Η πόλη του Ντούισμπουργκ, έχει έντονη κινεζική ζωή. Στην Κίνα μάλιστα το Ντούισμπουργκ, παλαιότερα ένα από τα σημαντικότερα κέντρα παραγωγής άνθρακα και χάλυβα στη Γερμανία, είναι γνωστότερο από το Βερολίνο. Περίπου 2.000 κινέζοι φοιτούν στο Πανεπιστήμιο του Ντούισμπουργκ-Έσσεν, ενώ οι κινεζικές πόλεις με έδρα την δυτικογερμανική πόλη φθάνουν τις 100.
Οι σχέσεις ξεκίνησαν ήδη από το 1982 με την αδελφοποίηση του Ντούισμπουργκ με την κινεζική πόλη Βουχάν, λέει ο εντεταλμένος της γερμανικής πόλης για ζητήματα Κίνας Γιοχάνες Πφλουγκ και προσθέτει ότι η πόλη διαπραγματεύεται αυτή την εποχή με ένα κινέζο επενδυτή την αγορά έκτασης κοντά στο κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό. Η πόλη χρειάζεται επενδύσεις διότι ακόμα και σήμερα δεν έχει συνέλθει από το κλείσιμο των ορυχείων άνθρακα και τον τερματισμό της παραγωγής χάλυβα. Ενδεικτικό ότι η ανεργία στην πόλη φθάνει το 11%, ενώ κατά μέσο όρο στη Γερμανία η ανεργία κυμαίνεται γύρω στο 2%.
Η μεγάλη ελπίδα του Ντούισμπουργκ είναι το λιμάνι του στο Ρήνο, στο οποίο δημιουργήθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια 7.000 θέσεις εργασίας. Και χάρη στους Κινέζους. Διότι ένα παρακλάδι του Νέου Δρόμου του Μεταξιού καταλήγει στο Ντούισμπουργκ. Ας σημειωθεί ότι η δυτικογερμανική πόλη διαθέτει το μεγαλύτερο παραποτάμιο λιμάνι στον κόσμο, με οκτώ αποβάθρες για φορτοεκφόρτωση κοντέινερ, αλλά και εξαιρετική σιδηροδρομική υποδομή που καθιστούν την πόλη ιδιαίτερα ελκυστική για την Κίνα και τα φιλόδοξα σχέδιά της για τη δημιουργία ενός Νέου Δρόμου Μεταξιού.
Αφελείς οι Γερμανοί στις διαπραγματεύσεις με Κινέζους
Ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του λιμανιού Έριχ Στάακε δηλώνει στην DW: «Εξυπηρετούμε περισσότερες από δέκα κινεζικές πόλεις και επαρχίες. Μέσα από αυτή τη συνεργασία ελπίζουμε σε σημαντική ανάπτυξη, μιας και τα τελευταία χρόνια η σιδηροδρομική υποδομή της πόλης συμπεριλήφθηκε στον Νέο Δρόμο του Μεταξιού».
Προς το παρόν όμως το Πεκίνο είναι εκείνο που βγαίνει κυρίως κερδισμένο από τους στενούς εμπορικούς δεσμούς. Στα τρία κοντέινερ που εισάγονται από την Κίνα, μόνο ένα επιστρέφει πίσω με γερμανικά προϊόντα. Παρά το γεγονός αυτό όμως είναι δύσκολο να εντοπιστούν επικριτικές φωνές για τις κινεζικές επενδύσεις στο Ντούισμπουργκ. Εκτός ενδεχομένως από τον νομικό Τόμας Πάτλοχ, ο οποίος δραστηριοποιείται ως σύμβουλος γερμανικών επιχειρήσεων στις σχέσεις τους με κινέζους εταίρους:
«Δυστυχώς οι Γερμανοί είναι εξαιρετικά αφελείς όταν διαπραγματεύονται με τους Κινέζους. Δεν είναι καλά ενημερωμένοι ή τουλάχιστον είναι χειρότερα ενημερωμένοι από τους εν δυνάμει εταίρους τους. Η τέχνη της διαπραγμάτευσης, η οποία ανήκει στην κινεζική νοοτροπία και την κουλτούρα, υποτιμάται δυστυχώς από πολλούς Γερμανούς».
