Μετά από αρκετές συναντήσεις με την A22 Sports Management, την εταιρεία πίσω από τα σχέδια για επανεκκίνηση του έργου της Super League, η UEFA εξήγησε ότι δεν έχει καμία πρόθεση να αλλάξει την τρέχουσα μορφή του Champions League (το λεγόμενο ελβετικό μοντέλο) μετά το 2027 (όταν λήγει ο τρέχων κύκλος), απορρίπτοντας ουσιαστικά τις προτάσεις της εταιρείας που συνδέεται με τη Super League, η οποία πιέζει για μια ελαφρώς πιο ελίτ μορφή για την κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Συγκεκριμένα, η A22 είχε υποβάλει μια πρόταση που θα διατηρούσε τους 36 συλλόγους που προκρίθηκαν μέσω των εγχώριων πρωταθλημάτων τους, αλλά θα τους χώριζε σε δύο ομίλους. Ο πρώτος θα περιλάμβανε τους 18 συλλόγους με την υψηλότερη κατάταξη της UEFA.
Αυτοί θα έπαιζαν οκτώ αγώνες στην πρώτη φάση, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερο αριθμό αγώνων υψηλού επιπέδου. Ο δεύτερος όμιλος θα αποτελούνταν από τις ομάδες που κατατάσσονταν από την 19η έως την 36η θέση. Στο τέλος της φάσης των ομίλων, το τουρνουά θα συνεχιζόταν ως εξής:
Οι οκτώ ομάδες με την καλύτερη θέση στον 1ο όμιλο θα προχωρούσσαν απευθείας στον γύρο των 16, ενώ οι ομάδες που κατατάσσονταν από την ένατη έως την 16η θέση στον 1ο όμιλο θα αντιμετώπιζαν τις οκτώ πρώτες ομάδες από τον 2ο όμιλο σε έναν γύρο πλέι οφ. Στην πραγματικότητα, μόνο δύο ομάδες από τον 1ο όμιλο θα είχαν αποκλειστεί στο τέλος του πρώτου γύρου, επιβεβαιώνοντας την κάπως πιο ελίτ μορφή του τουρνουά.
Η μορφή που επινόησε η A22 θα είχε οδηγήσει σε μεγαλύτερο αριθμό αγώνων μεταξύ των κορυφαίων ομάδων στον αρχικό γύρο και, πάνω απ’ όλα, θα αντιμετώπιζε αυτό που φαίνεται να είναι το αδύναμο σημείο του ελβετικού μοντέλου: την έλλειψη βάρους που δίνεται σε ορισμένους αγώνες στον ενιαίο όμιλο.
Στο τρέχον σύστημα, μια ομάδα αποκλείεται μόνο εάν τερματίσει 25η ή χαμηλότερα. Σε αυτό το πλαίσιο, δεδομένου ότι η διοργάνωση φιλοξενεί επίσης ομάδες από πολύ χαμηλότερα πρωταθλήματα, οι πιο δυνατές σπάνια αποτυγχάνουν να τερματίσουν εκτός των πρώτων 24 θέσεων από τις 36.
Για παράδειγμα, πέρυσι, παρά το άσχημο ξεκίνημα στους πρώτους πέντε αγώνες η Παρί Σεν Ζερμέν τερμάτισε δέκατη πέμπτη αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους Παριζιάνους να συνεχίσουν την πρόοδό τους καθ’ όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης, θριαμβεύοντας τελικά στον τελικό του Μονάχου (5-0 την Ίντερ).
Αυτή η σχεδόν βεβαιότητα της πρόκρισης οδηγεί αναπόφευκτα σε έλλειψη σασπένς στους αγώνες του πρώτου γύρου. Αυτό δεν ήταν τόσο έντονο στην προηγούμενη μορφή, όταν με τους ομίλους των τεσσάρων ομάδων σχεδόν κάθε αγώνας μπορούσε να είναι καθοριστικός.
ΟΙ ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ UEFA ΤΟ 2025/26
Αυτό το μειωμένο σασπένς δεν έχει περάσει απαρατήρητο από την UEFA, η οποία, όπως ήταν αναμενόμενο, εισήγαγε καινοτομίες φέτος για να δώσει μεγαλύτερο βάρος στους αγώνες της League Phase.
Όπως και πέρυσι, οι οκτώ πρώτες ομάδες στην βαθμολογία του απλού πρωταθλήματος θα προκριθούν απευθείας στη φάση των 16, όπου θα έχουν επίσης το δικαίωμα να παίξουν τον δεύτερο αγώνα εντός έδρας. Αυτό έχει γίνει για άλλη μια φορά ένα σημαντικό πλεονέκτημα μετά την κατάργηση του κανόνα των εκτός έδρας γκολ, έστω και μόνο επειδή οποιαδήποτε παράταση θα παίζεται εντός έδρας.
