Skip to main content

Γερμανία: Μετεκλογικά σενάρια με «μήλον της έριδος» Φιλελεύθερους και Αριστερά

Μόλις ξεκίνησε ο προεκλογικός αγώνας στη Γερμανία και ήδη έχει ξεσπάσει μια ολόκληρη συζήτηση για πιθανές κυβερνητικές συνεργασίες μετά τον Σεπτέμβριο του 2017, ενώ διαφορές δεν επικρατούν μόνον μεταξύ, αλλά και εντός των κομμάτων.

Το κεντρώο, φιλελεύθερο Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FDP) αναμένεται ότι θα επιστρέψει στη γερμανική Κάτω Βουλή και η διάσταση απόψεων στην ηγεσία του κινείται γύρω από το κατά πόσο θα ήταν προτιμότερο να συνεργαστεί με την κεντροδεξιά Χριστιανική Ένωση (CDU – CSU των Άνγκελα Μέρκελ και Χορστ Ζεεχόφερ αντίστοιχα) ή με το κεντροαριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας (SPD).

Οι δε οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουν ότι είναι αρχικά ανοιχτοί για συνεργασίες με όλα τα δημοκρατικά κόμματα. Σε περίπτωση όμως που οι Σοσιαλδημοκράτες εξακολουθούν να εκφράζονται υπέρ της χρήσης του άνθρακα για την παραγωγή ενέργειας, επισημαίνει το στέλεχός των Πρασίνων Όμιντ Νούριπουρ, τότε δεν πρόκειται να κυβερνήσουν μαζί τους. Οι Πράσινοι δεν φέρονται διατεθειμένοι για συνεργασία ούτε με το κόμμα Die Linke («Η Αριστερά»), εκτός εάν το ριζοσπαστικό αριστερό σχήμα αναπτύξει μια πιο θετική στάση έναντι της Ε.Ε.

«Η Αριστερά» διχάζει τους Σοσιαλδημοκράτες

Στο SPD πάλι, «Η Αριστερά» διχάζει το κόμμα. Ενώ ο νέος προέδρος και υποψήφιος καγκελάριος Μάρτιν Σουλτς δεν έχει αποκλείσει την πιθανότητα μιας κυβερνητικής συνεργασίας μετά τις εκλογές, η μετριοπαθής – κεντρώα πτέρυγα του κόμματος την απορρίπτει.

Εκπρόσωποί της, όπως οι αντιπρόεδροι της Κ.Ο. Χουμπέρτους Χάιλ και Κάρστεν Σνάιντερ, ο δήμαρχος του Αμβούργου Όλαφ Σόλτς, αλλά και ο πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ αποτρέπουν το κόμμα τους από το να δεσεμευτεί προεκλογικά υπέρ μιας τέτοιας συνεργασίας. Όπως δηλώνει ο κ. Χάιλ, τμήματα του Die Linke ούτε θέλουν, ούτε είναι ικανά να κυβερνήσουν. 

O συμπρόεδρος της Κ.Ο. του κόμματος «Η Αριστερά» Ντίντμαρ Μπαρτς προειδοποιεί το κόμμα του να μη συμμετάσχει σε μια συζήτηση για κυβερνητικές συνεργασίες. «Τα παιχνίδια με τους συνασπισμούς», εκτιμά ο κ. Μπαρτς, αφήνουν «αδιάφορους» τους ψηφοφόρους και τους «εκνευρίζουν». Παράλληλα συστήνει στο κόμμα του να προχωρήσει στη διεξαγωγή του προεκλογικού αγώνα προβάλλοντας τις θέσεις του και καθιστώντας σαφές ότι «Η Αριστερά» δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε κυβέρνηση χωρίς αλλαγή πολιτικής.

Προφανώς ο κ. Μπαρτς εννοεί την πολιτική της Ατζέντας 2010 επί καγκελαρίας Γκέρχαρντ Σρέντερ, την οποία εξακολουθεί να υποστηρίζει σε γενικές γραμμές το SPD.