Ένας από τους επιδραστικότερους τραγουδοποιούς της ελληνικής μουσικής σκηνής, ο Διονύσης Σαββόπουλος, «έφυγε» από τη ζωή, σε ηλικία 81 ετών.
Ο σπουδαίος τραγουδοποιός, στιχουργός και ερμηνευτής που άφησε βαθύ αποτύπωμα στο ελληνικό τραγούδι και στην πολιτιστική ζωή της χώρας, τον τελευταίο καιρό νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο «Υγεία». Η είδηση της νοσηλείας του έγινε γνωστή την περασμένη Παρασκευή όταν και κυκλοφόρησε η πληροφορία ότι κατάστασή του βελτιώνεται και επρόκειτο να λάβει εξιτήριο το προσεχές διάστημα.
Τα τελευταία χρόνια ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε διαγνωστεί με καρκίνο του πνεύμονα, όπως ο ίδιος είχε αποκαλύψει. Το τέλος για τον θρυλικό τραγουδοποιό ήρθε σήμερα, Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2025, και η επίσημη αιτία θανάτου είναι ανακοπή.
Ήταν ένας από τους βασικούς διαμορφωτές της σύγχρονης ελληνικής τέχνης. Συνθέτης, στιχουργός και πρωτεργάτης της σχολής των Ελλήνων τραγουδοποιών που χαρακτήρισε τη γενιά του και δημιούργησε «σχολή» στο τραγούδι με τον ευρηματικό και ανατρεπτικό του στίχο καθώς και με τους μουσικούς συγκερασμούς του και τις εμπνευσμένες παραγωγές του.

Με την δημιουργική του παρουσία επηρέασε καταλυτικά όλα τα ρεύματα και τις μουσικές τάσεις.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 2 Δεκεµβρίου 1944. Σπούδασε νοµικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Εξέδωσε δισκογραφικά 14 κύκλους τραγουδιών του, καθώς και ζωντανές ηχογραφήσεις έξι συναυλιών και παραστάσεών του.
Ο Σαββόπουλος δημιούργησε ένα εντελώς νέο μουσικό ιδίωμα, συνδυάζοντας επιρροές από Αμερικανούς καλλιτέχνες όπως ο Μπομπ Ντίλαν και ο Φρανκ Ζάπα, με στοιχεία από τη μακεδονική λαϊκή μουσική παράδοση.
Το μείγμα αυτό συνοδεύτηκε από πολιτικά διεισδυτικούς, ρομαντικούς, αλλά και σκωπτικούς στίχους, διαμορφώνοντας μία μοναδική, ανατρεπτική ταυτότητα.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, διατήρησε την πολιτική του στράτευση, εμφανιζόμενος σε νυχτερινά κέντρα πλάι σε σημαντικά ονόματα, όπως η Μαρία Φαραντούρη και ο Μάνος Λοΐζος.
Η πολιτική του στάση είχε άμεσο κόστος. Κατά τη διάρκεια της Στρατιωτικής Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, ο Διονύσης Σαββόπουλος φυλακίστηκε δύο φορές, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967, λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων και της αντιστασιακής διάστασης μέρους του έργου του.

Έδωσε συναυλίες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσµο. Έγραψε µουσική για παραστάσεις σε θέατρα της Αθήνας και στην Επίδαυρο, και για τον κινηµατογράφο.
Η ιστορική συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο
Ιστορικές είναι για την Ελλάδα η συναυλία του στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας το 1983 (το στάδιο όπου μετέπειτα έγιναν οι τελετές των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 στις οποίες πρωτοστάτησε) και το καλοκαίρι του 2017 στο Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο με την συμμετοχή εξήντα χιλιάδων θεατών. Τα τραγούδια του ερμηνεύονται στις συναυλίες πολλών ομοτέχνων του, διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία, κυκλοφορούν μελέτες για το έργο του και στίχοι του διδάσκονται μεταφρασμένοι στα ιταλικά από την έδρα Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Sapienza της Ρώμης.
