Γράφαμε πέρυσι στις 5 Οκτωβρίου (δείτε το άρθρο εδώ) ότι τα μαθήματα στα ΑΕΙ είχαν ξεκινήσει αλλά πολλοί φοιτητές δεν γνώριχαν σε ποια σχολή επρόκειτο να φοιτήσουν.
Μία από τις κατηγορίες φοιτητών που δεν ήξεραν σε ποια σχολή φοιτούν, ήταν και όσοι περίμεναν τα αποτελέσματα των μετεγγραφών.
Μάλιστα ήταν τόσο μεγάλη η αδιαφορία του Υπουργείου Παιδείας που ξεκίνησε τον Οκτώβριο να αλλάξει το νόμο περί μετεγγραφών, θέλοντας να ενισχύσει τη μοριοδότηση των κοινωνικών κριτηρίων, έναντι των οικονομικών. Αυτό δημιούργησε μεγάλη καθυστέρηση με αποτέλεσμα να ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των μετεγγραφών στις 5/12.
Οι φοιτητές, δηλαδή, στην πράξη έχασαν το εξάμηνο.
Φέτος φαίνεται ότι τα περσινά λάθη έγιναν μάθημα και το Υπουργείο κινείται για να έχει τα αποτελέσματα των μετεγγραφών με την έναρξη των μαθημάτων, ώστε κανείς να μη χάσει εξάμηνο με ευθύνη του Υπουργείου. Διότι δείτε το παράλογο: να χάνεις εξάμηνο με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας και από την άλλη να σου βάζουν ανώτατο όριο φοίτησης, όταν σου “έκλεψαν” ένα εξάμηνο με το καλημέρα.
Οι μετεγγραφές καθυστερούσαν κάθε χρόνο να βγουν διότι το Υπουργείο περίμενε να εκδοθούν τα αποτελέσματα των Επαναληπτικών Εξετάσεων του Σεπτεμβρίου, να κάνουν οι υποψήφιοι το Μηχανογραφικό τους, να βγουν τα αποτελέσματα επιλογής τους και μετά να ξεκινήσει η διαδικασία των μετεγγραφών. Έτσι η καθυστέρηση ήταν θεσμοθετημένη και προγραμματισμένη· δεν επρόκειτο για λάθος.
Οι παράλογοι αριθμοί
Όταν κοιτάξουμε τους αριθμούς το πράγμα ξεφεύγει. Πέρυσι υποβλήθηκαν 7.506 αιτήσεις για μετεγγραφή. Στις 5/12 αυτοί οι 7.506 φοιτητές έμαθαν σε ποια σχολή φοιτούν. Τις προηγούμενες χρονιές (που δεν υπήρχε νομοθετική μεταβολή στις μετεγγραφές) τα αποτελέσματα των μετεγγραφών ανακοινώνονταν περί τα μέσα Νοεμβρίου.
Γιατί περίμεναν οι 7.506 φοιτητές; Διότι υπήρχαν πέρυσι 41 επιτυχόντες από τις επαναληπτικές εξετάσεις, που είχαν δικαίωμα να ζητήσουν μετεγγραφή. Δεν γνωρίζουμε πόσοι από τους 41 ζήτησαν μετεγγραφή, αλλά αν κρίνουμε από τον συνολικό αριθμό επιτυχόντων και αιτήσεων περίπου το 12% των επιτυχόντων ζητά μετεγγραφή, δηλαδή 5 φοιτητές. Δηλαδή 7.506 φοιτητές περίμεναν αν θα κάνουν 5 φοιτητές αίτηση μετεγγραφής. Δεν υπάρχει καμία λογική.
Αποφάσισε, λοιπόν, το Υπουργείο Παιδείας να διαχωρίσει τις δύο περιπτώσεις για να έχουμε ταχύτερη έκδοση των αποτελεσμάτων.
Έτσι όρισε ξεχωριστό ποσοστό για τους επιτυχόντες των επαναληπτικών εξετάσεων, ώστε να μην περιμένουμε να εκδοθούν τα αποτελέσματα των επαναληπτικών εξετάσεων για να γίνουν οι αιτήσεις μετεγγραφής όλων των φοιτητών. Το αυτονόητο έγινε δηλαδή, αλλά αυτό δεν είναι προφανές στην Ελλάδα.
Η καθυστέρηση των μετεγγραφών δεν οφείλεται μόνο στις επαναληπτικές εξετάσεις. Οι εγγραφές των φοιτητών στα ΑΕΙ εξακολουθούν και γίνονται τον Σεπτέμβριο, ενώ θα μπορούσαν να γίνονται από 25 έως 31 Ιουλίου και να επιταχυνθούν όχι μόνο οι μετεγγραφές, αλλά όλες οι διαδικασίες: η εισαγωγή των αθλητών, οι δηλώσεις των βιβλίων και φυσικά και οι μετεγγραφές. Ενώ οι βάσεις ανακοινώνονται ένα μήνα νωρίτερα καμία διαδικασία δεν έχει επισπευσθεί. Όλα γίνονται όπως πριν.
