός για να σκηνοθετηθεί αυτοκτονία.
«Όλοι τον ήθελαν νεκρό»
Και τότε, αρχίζουν να εμφανίζονται τα ονόματα. Ο “Pippo Calò”, γνωστός και ως «Ταμίας της Μαφίας», αναζητείται από τον Φράνκι Ντι Κάρλο – τον “Strangler”, πρώην νονό που γίνεται πληροφοριοδότης. Ο ίδιος αρνείται τη δολοφονία, αλλά παραδέχεται: «Ο Κάλβι μίλαγε. Κανείς δεν τον εμπιστευόταν. Όλοι τον ήθελαν νεκρό».
Ο ίδιος είχε δεχτεί κλήση για να τον «τακτοποιήσει» – αλλά πριν φτάσει, είχε ήδη «τακτοποιηθεί».
Η μασονική στοά P2, της οποίας ο Κάλβι ήταν μέλος, έχει ήδη ξεγυμνωθεί από τη λίστα 962 μελών που βρέθηκε σε κρύπτη του αρχηγού Λίτσιο Τζέλι. Ανάμεσά τους: στρατηγοί, πολιτικοί, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Οι ίδιοι ονομάζουν τους εαυτούς τους “frati neri” – οι Μαυροφορεμένοι. Ποιο το σημείο που βρίσκουν τον Κάλβι; Κάτω από τη Γέφυρα των Μαυροφορεμένων. Μια εκτέλεση με τελετουργική σημειολογία.
‘Ενα τέλος χωρίς τέλος
Το 2005, ξεκινά η δίκη: κατηγορούμενοι ο Καλό, ο επιχειρηματίας Φλάβιο Καρμπόνι, η σύντροφός του Μανουέλα Κλάινσιγκ, ο πρώην σωματοφύλακας Σιλβάνο Βίττορ και ο νονός Ερνέστο Ντιοταλέβι. Το 2007 αθωώνονται όλοι λόγω έλλειψης αποδείξεων. Η ετυμηγορία λέει μόνο το εξής: «Ο Ρομπέρτο Κάλβι δολοφονήθηκε. Αλλά δεν ξέρουμε από ποιον».
Κανείς δεν τιμωρείται. Η βαλίτσα του Κάλβι – με όλα τα έγγραφα – δεν εντοπίζεται ποτέ.
Ο άνθρωπος που έπλεκε χρήμα για το Βατικανό, που διαχειριζόταν τα δολάρια της Μαφίας, που πλήρωνε μυστικά δίκτυα και παζάρευε με καρδινάλιους, βρίσκεται ακόμα εκεί. Κάτω από τη γέφυρα. Ανάμεσα σε κυβερνήσεις, μασονικές στοές, μαφιόζικα ταμεία και τον Θεό.
Και κάθε φορά που το σκοινί τεντώνεται με το ερώτημα «ποιος τον κρέμασε;» – η απάντηση κρύβεται στην πιο παλιά συνωμοσία του σύγχρονου κόσμου: «η εξουσία σκοτώνει». Και μετά σβήνει τα ίχνη.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από BBC, Forbes, Gaurdian
