Ρεπορτάζ με τις θέσεις Γερμανών ιστορικών, οι οποίοι σε αντίθεση με το Βερολίνο δεν θεωρούν το ζήτημα λήξαν, φιλοξενεί η ραδιοφωνία του ARD με αφορμή το πράσινο φως της ελληνικής βουλής για τη διεκδίκηση επανορθώσεων.
Περίπου 330.000 Έλληνες έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Είτε από τους στρατιώτες της Βέρμαχτ είτε από την πείνα μιας και υποχρεώνονταν να παραδίδουν τρόφιμα ή ακόμα και ολόκληρες σοδιές στους κατακτητές.
Ο Γερμανός ιστορικός Καρλ Χάιντς Ροτ πραγματοποίησε από κοινού με άλλους επιστήμονες μακροχρόνιες έρευνες για τις ζημιές που προκλήθηκαν από τους Γερμανούς στην Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής.
«Οι Γερμανοί πραγματοποιούσαν συστηματικές κατασχέσεις. Πρώτα κατασχέθηκαν οι σοδιές καπνού, μετά τα αποθέματα πρώτων υλών και κυρίως του χρωμίτη. Το ίδιο συνέβη και με το σύνολο του εμπορικού στόλου. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής υποχώρησης κατέστρεψαν περίπου το ένα τρίτο των πλοίων, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της υποδομής της χώρας», υποστηρίζει.
Όπως αναφέρει ο Γερμανός ιστορικός, οι ναζί πολέμησαν με πρωτοφανή σκληρότητα κάθε εστία αντίστασης στην Ελλάδα. «Με δεδομένο ότι οι γερμανικές δυνάμεις στην Ελλάδα ήταν σχετικά περιορισμένες, η Βέρμαχτ θεώρησε ότι μπορεί να εξολοθρεύσει την αντίσταση. Και έτσι φθάσαμε σε ομηρίες και εκτελέσεις ομήρων. 50 μέχρι 100 Έλληνες έχαναν τη ζωή τους για κάθε Γερμανό στρατιώτη. Μετά το 1943 ξεκίνησαν και οι μαζικές εκτελέσεις και η καταστροφή χωριών. Πρόκειται για απίστευτη βία που δεν εξιλεώνεται».
Κλειδί η από κοινού διεκδίκηση επανορθώσεων με άλλες χώρες;
Το βιβλίο με τα αποτελέσματα των ερευνών του Καρλ Χάιντς Ροτ κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα με τίτλο: «Γερμανικές Πολεμικές Επανορθώσεις: Η Ελλάδα Μπορεί».
Το Βερολίνο ωστόσο εμμένει στην πάγια θέση της ότι το ζήτημα της καταβολής πολεμικών επανορθώσεων έχει λήξει. Ο Γερμανός ιστορικός και δημοσιογράφος Έμπερχαρντ Ρόντχολτς, που έχει εργαστεί επανειλημμένα για αρκετές δεκαετίες στην Ελλάδα έχει ωστόσο διαφορετική άποψη. Τονίζει ότι «σε περίπτωση που και άλλες χώρες όπως η Πολωνία διεκδικήσουν και εκείνες δικαστικά επανορθώσεις τότε δεν θα είναι πιο τόσο εύκολο για το Βερολίνο να θεωρεί λήξαν το ζήτημα».
«Τίποτα δεν παραγράφεται. Αν η διεκδίκηση επανορθώσεων εκδικαστεί ενώπιον διεθνούς δικαστηρίου, τότε δεν θα ισχύει πλέον ούτε η αρχή της ετεροδικίας κρατών, την οποία επικαλείται η Γερμανία. Τότε η γερμανική κυβέρνηση δεν θα μπορεί πια να ισχυρίζεται ότι το ζήτημα έχει κλείσει», υπογραμμίζει ο Έμπερχαρντ Ρόντχολτς.
