Οι περισσότεροι γονείς ψάχνουν τρόπους για να πείσουν τα παιδιά τους να ακούσουν. Συχνά όμως η προσοχή πέφτει υπερβολικά στην άμεση υπακοή και όχι στη μακροπρόθεσμη συνεργασία.
Η εμπειρία δείχνει ότι τα παιδιά ακούν πραγματικά μόνο όταν νιώθουν συνδεδεμένα και ασφαλή.
Η Reem Raouda, ειδικός στη συνειδητή γονεϊκότητα και μητέρα, μελετώντας περισσότερες από 200 σχέσεις γονέα-παιδιού, υπογραμμίζει στο CNBC ότι η συναισθηματική ασφάλεια είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για ουσιαστική επικοινωνία.
Παρουσιάζει έξι φράσεις που, όπως λέει, «ηρεμούν το νευρικό σύστημα του παιδιού και μετατρέπουν τη συνεργασία σε κάτι φυσικό».
1. «Σε πιστεύω»
Η αμφιβολία δημιουργεί άμυνα και ντροπή. Η πίστη στο παιδί το βοηθά να νιώσει ασφαλές και να ακούσει πραγματικά.
Παράδειγμα:
Παιδί: «Δεν έριξα τον χυμό επίτηδες!»
Γονιός: «Σε πιστεύω. Ας το καθαρίσουμε μαζί.»
2. «Ας το βρούμε μαζί»
Οι εντολές συχνά οδηγούν σε αδιέξοδο. Όταν όμως το παιδί συμμετέχει στη λύση, είναι πιο πιθανό να τηρήσει τη συμφωνία.
Παράδειγμα:
Παιδί αρνείται να μαζέψει τα παιχνίδια.
Γονιός: «Βλέπω ότι δεν θέλεις τώρα. Ας το βρούμε μαζί. Ποιο είναι το πρώτο βήμα;»
3. «Μπορείς να το νιώσεις. Είμαι εδώ»
Όταν τα παιδιά κατακλύζονται από έντονα συναισθήματα, χρειάζονται επιβεβαίωση και παρουσία, όχι λογικές συμβουλές.
Παράδειγμα:
Το παιδί κλαίει όταν πέφτει ο πύργος με τα τουβλάκια.
Αντί για «Σταμάτα, κάνεις σαν μωρό», ο γονιός λέει: «Μπορείς να το νιώσεις. Είμαι εδώ.»
4. «Ακούω. Πες μου τι συμβαίνει»
Η αίσθηση ότι κάποιος τους ακούει μειώνει την αντίσταση. Τα παιδιά θέλουν πρώτα να νιώσουν κατανοητά.
Παράδειγμα:
Παιδί: «Δεν παίζω ποτέ ξανά με τον αδερφό μου!»
Γονιός: «Ακούω. Πες μου τι συμβαίνει.»
5. «Σε ακούω. Είμαι με το μέρος σου»
Πολλά ξεσπάσματα γίνονται επειδή τα παιδιά αισθάνονται σε κόντρα με τον γονιό τους. Η φράση αυτή τα καθησυχάζει ότι δεν είναι μόνα.
Παράδειγμα:
Παιδί: «Αυτή η εργασία είναι χαζή! Δεν τη κάνω.»
Γονιός: «Σε ακούω. Είμαι με το μέρος σου. Ας βρούμε τρόπο να την κάνουμε πιο εύκολη.»
6. «Είμαι εδώ για σένα, ό,τι κι αν γίνει»
Τα λάθη συχνά πυροδοτούν ντροπή. Η ανεπιφύλακτη στήριξη διδάσκει ότι η αγάπη δεν εξαρτάται από την τελειότητα.
Παράδειγμα:
Το παιδί σπάει την κατασκευή ενός συμμαθητή και καλεί κλαίγοντας.
Γονιός: «Είμαι εδώ για σένα, ό,τι κι αν γίνει. Θα το φτιάξουμε μαζί.»
Η ουσία πίσω από τις λέξεις
Η Raouda υπογραμμίζει ότι καμία «μαγική φράση» δεν αρκεί αν ο γονιός έχει ως μόνιμο τρόπο επικοινωνίας τις φωνές και τις απειλές. Η συνέπεια, η προστασία της αξιοπρέπειας του παιδιού και η σαφήνεια στα όρια είναι οι πραγματικές βάσεις για να ακούει ένα παιδί με φυσικό τρόπο.