Από τα προημιτελικά, ωστόσο, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πέρυσι, οι οκτώ ομάδες που απέμειναν στο τουρνουά είχαν κλήρωση για να αποφασιστεί ποια θα έπαιζε πρώτα εντός έδρας και μετά εκτός έδρας. Ωστόσο, ξεκινώντας από φέτος, οι τέσσερις πρώτες ομάδες από τον ενιαίο όμιλο, εάν προκριθούν, θα έχουν το δικαίωμα να παίξουν με την ομάδα που κατέλαβε τη δεύτερη θέση εντός έδρας στα προημιτελικά, και οι δύο πρώτες θα μπορούν να παίξουν τον επαναληπτικό αγώνα εντός έδρας μέχρι τα ημιτελικά.
Εν ολίγοις, δεν θα υπάρξει επανάληψη της περσινής διαδικασίας, όταν η κλήρωση επέτρεψε στην Ίντερ, η οποία τερμάτισε τέταρτη στον ενιαίο όμιλο, να παίξει τον επαναληπτικό αγώνα του ημιτελικού εναντίον της Μπαρτσελόνα (δεύτερη στη βαθμολογία) στο «Μεάτσα». Και υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η ώθηση από το «Μεάτσα»ήταν καθοριστική για να οδηγηθούν οι «Νερατζούρι» στην παράταση.
Το πιο σημαντικό, ωστόσο, ήταν ότι υπήρχαν δύο λόγοι που έπεισαν την UEFA να μην αλλάξει το ελβετικό μοντέλο: ένας πολιτικός και ένας οικονομικός. Ο πρώτος είναι ότι η αλλαγή του τύπου μόλις ένα χρόνο μετά την εισαγωγή του θα ισοδυναμούσε με παραδοχή της αποτυχίας του φορμάτ.
Επιπλέον, η ικανοποίηση των απαιτήσεων της A22 ακριβώς τη στιγμή που η Super League φαίνεται να αντιμετωπίζει ολοένα και περισσότερες δυσκολίες (ακόμα και η Μπαρτσελόνα φέρεται να έχει αποσυρθεί από το σχέδιο, αφήνοντας μόνη τη Ρεάλ) θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένδειξη αδυναμίας εκ μέρους όσων έχουν κερδίσει.
Από οικονομικής άποψης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εισαγωγή του ελβετικού μοντέλου έφερε μαζί της μια επέκταση των χρηματικών επάθλων που διανέμονται στις συμμετέχουσες ομάδες. Το συνολικό χρηματικό έπαθλο έχει αυξηθεί από περίπου 2 δισεκατομμύρια ευρώ σε πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η συμμετοχή από μόνη της αξίζει ήδη έως και 10 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα για κάθε σύλλογο, ενώ η συμμετοχή στο τελικό στάδιο της διοργάνωσης αποφέρει μεταξύ 130 και 150 εκατομμυρίων ευρώ, όπως απέδειξαν η Ίντερ και η Παρί Σεν Ζερμέν στην πρώτη έκδοση με τη νέα μορφή.
Σε αυτό το πλαίσιο, ενώ είναι πιθανό η μορφή με το εμπορικό σήμα A22 να μπορούσε να είχε αποφέρει περισσότερα χρήματα, τα έσοδα που επιτεύχθηκαν με το ελβετικό μοντέλο κρίθηκαν ικανοποιητικά. Αυτό συμβαίνει επίσης επειδή η UEFA επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό σε μια σημαντική αύξηση των τηλεοπτικών εσόδων τα επόμενα χρόνια.
Συγκεκριμένα, η UC3, η κοινοπραξία μεταξύ της UEFA και των Ευρωπαϊκών Ποδοσφαιρικών Συλλόγων (πρώην ECA), ενέκρινε την εμπορική στρατηγική των ευρωπαϊκών ανδρικών διοργανώσεων συλλόγων για τον κύκλο 2027-2033.
Η εταιρεία που διαχειρίζεται τα εμπορικά δικαιώματα για το Champions League, το Europa League και το Conference League (καθώς και άλλες ηπειρωτικές διοργανώσεις) εξήγησε ότι η UEFA συγκέντρωσε περίπου 4,4 δισεκατομμύρια ευρώ ανά σεζόν από τηλεοπτικά δικαιώματα στον κύκλο 2024-2027 και, σύμφωνα με φήμες, ο στόχος είναι να επιτευχθεί ένα ποσό μεταξύ 5 και 6 δισεκατομμυρίων ευρώ ανά σεζόν από το 2027 και μετά.
