Skip to main content

Μαρτυρία Φωτεινής Μαραγκού-Καραβέλα: Το παιδί μου ήρθε και μελάνιασε. Είπα: να το συνεφέρω ή να το πετάξω; Τι να το σέρνω;

φωτ.: Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου via PontosNews

Χήρα με δυο μικρά παιδιά, πήρε την απόφαση να φύγει όταν οπισθοχώρησε ο ελληνικός στρατός...

Η Φωτεινή Μαραγκού-Καραβέλα ζούσε στο Άκκιοϊ (Ασπροχώρι), ένα χωριό με 4.500 Έλληνες κατοίκους πριν από το 1922, το οποίο βρισκόταν 4 χλμ από τα παράλια του Αιγαίου, 4 χλμ νότια από τα Παλάτια, δηλαδή την αρχαία Μίλητο, και 32 χλμ. βόρεια των Σωκίων, στα οποία υπαγόταν εκκλησιαστικά και διοικητικά.

Η μαρτυρία της περιλαμβάνεται στο Αρχείο Προφορικής Παράδοσης του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, της μεγαλύτερης και παλαιότερης συλλογής προφορικής ιστορίας στην Ελλάδα και από τις σημαντικότερες της Ευρώπης.

Τραβήξαμε πολλά. Το σπίτι μου ήταν παράμερα, δούλευα στα καπνά. Ξύπνησα, βόλεψα τα παιδιά μου και βγήκα πιο όξω. Ησυχία, μια παράξενη ησυχία. Έλα Θεέ μου, η μια με την άλλη μαθεύτηκε⋅ ο ελληνικός στρατός έφευγε, πιστοχωρούσε.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο στο pontosnews