Αυτοδίδακτος και προικισμένος δημιουργός, εκπληκτικός περφόρμερ και αφηγητής, ο Σαββόπουλος εξέδωσε 14 κύκλους τραγουδιών σε δίσκους βινυλίου και ακτίνας, καθώς και ζωντανές ηχογραφήσεις εμφανίσεών του. Όλοι οι δίσκοι του κυκλοφορούν και στο εξωτερικό, παντού όπου υπάρχει ελληνισμός.
Ταξίδεψε πολύ και έγραψε μουσική για τα θέατρα της Αθήνας, για την Επίδαυρο αλλά και για τον κινηματογράφο όπου κέρδισε βραβείο μουσικής για το Happy Day το 1976 αλλά αρνήθηκε να το παραλάβει. Παρουσίασε στη δισκογραφία, ως μουσικός παραγωγός, νεότερους και πρωτοεμφανιζόμενους συναδέλφους του.
Εξέδωσε 5 βιβλία με στίχους, παρτιτούρες και κείμενά του. Τον Δεκέμβριου του 2003 κυκλοφόρησε την επιτομή του συνόλου των στίχων του, καθώς και δύο βιβλία αφιερωμένα στη ζωή και το έργο του από τον Κώστα Μπλιάτκα και τον Δημήτρη Καράμπελα.
Είχε κατά καιρούς δικές του σειρές εκπομπών, τόσο στην τηλεόραση όσο και στο ραδιόφωνο. Μία από αυτές ήταν και το «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι».
Ήταν παντρεμένος µε την Άσπα, από το 1967 -σε αυτήν αφιέρωσε το αυτοβιογραφικό του πόνημα «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα» – «Αυτό που λέμε “Σαββόπουλος” δεν υπάρχει.

Ο Σαββόπουλος είναι ένας ρόλος που τον έπλασα σιγά σιγά με τα χρόνια: Ο τύπος με τα στρόγγυλα γυαλιά, τις τιράντες, αργότερα το γενάκι, που βγαίνει στη σκηνή, φτιάχνει αυτά τα τραγούδια, κάνει σχόλια και λέει ιστορίες….» διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο. · με την Άσπα του απέκτησαν δύο παιδιά, τον Κορνήλιο και τον Ρωμανό, και δυο εγγόνια, τον Διονύση και τον Ανδρέα.

Η στιχουργική του δεινότητα και η ικανότητά του να αφηγείται ιστορίες μέσα από τα τραγούδια του τον κατέστησαν αγαπητό σε πολλούς και ποικίλες κοινωνικές ομάδες. Το όνομά του θα μείνει για πάντα συνδεδεμένο με την εξέλιξη και τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής μουσικής κουλτούρας.
Ως αναγνώριση της τεράστιας προσφοράς του στον πολιτισμό και τα ελληνικά γράμματα, το Τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορά του στις 24 Νοεμβρίου 2017.
Ο πολιτικός κόσμος αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλο
Κωνσταντίνος Τασούλας: «Η απώλεια του Σαββόπουλου αφήνει ένα μεγάλο κενό στον χάρτη του πολιτισμού μας»
Η είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου προκαλεί συγκίνηση και θλίψη σε όλους μας. Ήταν ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, ένας άνθρωπος ξεχωριστός που αγαπήθηκε από τον ελληνικό λαό για την προσωπικότητα, το έργο και την προσφορά του στην τέχνη. Ασυμβίβαστος, καινοτόμος και τολμηρός ενσάρκωσε το πνεύμα της αμφισβήτησης με τον πιο ευαίσθητο και ποιητικό τρόπο μέσα από έργα που σφράγισαν την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και αποτέλεσαν ορόσημα στον νεότερο πολιτισμό της χώρας μας.