Για να επιτύχει αυτόν τον απαιτητικό στόχο, η UC3, εκτός από τον τομέα των ΜΜΕ θα χρησιμοποιήσει ένα πιο ευέλικτο και στοχευμένο εμπορικό μοντέλο για χορηγίες και αδειοδότηση, βοηθώντας την επωνυμία να προσεγγίσει τους οπαδούς με μεγαλύτερη ακρίβεια, δημιουργώντας παράλληλα πρόσθετη αξία σε τηλεοπτικές, ψηφιακές και ζωντανές μεταδόσεις.
Η στρατηγική θα στοχεύει επίσης στην αξιοποίηση των ευκαιριών που προσφέρει ολόκληρο το οικοσύστημα των συλλόγων της UEFA, διασφαλίζοντας ότι το κοινό αξιοποιείται πλήρως από εμπορική άποψη.
Εν ολίγοις, η ιδέα είναι ότι το οικονομικό δυναμικό του Champions League, και κατά συνέπεια το χρηματικό έπαθλο που θα αναδιανεμηθεί στους συμμετέχοντες συλλόγους, απέχει πολύ από το να αξιοποιηθεί πλήρως. Είναι επομένως εύλογο να υποθέσουμε ότι θα διασφαλιστούν μεγαλύτερα έσοδα για τους συλλόγους που συμμετέχουν με συνέπεια στην κορυφαία διοργάνωση της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια.
ΦΟΒΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ – ΜΕΣΑΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι στη συνάντηση μεταξύ των ηγετών του ηπειρωτικού ποδοσφαίρου και των συλλόγων της Serie A, που πραγματοποιήθηκε στο περιθώριο του Συνεδρίου στη Ρώμη, παραβρέθηκαν επίσης ο πρόεδρος της Lega Calcio, Ετζιο Μαρία Σιμονέλι, ο πρόεδρος της Lega B, Πάολο Μπεντίν, ο διευθύνων σύμβουλος της Serie A, Λουίτζι Ντε Σιέρβο και ο πρόεδρος της Ομοσποδίας, Γκαμπριέλε Γκραβίνα.
Και είναι ακόμη λιγότερο περίεργο το γεγονός ότι το μήνυμα από τους εκπροσώπους του ιταλικού ποδοσφαίρου προήλθε από μικρούς και μεσαίους συλλόγους, οι οποίοι εξέφρασαν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την τρέχουσα διαχείριση των οικονομικών πόρων.
Κατά την άποψή τους, το νέο Champions League, όπως και οι αλλαγές στη μορφή του Europa League και του Conference, έχουν επεκταθεί εις βάρος των εθνικών διοργανώσεων, οι οποίες, αντίθετα, συνεχίζουν να μειώνονται, δυσκολευόμενες να βρουν ραδιοτηλεοπτικούς φορείς πρόθυμους να διαθέσουν επαρκή κεφάλαια για τη μετάδοσή τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η UEFA εγγυάται επί του παρόντος 308 εκατομμύρια ευρώ σε συλλόγους που παραμένουν εκτός των τριών ηπειρωτικών διοργανώσεων. Αλλά αυτή εξακολουθεί να είναι μια ελάχιστη ροή σε σύγκριση με τα σημαντικά έσοδα που εγγυάται η συμμετοχή στους συμμετέχοντες συλλόγους, ειδικά στους 36 του Champions League.
Για την τρέχουσα τριετία (2024-2027), η UEFA έχει δημιουργήσει έσοδα περίπου 4,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το διοικητικό όργανο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου στοχεύει να αυξήσει αυτό το ποσό για τον επόμενο κύκλο, ενδεχομένως στα 6 δισεκατομμύρια ευρώ, όπως αναφέρθηκε.
Η ανησυχία των μικρών και μεσαίων συλλόγων είναι ότι αυτό το 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ, το οποίο θα προέλθει σε μεγάλο βαθμό από την τηλεόραση, θα είναι επιζήμιο για τις εθνικές διοργανώσεις, με τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς να ενδιαφέρονται περισσότερο να επενδύσουν σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις παρά σε μεμονωμένα πρωταθλήματα.
Εν ολίγοις, με βάση αυτές τις υποθέσεις, το χάσμα κερδών μεταξύ των λίγων μεγάλων συλλόγων που συμμετέχουν στο Champions League κι εκείνων που αποκλείονται θα διευρυνθεί ακόμη περισσότερο από ό,τι ήταν μέχρι τώρα.
Κι ενώ το σχέδιο της A22 πιθανότατα θα προέβλεπε μια ταχύτερη διαδικασία ασφυξίας για τους συλλόγους μεσαίου-χαμηλού επιπέδου, δεν μπορεί καν να ειπωθεί ότι το Champions League, με το σήμα της UEFA, δεν σφίγγει τον έλεγχο των συλλόγων που δεν αγωνίζονται στις διεθνείς διοργανώσεις και Κύπελλα…
naftemporiki.gr