Υπάρχει και μία άλλη ρύθμιση στην τροπολογία του Υπουργείου. Θα έχουν δικαίωμα να ενταχθούν στην κατηγορία αδελφών φοιτητών και να πάρουν μετεγγραφή χωρίς ποσοτικό περιορισμό και οι φοιτητές των οποίων τα αδέλφια τους είναι σπουδαστές σε Στρατιωτική σχολή και μόνο. Λογικό; Φυσικά είναι λογικό και σωστό, αλλά. Υπάρχει δυστυχώς πάντα ένα αλλά. Αλλάζουν το νόμο μετά την κατάθεση των Μηχανογραφικών, αυτό σημαίνει ότι οι υποψήφιοι που έχουν αδελφό σπουδαστή σε Στρατιωτικές Σχολές δεν γνώριζαν ότι θα έχουν αυτή τη δυνατότητα όταν κατέθεταν το Μηχανογραφικό τους και πιθανόν αν το γνώριζαν να άλλαζαν τη σειρά επιλογής.
Έχουμε γράψει πάρα πολλές φορές ότι κάθε απόφαση που λαμβάνεται πρέπει να ισχύει από το επόμενο έτος. Δεν γίνεται να ξεκινάει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας και στο δεύτερο ημίχρονο να λέει ο διαιτητής: Από δω και πέρα θα παίζουμε με 12 παίκτες. Το ίδιο έγινε και πέρυσι με την αλλαγή του νόμου των μετεγγραφών το ίδιο και φέτος. Δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι αυτό στο
Φιλοσοφία…
Αυτή η λογική, οι 41 φοιτητές να καθυστερούν τους 7.506, δεν συμβαίνει μόνο στις μετεγγραφές. Πρόκειται για μία φιλοσοφία που διαπερνά πολλές αποφάσεις της διοίκησης του Υπουργείου Παιδείας. Ένα κραυγαλέο παράδειγμα είναι οι προκαταρκτικές εξετάσεις για τις Στρατιωτικές, Αστυνομικές Σχολές, Λιμενικό, Πυροσβεστική και Εμπορικό Ναυτικό. Μέχρι το 2021 διεξάγονταν τον Ιούλιο κάθε χρονιάς, μετά δηλαδή τις Πανελλαδικές.
Έτσι λοιπόν αν συνέβαινε αυτό και φέτος οι 96.515 υποψήφιοι για τα ΑΕΙ θα περίμεναν να μάθουν που πέρασαν στα τέλη Αυγούστου, ώστε να δώσουν τις προκαταρκτικές εξετάσεις οι 3.814 επιτυχόντες στις στρατιωτικές σχολές (δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των υποψηφίων). Δηλαδή οι πολλοί να ταλαιπωρούνται για τους λίγους.
Όταν το 2022 αποφασίστηκε να γίνονται οι προκαταρκτικές εξετάσεις την άνοιξη τα αποτελέσματα εισαγωγής εκδόθηκαν ένα μήνα νωρίτερα. Το γράφαμε πολλά χρόνια πριν το 2022 ότι θα μπορούσε να κερδηθεί ένας μήνας αναμονής (που σπάει νεύρα) αλλά θα έχουν τον Αύγουστο οι γονείς να τακτοποιήσουν τα παιδιά τους στην πόλη των σπουδών τους αν χρειαστεί να αλλάξουν πόλη και όχι να τρέχουν σαν τρελοί στα τέλη Αυγούστου.
Αυτή η αλλαγή δεν έγινε για να εξυπηρετήσει τους φοιτητές και τις οικογένειές τους. Ήταν απαραίτητη για να υλοποιηθεί το Μηχανογραφικό σε δύο φάσεις, που είχε εξαγγείλει η κ. Κεραμέως. Τελικά δεν υλοποιήθηκε το Μηχανογραφικό σε δύο φάσεις διότι είδαν ότι δεν είχε κανένα νόημα και μας έμεινε το κέρδος της ανακοίνωσης των βάσεων τον Ιούλιο.
Φυσικά οι Στρατιωτικές Σχολές δεν εκσυγχρόνισαν τον τρόπο διεξαγωγής των προκαταρκτικών εξετάσεων και ταλαιπωρούνται οι υποψήφιοι τρέχοντας σε άλλες πόλεις για να δώσουν τις προκαταρκτικές εξετάσεις, όταν κάθε πρωτεύουσα νομού έχει νοσοκομείο, γήπεδο, Αστυνομική διεύθυνση και υποθέτω και ένα στρατόπεδο. Οι προκαταρκτικές θα μπορούσαν, δηλαδή, να διεξάγονται εντός νομού και να μην ταλαιπωρούν τον κόσμο να τρέχει για να δώσει τις εξετάσεις. Μετά απορούν γιατί δεν δηλώνουν τις στρατιωτικές σχολές. Η ιδέα ότι δουλειά τους είναι να εξυπηρετούν τον κόσμο και όχι ο κόσμος να εξυπηρετεί αυτούς δεν περνάει από το μυαλό τους.
Διανύουμε το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα. Οι άνθρωποι ασχολούνται με σοβαρά θέματα, γιατί το μέλλον του πλανήτη είναι άγνωστο, αβέβαιο και εμείς δεν έχουμε ακόμη κατοχυρώσει ότι όταν ξεκινούν τα μαθήματα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι φοιτητές και τα βιβλία τους θα είναι όλα στη θέση τους. Πόσο πιο προφανές.