Ήταν ένας μοναχικός οδοιπόρος του τραγουδιού, αλλά και ένας μοναδικός ραψωδός που διέσχισε όλες αυτές τις δεκαετίες άφοβα. Ήταν ποιητικός και πολιτικός μαζί, πάντοτε με το θάρρος της γνώμης του και με το πάθος της συμμετοχής στους προβληματισμούς κάθε εποχής. Όποιες κι αν ήταν οι εντάσεις της συγκυρίας, όσο κι αν έπαιρνε θέση, όσο κι αν γνήσια εξέφραζε το ρεύμα κάθε εποχής, έγνοια του ήταν πάντα των «Ελλήνων οι Κοινότητες» να είναι ενωμένες. Μέλημά του ήταν πάντα η υπέρβαση των διαφορών και των διχασμών.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος θα μας λείψει. Η απώλεια ενός καλλιτέχνη αυτής της εμβέλειας αφήνει ένα μεγάλο κενό στον χάρτη του πολιτισμού μας, αλλά το έργο του δεν ήταν μόνο «φωνή των καιρών». Ήταν επιπλέον ένας ήχος αλήθειας και γνησιότητας που θα συνεχίσει να αντηχεί στο μέλλον. Θα ήθελα με βαθιά συγκίνηση και σεβασμό να απευθύνω εκ μέρους της ελληνικής Πολιτείας τα θερμά μου συλλυπητήρια στη σύζυγό του, Άσπα, στα παιδιά του Κορνήλιο και Ρωμανό, στους οικείους του και στους αμέτρητους φίλους του.
Κυρ. Μητσοτάκης: Ο Σαββόπουλος «έφυγε» αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα στη μουσική, στον στίχο, αλλά και στο δημόσιο ύφος
Με μια συγκινητική ανάρτηση στο Facebook, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, αποχαιρετά τον σπουδαίο τραγουδοποιό, Διονύση Σαββόπουλο.
«Δεν θέλω να το πιστέψω αλλά ο Διονύσης μας δεν είναι πια εδώ. Με τον αποχωρισμό να συμβαίνει όπως τον είχε ο ίδιος τραγουδήσει: ”Δεν είμαι εδώ”. Οι άλλοι ”χτύπααν τον αέρα”. Και να ξεκινήσει, έτσι, ήρεμος το ταξίδι του προς μια «θάλασσα πλατιά»…
Ο Σαββόπουλος έφυγε, αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα στη μουσική, στον στίχο, αλλά και στο δημόσιο ύφος. Γιατί με το έργο και τη στάση του απέδειξε πως ήταν ένας υπέροχος τραγουδοποιός. Ένας ευαίσθητος Έλληνας. Και ένας υπεύθυνος πολίτης.
Με τίμησε με τη φιλία του. Και μέσα από αυτήν μπόρεσα να γνωρίσω μία ευγενική μορφή που είχε ένα μοναδικό χάρισμα: να παρακολουθεί τις εποχές που αλλάζουν. Και, ταυτόχρονα, να αλλάζει και ο ίδιος. Κρατώντας μόνο την αυθεντικότητά του. Αυτήν την αυθεντικότητα αποπνέει και το τελευταίο βιβλίο του με θέμα την ίδια του τη ζωή. Ένα ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών που τη διηγείται με την ίδια ζωντάνια, αλλά και ευθύτητα που είχαν τα λόγια και οι νότες του.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν θα μας τραγουδήσει, φέτος, ότι ”τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε για άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε”. Η βραχνή φωνή του, όμως, θα μας συνοδεύει για πάντα. Πλουτίζοντας την καρδιά και τη σκέψη μας. Τον αποχαιρετώ με οδύνη με τη σκέψη μου στην αγαπημένη του Άσπα και στους δύο τους γιούς, Κορνήλιο και Ρωμανό. Τη φυσική του συνέχεια αναλαμβάνουν τα εγγόνια του Διονύσης και Αντρέας. Και όλοι εμείς, τη διατήρηση της φωτεινής μνήμης του».
