Είναι λάθος οι προτάσεις των δανειστών για μείωση των συντάξεων και για τα εργασιακά, τόνισε ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, καταθέτοντας στην Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους της Βουλής.
Ο κ. Ρουμελιώτης υποστήριξε ότι δεν θέλουν να αναγνωρίσουν το λάθος τους για να μην μπορεί η Ελλάδα να ζητήσει αποκατάσταση της ζημίας.
Παράλληλα αποκάλυψε ότι πριν το πρώτο μνημόνιο το 2010 έγιναν κρυφά ραντεβού ανάμεσα σε Γερμανούς και Γάλλους προκειμένου να μην υπάρξει «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, μεγάλο μέρος του οποίου βρισκόταν σε γαλλικές και γερμανικές τράπεζες.
Ο Π. Ρουμελιώτης τάχθηκε υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους με βάση την ανάπτυξη. «Πρέπει να γίνει τώρα αναδιάρθρωση του χρέους, μαζί με τη συμφωνία» είπε. «Χρειαζόμαστε όσο ποτέ ένα γενναίο επενδυτικό πρόγραμμα, χωρίς παραγωγή δεν γίνεται τίποτα» σημείωσε, υπογραμμίζοντας ότι «χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να αποπληρωθεί το χρέος».
Σύμφωνα με τον πρώην εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ, «υπάρχουν ευθύνες των εταίρων μας» επειδή α) «άργησαν να κάνουν αναδιάρθρωση του χρέους. Και εμείς έπρεπε να το είχαμε διεκδικήσει εξαρχής» και β) στην αρχή επέβαλαν υπέρμετρα υψηλά επιτόκια δανεισμού στο 5,3% έχοντας μία «τιμωρητική στάση». «Έκαναν λάθος υπολογισμούς» και «υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις», σημείωσε ο Π. Ρουμελιώτης, ξεκαθαρίζοντας ότι «οι ευθύνες δεν βαραίνουν μόνο τη χώρα μας που δεν έκανε αυτά που έπρεπε, αλλά και τους εταίρους».
Ωστόσο, παρατήρησε ότι «υπάρχουν κάποιοι που δεν θέλουν να αναγνωρίσουν το λάθος τους γιατί ενδεχομένως η Ελλάδα να βασιστεί σε αυτό και να διεκδικήσει αποκατάσταση των ζημιών που υπέστη».
«Το λάθος που έκαναν οι εταίροι είναι ότι έδωσαν έμφαση στα δημοσιονομικά και στους υψηλούς φόρους και συνεχίζουν να το κάνουν, με αποτέλεσμα να υπάρχει ύφεση» ανέφερε ο Π. Ρουμελιώτης, καλώντας τους εταίρους «να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να δουν ποιες είναι οι ευθύνες που τους αναλογούν».
«Η Ευρωζώνη», συνέχισε, «δεν είναι μηχανισμός για να ευνοούνται μόνο οι βόρειες χώρες, και ειδικά η Γερμανία. Πρέπει να λειτουργεί δίκαια, αλλά λαμβάνοντας υπόψη τις ανισορροπίες».
Επεσήμανε πάντως ότι το ΔΝΤ από την αρχή της εμπλοκής του «έδειξε ευαισθησία για το θέμα της μεγάλης φοροδιαφυγής και των μεγάλων συμφερόντων». «Αυτό ενοχλούσε αφάνταστα το ΔΝΤ» πρόσθεσε.
