Οι ασθενείς που νοσηλεύονται έχοντας νοσήσει σοβαρά από Covid-19 στα νοσοκομεία στην Αφρική είναι πολύ πιο πιθανό να χάσουν τη ζωή τους από ό, τι αν νοσηλευτούν σε άλλα μέρη του κόσμου, σύμφωνα με μελέτη.
Η έλλειψη πόρων κρίσιμων για τη φροντίδα των ασθενών αποτελεί το βασικό πρόβλημα, αναφέρει η μελέτη.
Στο πρόβλημα περιλαμβάνεται και η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού και εξοπλισμού, όπως μετρητές οξυγόνου στο αίμα.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι η μελέτη τους θα βοηθήσει στην ενημέρωση του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι ασθενείς με σοβαρές ασθένειες όταν οι πόροι είναι περιορισμένοι.
Παρά τα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας των ασθενών με Covid-19 που κατέληξαν σε νοσοκομεία της Αφρικής, η ήπειρος γενικά κατέγραψε μερικούς από τους χαμηλότερους αριθμούς θανάτων από τον ιό.
Η Αφρική, η οποία φιλοξενεί το 17% του παγκόσμιου πληθυσμού, αντιπροσωπεύει το 4% των καταγεγραμμένων θανάτων από Covid-19.
Οι ερευνητές εξέτασαν περισσότερους από 3.000 ασθενείς σε 64 νοσοκομεία σε 10 αφρικανικές χώρες για τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό The Lancet.
Αυτό που διαπίστωσαν είναι ότι σχεδόν οι μισοί που χρειάζονταν εντατική θεραπεία πέθαναν ενώ ο παγκόσμιος μέσος όρος ήταν λιγότερο από το ένα τρίτο.
«Η θνησιμότητα είναι πολύ υψηλότερη στην Αφρική από οποιαδήποτε άλλη περιοχή λόγω των περιορισμένων πόρων», δήλωσε στο BBC ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Μπρους Μπικάρντ από το Πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής.
«Στην πραγματικότητα, μόνο ένας από τους δύο ασθενείς που χαρακτηρίζονται ότι πρέπει να μπουν σε κρίσιμη περίθαλψη τελικά μπαίνουν στην κρίσιμη περίθαλψη. Και μόλις βρεθούν εκεί, οι θεραπείες που μπορούμε να παρέχουμε είναι πολύ λιγότερες από την κανονική», είπε.
Οι ερευνητές ανέφεραν επίσης ότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι διαθέσιμοι πόροι δεν χρησιμοποιήθηκαν.
«Είναι συγκλονιστικό να βλέπουμε ότι το 68% των νοσοκομείων είχαν πρόσβαση σε αιμοκάθαρση, αλλά μόνο στο 10% των ασθενών εφαρμόστηκε, καθώς επίσης και το να βλέπεις ότι το proning (σωστή τοποθέτηση ασθενώ με σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας) δεν ήταν βελτιστοποιημένο», δήλωσαν ο Δρ Μπορυς Κίρενγκα και η Δρ. Πολίν Μπιακίκα- Κιμπούικα από το Πανεπιστήμιο Makerere της Ουγκάντα σχολιάζοντας την έρευνα.
Οι ίδιοι στάθηκαν στην έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού για χρήση διαθέσιμου εξοπλισμού καθώς και στην κακή συντήρηση.
Ο καθηγητής Μπικάρντ, ο οποίος εργάζεται στο Νοσοκομείο Groote Schuur της Νότιας Αφρικής, δήλωσε ότι τα ευρήματα έδειξαν ότι η ανισότητα στη διανομή εμβολίων σε όλο τον κόσμο έπρεπε να αντιμετωπιστεί.
«Εάν έχετε περιορισμένους πόρους φροντίδας που δεν μπορούν καν να αντεπεξέλθουν αυτή τη στιγμή, αυτό στο οποίο πραγματικά πρέπει να επικεντρωθούμε είναι οι εμβολιασμοί … γιατί το μόνο πράγμα σχετικά με τον εμβολιασμό είναι ότι σταματά τις σοβαρές λοιμώξεις», είπε στο BBC.
naftemporiki.gr