Λίνα Μενδώνη: «Ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν από τους πιο επιδραστικούς δημιουργούς της σύγχρονης Ελλάδας»
Πληροφορούμενη την απώλεια του Διονύση Σαββόπουλου, η Υπουργός Πολιτισμού έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Οι Έλληνες θρηνούν την απώλεια του Διονύση Σαββόπουλου, του μέγιστου τραγουδοποιού μας, ενός από τους πιο επιδραστικούς δημιουργούς της σύγχρονης Ελλάδας, ενός ελεύθερου, αληθινού δημιουργικού πνεύματος. Για τον Διονύση Σαββόπουλο, η απολύτως τετριμμένη φράση «περί μεγάλης απώλειας», ισχύει στο ακέραιο. Και τα λόγια μας μπροστά στη συμβολή του όχι μόνο στον πολιτισμό μας, αλλά στην ίδια την αυτοεικόνα μας, είναι απελπιστικά φτωχά. Γιατί ο Διονύσης δεν υπήρξε μόνο ο εμπνευσμένος βάρδος, με την αστείρευτη ποιητική φλέβα, ούτε ο αξεπέραστος ερμηνευτής. Με τη μουσική του, το στίχο του, τη σκηνική του παρουσία, αλλά και την καθηλωτική του αφήγηση, δια ζώσης ή στο χαρτί, εξέφρασε, διαχρονικά, τις ατομικές αναζητήσεις μας, τις συλλογικές μας τάσεις, αλλά και ανατάσεις που χρειαζόμαστε. Δεν έμεινε, στην έκφρασή τους, ως μετεωρικός και σπάνιος δημιουργός. Χαρτογράφησε την πατρίδα μας και τους ανθρώπους της. Μας διαμόρφωσε με τα τραγούδια του, την ποίησή του, τις καθηλωτικές κοινωνικές και πολιτικές παρεμβάσεις του. Ίσως περισσότερο από όλα, κινούμενος διαρκώς μεταξύ παράδοσης και νεωτερικής ματιάς, μας επανασύστησε μια οικεία μορφή του εαυτού μας και ανανοηματοδότησε την παράδοσή μας, καλώντας μας στη συλλογική ελληνική γιορτή, σε χορούς κυκλωτικούς «και άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς,» για να ανταμώνουμε φίλοι και συνοδοιπόροι. Στα χρόνια που έτρεξαν χύμα, ο Σαββόπουλος έδωσε μοναδικό και ανεξίτηλο στον χρόνο σχήμα. Είναι μεγάλη μου η θλίψη ότι αποχαιρετώ έναν Έλληνα δημιουργό του δικού του μεγέθους, με λόγια που δεν περιγράφουν ούτε την αξία του, ούτε την προσφορά του για το κτίσιμο της Νέας Ελλάδας. Θα μείνει,εις τον αιώνα, παρών. Όχι μόνο από την εξαίσια ποιητική μουσική δημιουργία του αλλά και την αστείρευτη αγάπη του για την πατρίδα. Προσωπικά αποχαιρετώ έναν πολύτιμο φίλο, ένα μοναδικό άνθρωπο.
Στην οικογένειά του, στην αγαπητή μου Άσπα, στα παιδιά του, τον Κορνήλιο και το Ρωμανό και στα εγγόνια του, στους αμέτρητους φίλους του, απευθύνω τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Συλλυπητήριο μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τον Διονύση Σαββόπουλο
«Έφυγε» σήμερα ο μεγάλος τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος, που σημάδεψε το ελληνικό τραγούδι των νεότερων χρόνων, βάζοντας στο στόμα γενιών και γενιών τις μελωδίες και τους στίχους του.
Πρωτοποριακό, συχνά αντισυμβατικό και σύνθετο, το έργο του είχε το προνόμιο να προσελκύει μεγάλα ακροατήρια και να ανοίξει έναν ουσιαστικό «διάλογο» για την εξέλιξη των μουσικών πραγμάτων στη χώρα μας, εμπνέοντας πολλούς νέους καλλιτέχνες. Πλήθος έργων του και αξέχαστες ερμηνείες θα μείνουν αγέραστες στον χρόνο.
Ήταν ένας διανοούμενος της μουσικής, με το βλέμμα στραμμένο στην παράδοση του τόπου του, ενώ οι κοινωνικές διεργασίες και μεταβάσεις εκφράστηκαν διαχρονικά στις δημιουργίες του, αλλά και με την προσωπική του ιστορία όταν φυλακίστηκε και βασανίστηκε από τη χούντα.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο αγαπημένος «Νιόνος», με την χαρακτηριστική ενέργεια που τον διέκρινε στην επικοινωνία του με τον κόσμο, παρέμενε δημιουργικός και δραστήριος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.