«Η χώρα υλοποιεί μια εξωτερική πολιτική σταθερή στις “κόκκινες γραμμές” της», τονίζει ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή της Κυριακής».
Ο κ. Κοτζιάς αναφέρει ότι «δεν θα πρέπει να υποτιμάται η αποφασιστικότητα της Ελλάδας να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα και την εδαφική της ακεραιότητα», ενώ εξηγεί ότι «στην Τουρκία διεξάγεται μία σκληρή μάχη εξουσίας» τονίζοντας ότι «η Ελλάδα είναι προσεκτική, προκειμένου να μην καταστεί μέρος του προβλήματος».
Επισημαίνει ακόμη ότι «οι προκλήσεις στο Αιγαίο πηγάζουν από μερίδα της στρατιωτικής μηχανής της γείτονος» λόγω της «αναβάθμισης του ρόλου του στρατού, τόσο στο εσωτερικό, για την αντιμετώπιση του κινήματος Γκιουλέν και των Κούρδων, όσο και στο εξωτερικό, Ιράκ και Συρία, και της επανεμφάνισης των Ένοπλων Δυνάμεων να διαμορφώνουν αφενός νέους συμβιβασμούς στο συγκρότημα εξουσίας και αφετέρου να καταγράφουν απαράδεκτες συμπεριφορές εκτός διεθνούς δικαίου». Προσθέτει επίσης ότι «κατά την περίοδο πρωθυπουργίας και προεδρίας της Τουρκίας από τον κ. Ερντογάν, δεν υπήρξε θερμό επεισόδιο. Όμως, αν δεν προσέξει κανείς, μπορεί να προκύψει θερμό επεισόδιο ακόμα και από λάθος».
Σχετικά με το ζήτημα της επέκτασης της επιχείρησης «Σοφία» του ΝΑΤΟ στην κεντρική Μεσόγειο, ο υπουργός Εξωτερικών τονίζει ότι έθεσε ως δεσμευτικό όρο να μας δοθούν νομικές και πολιτικές εγγυήσεις τόσο ως προς το ότι οι πρόσφυγες της περιοχής δεν θα μεταφερθούν σε ελληνικά νησιά, ειδικότερα στην Κρήτη, όσο και ως προς τη μη συμμετοχή τρίτων δυνάμεων που αμφισβητούν την κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Αναφορικά με τις σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία, με αφορμή την επικείμενη επίσκεψη του Ρώσου προέδρου, ο κ. Κοτζιάς υποστηρίζει ότι «παρά τα πολλαπλά προβλήματα που υπάρχουν στις σχέσεις Δύσης και Ρωσίας, θα πρέπει να βρίσκουμε δρόμους συνομιλίας και συνεννόησης με την τελευταία».
Επισημαίνει τέλος ότι «η Ε.Ε. θα πρέπει να καταλήξει ποια αρχιτεκτονική ασφάλειας επιθυμεί για την ευρωπαϊκή ήπειρο στον 21ο αιώνα: Θα είναι μια αρχιτεκτονική ενάντια στη Ρωσία ή με τη Ρωσία» προσθέτοντας ότι «όλα τα παλιά μέλη της Ε.Ε., όπως και η Ελλάδα, επιλέγουν να συνομιλούν με τη Ρωσία σε αντίθεση με ορισμένα από τα νεότερα».
