Ανάλυση
Του Γιάννη Καμπουράκη
Στο ιδρυτικό συνέδριο του νέου πολιτικού φορέα, αμέσως μετά την εκλογή νέου αρχηγού στις 12 και 19 Νοεμβρίου, θα λυθεί οριστικά το ζήτημα που ξανάνοιξε στην τηλεμαχία των υποψηφίων για την ενοποίηση των δύο κοινοβουλευτικών κομμάτων, της ΔΗΣΥ και του Ποταμιού.
Η συμφωνία ανάμεσα στη Φώφη Γεννηματά και τον Σταύρο Θεοδωράκη για λειτουργία των κοινοβουλευτικών ομάδων της ΔΗΣΥ και του Ποταμιού ως τις επόμενες εκλογές δεν είναι καινούριο ζήτημα. Εμφανίζεται ως δήθεν νέο ή μυστικό για ευνόητους, προεκλογικούς -και ως έναν βαθμό θεμιτούς- λόγους από τους συνυποψηφίους τους.
Ήταν όμως ένα από τα σημεία της αρχικής συμφωνίας για να ξεκινήσει η συζήτηση ανάμεσα στη ΔΗΣΥ και το Ποτάμι και –το κυριότερο– ήταν γνωστή από τα τέλη του περασμένου έτους ως σημείο συμφωνίας της επιτροπής διαλόγου μεταξύ Δημοκρατικής Συμπαράταξης και Ποταμιού. Στην τελική ευθεία πριν την εκλογή βεβαίως, βεβαίως έχει τη σημασία της και λαμβάνει διαστάσεις.
Η Χαριλάου Τρικούπη και το Ποτάμι υποστηρίζουν ότι η ενοποίηση των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει με μία απόφαση, αλλά χρειάζεται να γίνει σταδιακά. Αμφότερα τα κόμματα υποστηρίζουν ότι ήδη υπάρχει κλίμα συνεργασίας στα μεγάλα θέματα και γίνονται βήματα προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά χρειάζεται να ακολουθηθεί μία διαδικασία.
Οι συνυποψήφιοι –πλην όμως αντίπαλοι- της κ. Γεννηματά και του κ. Θεοδωράκη στην κούρσα που τελειώνει για κάποιους στις 12 Νοεμβρίου και για κάποιους άλλους στις 19 Νοεμβρίου, βρήκαν το «μεγάλο θέμα», έκαναν λόγο για «μυστική συμφωνία», αφενός για να πλήξουν τους αντιπάλους τους, αφετέρου για να συγκεντρώσουν κάποια φώτα της δημοσιότητας στο πρόσωπό τους. Θεμιτό και αυτό.
Υπάρχει όμως και η δυναμική των πραγμάτων, που θα είναι εκείνη που θα καθορίσει τις εξελίξεις και θα σταθεί πάνω από τα θέλω και τα σχέδια των υποψηφίων.
Αν η διαδικασία αποκτήσει σημαντική δυναμική, τότε η ενότητα υπό τον νέο αρχηγό άρα και η ενοποίηση των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων θα αποτελέσει -ως αίτημα της συντριπτικής πλειονότητας- αυτόματη διαδικασία. Θα αρκεί να τεθεί μία πρόταση στο ιδρυτικό συνέδριο. Αυτό το σενάριο έχει, προφανώς στο μυαλό του ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος όταν σήμερα λέει ότι πρέπει να είναι άμεση η ενοποίηση των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων και εντός του 2017.
Αν όμως η διαδικασία κινηθεί σε ρηχά νερά και η επομένη της εκλογής δεν διαφέρει από τη σημερινή ημέρα για το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και τις κινήσεις του χώρου, τότε η τάση της διατήρησης των σημερινών δυνάμεων τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από το Ποτάμι θα είναι ισχυρή και θα κυριαρχήσει.
Ένα πράγμα που πρέπει να προσέξουν όσοι ευαγγελίζονται τον νέο στο χώρο της κεντροαριστεράς, είναι το έμμεσο μήνυμα που εκπέμπεται προς την κοινή γνώμη. Δηλαδή ότι η κ. Γεννηματά και ο κ. Θεοδωράκης έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους και παρά τις μεγάλες κουβέντες περί πολιτικής επανάστασης, αναγέννησης του χώρου κλπ, τη διατήρηση των κεκτημένων, το plan b. Κάτι που φυσικά ισχύει και για τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη που δεν ξεκαθαρίζει τη θέση του για το αν θα παραμείνει δήμαρχος ή όχι αλλά και για τον Νίκο Ανδρουλάκη που υπερασπίζεται την απόφασή του να παραμείνει ευρωβουλευτής, την 20η Νοεμβρίου.
