Να μην απαξιώνουμε τις Σχολές

Του Στράτου Στρατηγάκη
Μαθηματικού – Ερευνητή
[email protected]

Πρωτόγνωρες διαφορές μεταξύ του πρώτου και του τελευταίου εισαχθέντα σημειώθηκαν στις βάσεις των σχολών το 2020. Πέρυσι υπήρχαν 16 τμήματα που η διαφορά μορίων του πρώτου από τον τελευταίο ήταν μεγαλύτερη από 10.000 μόρια. Φέτος είναι 20 αυτά τα τμήματα. Πέρυσι η μεγαλύτερη διαφορά μορίων του πρώτου από τον τελευταίο επιτυχόντα ήταν 14.934 μόρια. Φέτος είναι 16.245. Βλέπουμε δηλαδή ότι διευρύνεται το χάσμα μεταξύ των μορίων του πρώτου και του τελευταίου στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.

Τα τμήματα που ο πρώτος από τον τελευταίο έχει διαφορά μεγαλύτερη των 10.000 μορίων βλέπουμε στον πίνακα. Οι ξένες φιλολογίες πρωταγωνιστούν, πολλά χρόνια τώρα, στη μεγάλη διαφορά του πρώτου και τελευταίου, ίσως γιατί το άριστα είναι τα 24.000 μόρια, αλλά και οι υποψήφιοι που εξετάζονται σ’ αυτές τις γλώσσες είναι λίγοι. Στα τμήματα Ιταλικής Φιλολογίας, για παράδειγμα, ο αριθμός των εισακτέων ήταν συνολικά 128 και οι υποψήφιοι που έγραψαν πάνω από 10 στα Ιταλικά ήταν 189. Προφανώς δεν δήλωσαν την Ιταλική Φιλολογία όλοι όσοι έγραψαν πάνω από 10 στα Ιταλικά, με συνέπεια να έχουμε τόσο χαμηλή βάση. Πριν πολλά χρόνια η βάση της Ιταλικής Φιλολογίας ήταν 1500 μόρια προξενώντας τότε ανάλογο θόρυβο στα μέσα. Ο πρώτος, όμως, στη Θεσσαλονίκη συγκέντρωσε 22.540 μόρια, ενώ η βάση της σχολής διαμορφώθηκε στα 6340 μόρια. Προφανώς ήταν το όνειρο της ζωής του. Αδιαφόρησε για τη διαχρονικά πολύ χαμηλή βάση του τμήματος.

Δυστυχώς πολλοί υποψήφιοι κοιτάζουν μόνο τα μόρια του τελευταίου εισακτέου, δηλαδή τη βάση της κάθε σχολής, και από εκεί βγάζουν συμπεράσματα για την ποιότητα της σχολής. Είναι προφανές ότι αυτό είναι λάθος, αφού η βάση εκφράζει μόνο τη ζήτηση για σπουδές σε κάθε σχολή και δεν έχει καμία σχέση με την ποιότητα των σπουδών. Έτσι περνάει στους υποψηφίους η άποψη ότι κάποιες σχολές που έχουν χαμηλή βάση δεν είναι καλές και γι’ αυτό έχουν χαμηλή βάση. Αποτελεί, δηλαδή, η βάση της σχολής άτυπη αξιολόγηση, πράγμα πέρα για πέρα λάθος.

Οι υποψήφιοι με πολλά μόρια που δηλώνουν χαμηλόβαθμες σχολές υφίστανται αρνητικά σχόλια και πίεση από τον κοινωνικό τους περίγυρο για την επιλογή τους με το επιχείρημα ότι σπαταλάνε τα μόριά τους. Ας σκεφτούμε τον υποψήφιο που εισήχθη φέτος πρώτος στο τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας στην Κομοτηνή με 18.525 μόρια ενώ το τμήμα είχε βάση 8.300 μόρια. Φανταστείτε την πίεση που θα δέχθηκε αυτό το παιδί να δηλώσει τη Νομική στην ίδια πόλη, που είναι η «ναυαρχίδα» του 1^ου πεδίου και η βάση της διαμορφώθηκε στα 17250 μόρια. Ο υποψήφιός μας είχε, τελικά, 1275 μόρια παραπάνω από τη βάση της Νομικής Κομοτηνής αλλά προτίμησε τη Φιλολογία. Δεν είχε κανένα επιχείρημα ότι θα έπρεπε να πάει σε άλλη πόλη για να σπουδάσει. Δεν είχε δηλαδή καμία πρακτική δυσκολία.

Πρόκειται απλά για επιλογή. Τι θα του είπαν οι διάφοροι «ειδικοί», γιατί στο θέμα επιλογής σπουδών όλοι πιστεύουν ότι έχουν δικαίωμα να έχουν γνώμη και να προσπαθούν να την επιβάλουν. Θα άκουσε ότι ως φιλόλογος δεν θα βρει ποτέ δουλειά, ότι με τόσα πολλά μόρια να μπει στη Φιλολογία, ενώ μπορεί να εισαχθεί στη Νομική, που δίνει πτυχίο κύρους και πολλά παρόμοια από πολλούς. Πόσο κουράγιο θα έπρεπε να έχει αυτό το παιδί για να μπορέσει ν’ αντισταθεί σ’ όλους αυτούς τους ειδικούς και να ακολουθήσει το δρόμο της καρδιάς του. Πόσο σοφό είναι αυτό το παιδί, που βάζει τα γυαλιά σε όλους αυτούς που έχουν άποψη χωρίς να γνωρίζουν, σε όλους αυτούς που θέλουν απλά να «αγοράσουν» πτυχίο κύρους. Έχω δει πολλά παιδιά να μπαίνουν στη Νομική μετά από πίεση αυτού του είδους και να φεύγουν τρέχοντας την επόμενη χρονιά όταν ανακαλύπτουν ότι δεν τους αρέσει η σχολή. Γι’ αυτό αφήστε τα παιδιά να επιλέξουν το δρόμο της καρδιάς τους. Αυτά ξέρουν καλύτερα από όλους μας τι τους αρέσει και τι τους ταιριάζει, όσο και αν μας φαίνονται, πολλές φορές, ανώριμα.