Skip to main content

Το στερεότυπο θέλει τις γυναίκες να «έχουν ανάγκη» τις σχέσεις. Αλλά είναι οι άνδρες που σπεύδουν να παντρευτούν

Τι αποκαλύπτει μία νέα έρευνα για τις ανάγκες των δύο φύλων

Σε δεκάδες ρομαντικές κομεντί η πλοκή είναι προβλέψιμη: ένα ζευγάρι ερωτεύεται, ακολουθούν διάφορα απρόοπτα και στο τέλος είναι η γυναίκα που «σπρώχνει» τα πράγματα στον γάμο.

Είναι ένα μοτίβο που αντανακλά μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση για τη δυναμική των δύο φύλων.«Υπάρχει ένα στερεότυπο ότι οι γυναίκες θέλουν ή χρειάζονται περισσότερο τις σχέσεις από τους άνδρες», εξηγεί στο CNBC ο Τζάστιν Λέμιλερ, ερευνητής στο Ινστιτούτο Κίνσεϊ. «Ότι είναι εκείνες που βιάζονται περισσότερο να δεσμευτούν».

Ωστόσο, μια πρόσφατη μελέτη του DatingNews.com και του Kinsey Institute, σε δείγμα 2.000 ανύπαντρων Αμερικανών, έρχεται να ανατρέψει αυτή την αντίληψη.

Οι αριθμοί ανατρέπουν το αφήγημα

Περισσότεροι από 1 στους 4 άνδρες (28,6%) δηλώνουν ότι θα επιτάχυναν τη συγκατοίκηση σε μια σχέση, ενώ σχεδόν 1 στους 5 (18,8%) θα παντρεύονταν νωρίτερα.

Τα αντίστοιχα ποσοστά στις γυναίκες είναι μόλις 18,8% και 13,7% αντίστοιχα.

Σύμφωνα με το Kinsey Institute, ο κύριος λόγος πίσω από αυτή τη βιασύνη είναι οικονομικός: Περισσότεροι άνδρες δηλώνουν ότι θα επισπεύδαν αυτά τα βήματα για να εξοικονομήσουν χρήματα.

Και, όπως σχολιάζουν οι ερευνητές, αυτό δεν προκαλεί εντύπωση σε μια εποχή επιβράδυνσης της αγοράς εργασίας, μειούμενων προσλήψεων και αυξημένων τιμών λόγω δασμών.

Όμως οι ειδικοί λένε πως η οικονομία εξηγεί μόνο ένα μέρος του φαινομένου.

Οι άνδρες και η ανάγκη για συναισθηματική στήριξη

«Για τους ετεροφυλόφιλους άνδρες, οι ρομαντικές σχέσεις γίνονται συχνά η βασική τους πηγή κοινωνικής και συναισθηματικής στήριξης», εξηγεί ο Λέμιλερ. «Όταν λείπει αυτό το στήριγμα, βλέπουμε χαμηλότερα επίπεδα ψυχολογικής ευεξίας».

Ο Τζεφ ΜακΝτόναλντ, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο και ειδικός στη μελέτη της μοναχικής ζωής, επιβεβαιώνει την τάση:

«Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να είναι ευτυχισμένες ως singles», σημειώνει. «Είναι καλύτερες στο να βρίσκουν στήριξη μέσα από φιλίες και οικογένεια. Οι άνδρες, αντίθετα, δυσκολεύονται περισσότερο να καλύψουν αυτή την ανάγκη μόνοι τους».

Για τον Λέμιλερ, πίσω από αυτή τη διαφορά κρύβεται και η κουλτούρα της ανδρικής σκληρότητας: «Οι παραδοσιακές αντιλήψεις για τον ανδρισμό περιορίζουν το πώς και πότε μπορούν οι άνδρες να εκφράζουν τα συναισθήματά τους», λέει στο CNBC.

«Έτσι δεν αναπτύσσουν συνήθως στενούς δεσμούς με άλλους άνδρες ή δεν έχουν στη ζωή τους σχέσεις με ουσιαστική συναισθηματική εγγύτητα».

Οι ρομαντικές σχέσεις, λοιπόν, γίνονται ο βασικός μηχανισμός μέσω του οποίου καλύπτουν αυτές τις ανάγκες.

Και στην αγορά της… σχέσης

Ακόμη και στην αγορά της «συναισθηματικής καθοδήγησης», οι άνδρες φαίνονται πιο πρόθυμοι να επενδύσουν.

Ο Κάιλ Σάινκμαν, διευθυντής coaching στην εταιρεία Relationship Hero, που ειδικεύεται στην ενδυνάμωση ή αναζήτηση σχέσεων, λέει ότι οι άνδρες είναι πιο πιθανό να εγγραφούν, να κάνουν περισσότερες συνεδρίες και να ξοδέψουν περισσότερα χρήματα για καθοδήγηση.

Ίσως, τελικά, το παλιό κινηματογραφικό στερεότυπο να χρειάζεται αναθεώρηση: δεν είναι πάντα η γυναίκα που περιμένει το happy end. Πιο συχνά είναι ο άνδρας που το κυνηγά.