Δεν ήταν μόνο η κατάρρευση με πάταγο του μεγάλου ονείρου – τρία χρόνια ο Ελληνικός Στρατός μαχόταν στα πεδία της Μικράς Ασίας, ο ίδιος που έγινε δεκτός με ενθουσιασμό στη Σμύρνη την άνοιξη του 1919, ο ίδιος τον Σεπτέμβριο του 1922 δεν μπόρεσε να την υπερασπιστεί, καθώς ήταν ηττημένος και ταπεινωμένος από τον Τουρκικό Εθνικιστικό Στρατό.
Η καταστροφή της μητρόπολης της Ιωνίας από την ονομαζόμενη «Μεγάλη φωτιά» ήταν το τελευταίο βίαιο επεισόδιο σε ένα δεκαετές ολοκαύτωμα που είχε σαν αποτέλεσμα να ξεριζωθεί από το χώμα της Μικρασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης κάθε τι χριστιανικό – η δημιουργία του τουρκικού κράτους, η οποία επισφραγίστηκε από τη Συνθήκη της Λοζάνης, «ποτίστηκε» με το αίμα των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Η Μικρασιατική Καταστροφή έχει «γράψει» στη συλλογική μνήμη καθώς ήταν η ταφόπλακα για τον ελληνισμό της καθ’ ημάς Ανατολής και μια συντριπτική ήττα που οδήγησε στον οδυνηρό μετασχηματισμό του διχασμένου ελληνικού κράτους.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο στο pontosnews
