Θρύλους και τραγούδια που αντέχουν μέχρι σήμερα ενέπνευσαν οι φύλακες των εσχατιών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας· είναι οι ακρίτες, τα ίχνη των οποίων θα πρέπει να αναζητηθούν στον Πόντο, εκεί όπου έκαναν τα κατορθώματά τους.
Ο Ανδρόνικος, ο Ξάντινος, ο Αρμούρης, ο Βάρδας Φωκάς, ο Πορφύρης, αλλά πάνω απ’ όλους ο Διγενής Ακρίτας (το έπος του είναι το αρχαιότερο μνημείο της λόγιας νεοελληνικής γραμματείας), διακρίνονταν για την ανδρεία τους – η λέξη ακρίτας έφτασε να γίνει συνώνυμη της αντρειοσύνης.
Και μπορεί η λαϊκή φαντασία να έστειλε τον Διγενή Ακρίτα στα μαρμαρένια αλώνια για να αναμετρηθεί με τον χάρο (εκφράζοντας ουσιαστικά τα ιδεώδη και τους πόθους του ελληνικού γένους), όμως οι ακρίτες ήταν υπαρκτά πρόσωπα στα βυζαντινά ανατολικά θέματα Αρμενιάκων, Λυκανδού, Χαρσιανού και αργότερα Χαλδίας.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο Pontosnews
